Sabah yine telefon sesiyle uyandım. Telefona baktığımda her zaman ki gibi yağmur arıyordu.
--Noldu yağmur sabahın köründe beni arıyorsun?
--Kızım saat 3 heralde kış uykusuna geçiş yaptın.
--Of yağmur senin şakalarınla uğraşamam daha alarmım çalmadı.
--Kurmadığın için olabilir mi acaba çok sevgili arkadaşım?
--Bir dakika ya şimdi sen şaka yapmıyor musun?
--Ben çok ciddiyim.
Telefonu kulağımdan çektikten sonra saate baktım ne var yağmura bu konuda güvenmiyorum.
--Oha yağmur ben çok geç kaldım ya dün başım ağrıyor diye alarmı kurmayı da unutmuşum benim 9 gibi orada olmam gerekiyordu of ya hep senin yüzünden yağmur her zaman olduğu gibi yine aynı saatte arasaydın geç kalmayacaktım al işte bide gidip patronun iki saat beni azarlamasını çekicem aferin sana!
Telefonu yüzüne kapayıp dolaptan kıyafet seçmeye çalıştım altını çiziyorum sadece çalıştım o kadar her şey dağınık ki dolapta zar zor bir şeyler buldum.Üstüme hemen uzun kırmızı elbiseyi geçirip sadece kırmızı ruj sürdüm çantamın içine anahtarları telefonumu da koyduktan sonra hızlıca ayakkabılarımı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koştura koştura durağa gittim tabi elbisenin ve topuklu ayakkabının izin verdiği kadar.Neyse ki geçen olduğu gibi rezil olmamıştım.Şirketinin önüne geldiğimde korumalara başımla selam verip direk asansöre bindim.Derinin yanına hızlı adımlarla ilerledim.
--Demir Bey nerede şuan?
--Seni öldürmeğk içiğğn plan yapıor.
--Nasıl ki çok mu kızgın?
--Seğnce?
dediği an Demir Bey'in odasından bir şey kırılması sesi duydum.Yapacağım bir şey olmadığı için kapıyı çalıp içeriye girdim.
--Sen nerdesin lan?! Senin yüzünden en önemli toplantıyı iptal ettim.
--B-ben özür dilerim yani dün başım ağrıdığı için alarmı kurmayı unutmuşum öyle olunca da hiç saatin 3 olduğunu fark etmedim cidden çok üzgünüm öz-
kafamı kaldırdığımda öyle bir baktı ki sözümü kesmek zorunda kaldım.
--Her neyse saat 3 zaten evine git yarın erken gel bugünü de telafi edeceksin.
arkamı döndüm kapıyı açtım ve dışarı çıktım.Moralim bozuk olduğu için direk eve gittim,pijamalarımı giyip yorganı kafama kadar çektim.Şu poyraz olayını da halletmem lazımdı,sonuçta beni sevmiyorsa yüzüme söyleyebilirdi en azından umutlanmazdım.Üstüme kırmızı bir kazak,altıma siyah pantolon giydim.Mertten poyrazın adresini aldıktan sonra minibüsle evine gitmeye başladım.Minibüs her zaman ki gibi tıklım tıklımdı.Sonunda evinin oradaki durakta durduğumuzda dışarıya çıktım,heyecandan dilim damağım kurumuştu.Kapının önüne geldiğimde birkaç kez derin havayı içime çektim ve cesaretimi toplayıp kapıyı çaldım.Yaklaşık 2 dakika sonra kapı açıldı ve poyraz beni süzdükten sonra soru soran gözlerle bana bakmaya başladı.Bense diyeceğim şeyleri aklımda toparlamaya çalışıyordum.Kelimeler birbirine geçmişti hiçbir şey diyemiyor sadece gözlerinin içine bakıyordum.
--Vay vay vay burada kimler varmış, platonik aşığım he.
--Bir dakika sen bunu nereden biliyorsun?
--Fazla belli ediyorsun.Her seferinde bana dikkatli bir şekilde bakmalar filan anlamayacağımı mı sandın?
--Bak sadece bana cevap vermeni istiyorum tamam mı? Ya beni sevmediğini söyleyeceksin ve ben seni hayatımdan tamamen çıkaracağım ya da evet diyeceksin ki bu imkansız bile olsa en azında-
--Seni sevmiyorum simge.
Şuan gözlerimin içine bakıyorsun.İkimizde konuşmuyoruz.İçimdeki konuşmalar ve çığlıklar sessizliğimizi bastırıyor ama sen duyamıyorsun ve bende konuşamıyorum.Arkanı döndün ve gidiyorsun her zaman olduğu gibi,beni arkanda bırakıyorsun.Olsun be sevgilim iyi de seni sevdim ben.
