Özgürce Sarılmak

675 13 0
                                    

                YAGMUR

    Sabah oldu yine gunler geciyordu. Dunku dopdolu gunden sonra uyanmak usendiriciydi. İyi ki bugun Cuma gunuydu. Bu hafta yorucu gecti gercekten zordu. Annem uyandirdi beni. Sanki yillardir yapamadigi anneligi yapmaya calisiyordu eski yaralari sarmak istiyordu. Basariyordu ama bir cami kirdiktan sonra yapistirsan bile kirigin izleri kalir ya hani iste oyleydi. İstedigi kadar yapsin ama birakip gidisi o izler gibi bakiydi. Bugun okula gitmek istemiyordum ama son gun diye sabretmeliydim. Son gun derken gercekten son gun de degil keske oyle olsa. Bugun okuldan sonra ders calismaliyim eger calismazsam universite hayalleri yalan olur. Aslinda yalan olsa fena olmaz ama babama sozum vardi universiteyi okuyacaktim ve o diplomayi ona gosterecektim. Gosteremesem de fotokopisini cekip mezarina koymak istiyorum. Annemin zorlamasiyla olsa da aptal formalarimi giyindim ve cantami hazirlayip asagi indim. Herkes vardi Steve Amca bile. Zaten iyilesmek uzereydi kanseri yenecekti. Annem "Gunaydin kizim." dedi. Ben de "Gunaydinlar" diye seslendim. Melis "Abla hadi otur sana anlatcaklarim var" dedi. Aslinda ac degildim ama mecburen oturdum. Melis "Abla cok zayifsin az yemek ye kilo al boyle de olmaz ki" dedi. Cocuk hakliydi. Basimi salladim ve "Ee neymis anlatacaklarin?" dedim. "Babam iyilesiyor baak" dedi. "Gecmis olsun Steve Amca" dedim. Steve bana donup "İyilesiyorum" dedi. O an aklima Sertap Erener'in iyilesiyorum sarkisi geldi. Melis'i kıskanmıştım en azından mutlu ailesi vardı. Babamı da özlemeye başlamıştım. Bu hırsla tıka basa yedim. Hayatımda hiç bu kadar çok yememiştim bunun üzerine iyice kilo alabilirdim. Kilo almak iyidir diye söylenerek yemeğimizi bitirdikten sonra okul yoluna koyuldum. İlk kez ödev yapıyordum ve ödevimi poşete koyup yolda yürürken bir tane hödüğün teki poşete çarptı ve ödevlerimi yere saçtı. Tam arkamı döndüm ve baktım o kadar yakışıklıydı ki kumral saçlar, mavi gözler, kıvırcık saçlar ve kaslı bir fizik. İşte eğer Rüzgar'a aşık olmasaydım kesin bu çocuğa aşık olurdum. Cocuk "Özür dilerim ben hemen toplarım" dedi. Ve topladı sonra "Hangi okula gidiyorsunuz?" diye sordu. Konuşmaya başladık meğer aynı okuldaymışız. Ama o yeni gelmiş. Beraber okula yürüdük benden onun bugün ilk günü olduğu için yalnız bırakmamamı istedi. Ben de kıramadım. Okula geldik. Kapıdan girer girmez herkes bize bakıyordu. Șafak'la bana bakıyorlardı. Şafak elimden tuttu ve bana dönüp "Teşekkür ederim" dedi. Gülümsedim ama Rüzgar görünce böyle gülebilecek miyim işte orasını bilmiyorum. Herkes sevgilim sandı aman sansınlar daha iyi. Umurumda bile değiller ve hiçbir zaman da olmayacaklar. Sıra arkadaşım yoktu ve Şafak ile oturacaktım. Ah ne güzel sonunda kendime arkadaş bulabilmiştim. Sınıfa girdik "Anlat hadi" dedi. "Neyi" dedim. "Her şeyi" dedi. Ukalalık vardı ama olsun herkeste vardır bir kusur. "Burası benim sınıfım ve şu pencere kenarı en arka benim sıram. İlk ders matematik ve öğretmenimiz Rüzgar ve çok yakışıklı birisi. Sınıfta herkes benden nefret eder ve ben de onlara bi bayılırım ki sorma ayrıca şurda oturan erkeklere bulaşma ben 9'da bulaşmıştım okulun ortasında yatırıp üstüme atlamışlardı ve dalga geçip internete koymuştular falan işte mal bir yer. Ee sen hangi sınıftasın?" dedim. Çok hızlı ve ritmik monotonca konuşmuştum. Çocuk bana "Sakin tamam ben de bu sınıftayım ve artık sıra arkadaşımsın. Çünkü biz benziyoruz." dedi. "Tamam hadi ders başlayacak otur ben de tuvalete gideyim bekle beni ayrılma bir yere" dedim. Tuvalete giderken bir kol beni çekti. Rüzgar diye düşündüm ama tam tersi bir kız çıktı. Adı Zeynep tanıyorum salağın teki. "Ne var?" dedim. "O çocuktan uzak dur!" diye bağırdı. "Sana mı soracam gerizekalı!" diye üstüne yürüdüm. "O senin neyin?" dedi. Şimdi anladım Şafak'ı seviyordu. DAKKA BİR GOL BİİİR! Kızı gıcık etmek için "Sanane" dedim. Şizofren ağlamaya başladı. Tam ağlarken Rüzgar geldi "Noluyor burda?" dedi. Kollarımla bağdaş kurdum ve ayakta sallanarak kıza güldüm "Arkadaş sevgilimle çıkıyor hocam" dedi. Şaştım kaldım. Rüzgar bana baktı "Doğru mu?" dedi. Şuan çıkmazdayım eğer hayır dersem kız zafer kazanacaktı eğer evet dersem Rüzgar... "Yok hocam yalan söylüyoooğ" dedim. Rüzgar anlamadı hiçbir şey ben de sınıfa koştum eğer durursam kötü olacaktı.

Sonsuzluğa YürüyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin