Wattpad'daki ikinci hikayem arkadaslar gercekten guzel olacagini dusunuyorum telefondan girdigim icin bazi harfleri yazamiyorum kusuruma bakmayin. Sizleri cok seviyorum insallah begenirsiniz yorumlarinizi ve votelarinizi esirgemezseniz sevinirim.
Sabah saat 6.00'ydi ve alarm caliyordu alarm sarkisi The Beatles'in Hey Jude sarkisiydi. Bu sarkiyla uyanmak bana gercekten huzur veriyordu. Yine lanet olasi okul vardi. Tamam okul olsun da neden bu saatte uyanmak zorundayiz neyse kufrederek kalktim ve banyoya dogru gittim. Sacimi duzlestirdim sonra makyajimi yaptim. Odama gittigimde her yer her yerdeydi gercekten de rahmetli annemin sozu gibiydi. Aradan esyalarimi zorlansam da buldum ve cantami hazirlayip ciktim. Asagi indigimde gerizekali tikkyler vardi. Babam, uvey anne bozuntusu Carol ve kizi Taylor. Gercekten de bunlara sinir oluyordum. Acaba nasil atlatsam diye dusunurken aklima bir fikir geldi. Buzdolabina gittim elime yumurtayi aldim ve Carol' a firlattim. Bozuk Turkcesiyle "Napiyor bu kiz Ali anlamiyor ben" dedi. Babam bana bakip siritti hunharca. Ben "Kalk aptal orasi annemin yeriydi oturamazsin tamam mi?" dedim. Carol "Ben oturuyor hep burda sen neden bole davraniyor gercekten anlamadi ben" dedi. Hemen kafasina masadaki her seyi firlatcaktim babam engel oldu. " Kizim daha fazla saygisizlik yapma Carol'dan ozur dile" dedi. Ben "Hayir baba benim yapimda ozur dilemek yok hem o suclu oraya oturamaz hic oturmazdi simdi bugunu mu buldu oturmak icin" dedim. Ve sinirlenmis gibi yaparak evden ciktim. Eger bunlari yapmasaydim babam beni okula birakacakti Taylor da arabada beni sinir edecekti. Ben bu hayati hic sevmedim sevmeyecegim de. Neyse okula yururken aklima Carol kafasindaki yumurta geldi hahaha sac bakim maskesini yapmistim kokananin. Eminim evde bana sovuyordur suan ama asla umrumda degil. Bizim duzenimizi bozdu hayvanlar sirf babamla parasi icin birlikte got suratli mal. Neyse sanirim fazla atarlandim zaten okulun bahcesine gelmistim hizlica sinifa ciktim sirama oturdum ve bekliyordum dersin baslamasini. Bu ders matematikti olamaz en nefret ettigim ders zaten notlarim iyi degil matematigim 0di. Sistemde 0 kalkmis oyleyse 1 dusuyordu. Ama moruk hocamiz emekli olmustu bugun yeni hoca gelecekti. Kesin o da moruk hocamizdan 2 yas kucuk baska bir moruktur derken sinifa biri girdi. İnanamiyorum o kadar yakisikliydi ki tarifsiz. Kumral saclari, yesil gozleri, uzun ve kasli fizigi ile kusursuzdu. Uzerinde takim elbise vardi. Allah'im takim elbise birine o kadar mi yakisirdi. Acaba kimin abisiydi bu diye dusunurken "Merhaba gencler ben yeni matematik ogretmeniniz Ruzgar" dedi. Basim donuyordu hemde asiri derecede YUH bu matematikciyse ben cikip gidiyorum abi. "Ben Ruzgar, gecen sene mezun oldum ve sizin okula geldim. Yasim 23, sevgilim yok ve ailemle yasamiyorum, İstanbulluyum" dedi. Simdi tanitma sirasi kendimize gelmisti. Herkes tanitti sira bana geldi kalbim bu kadarina dayanamadi ve gozlerim karardi kendimi yere attim. Uyandigimda yani basimdaydi. Beni kucagina alip revire getirmisti ve basimda beklemisti. Revirdeki doktor "Sanirim bir sey yememis yine artik alistik surekli bayilmasina siz de alissaniz iyi olur hoca bey" dedi. Koluma serum bagliyordu doktor o sirada serumu koluma takarken inledim. Sonra bana elini uzatti "Merhaba ben Ruzgar" dedi."Sinifta tanisamadik ama simdi tanisalim" dedi. "Ben de Yagmur dersinizi boldum siz devam edin ben gelirim kendim" dedim. Nasil konusabilmistim bilmiyorum ama iyi hissetmiyordum tekrardan bayildim. Uyandirildigimda Ruzgar Hoca'nin elinde bir tost vardi ve bana meyve suyu ile bunu uzatirken "Gercekten iyi degilsin al bunu ye simdi derse girmem gerek tenefuslerde gelip bakcam sana sakin bir yere kaybolma" dedi. Verdigi tostu yemedim cunku midem bulaniyordu. Doktora "Poset verir misin Erdem Abi" dedim. Adamla artik samimiydik surekli bayiliyordum sebepsiz yere. Posete kustum hicbir sey yemedigim icin hep safra kustum ve canim yaniyordu. Doktor "Yagmur'cugum en yakin zamanda bir hastaneye gitmelisin bence cunku surekli bayilip ardindan kusman hic hayra alamet degil" dedi. "Peki Erdem Abi giderim" dedim. Ben gitmezdim babam da Carol ile ilgilenmekten beni gormezdi bu yuzden abartmaya gerek yoktu. Tenefus zili calmisti Ruzgar Hoca gelecekti. Hoca diyince gulesim geliyordu gercekten cok sacmaydi neyse ne geldi iste kalbim delice atiyordu. "Aaa yememissin tostunu sen ne inat sey ciktin oyle bak ye yemezsen ben yediririm" dedi. Aslinda onun yedirmesini istiyordum gercekten cok istiyordum ama sakasina dedigini de adim gibi biliyordum. Ve gercekten dedigini bana kanitladi "Tamam ben yediririm ac agzini" dedi. Evet simdi bana tostu yediriyordu inanamiyorum. Tost bittiginde serum da bitti ve sinifa dogru beraber cikiyorduk. "İyi misin?" diye sordu. Sonra koluma girdi. Sinifa ciktigimizda ise ders coktan Fizik olmustu beni sirama oturtup gitti. Cevremdeki butun kizlar kiskanclikla bakiyordu. Herkes ne oldugunu anlamaya calisiyordu. Yanlis yorumlamasinlar diye "Dusundugunuz gibi bir sey yok ogretmenimiz bana yardim etti hepsi o kadar sacmalamazsaniz sevinirim" dedim. Daha dogrusu bagirdim cunku herkes cok dedikoducuydu ve basimiza is acilmasini istemedim. Bugun sacma ve guzel gecti artik eve gitmem gerekiyordu kapidan cikarken Ruzgar yanima geldi "İyi misin bak eger iyi degilsen arbamla birakayim" dedi. Hayir diyemezdim ama demek zorundaydim bu kadari gercekten basimizi yakardi. "Hayir tesekkurler ben iyiyim hem bi sey olursa ararim" dedim. "Sey numaram yok ki sende" dedi. Hakliydi "Benimkini vereyim siz mesaj atin Ruzgar diye kaydedeyim suan telefonu cikartmaya usendim"dedim. Gulumsedi inanamiyoruuum cok guzel guluyor. Yola koyuldum mesaj geldi ve kaydettim artik taciz edecektim bu seksi sesi duyabilmek icin. Suan itibariyle en sevdigim ders matematikti. Eskiden matematigin oldugu gunler gitmemek icin hasta numarasi yapardim simdi gitmek icin can atar hale geldim. Ah noluyordu bana. Ruzgar'a asik miydim sanmiyorum. Sadece fazla yakisikliydi durum o kadar yoksa ben asik olamazdim cunku benim duygularim yok. Annem oldugunde duygularimi da oldurdum ben eger yapmasaydim annemin olumunu atlatamazdim. O gunden sonra ne guldum ne agladim sadece bombos gezdim. Annem ben 10 yasindayken oldu. O zamana kadar cok mutluyduk. Annemle babam ben 9 yasindayken surekli kavga ediyorlardi bosanacaklardi. Bir gun annem sinirle kapiyi cekti ve cikti arabayi da aldi son surat kullanirken kaza yapmis bize hastanede oldugunu bildirdiler. Hemen gittik annem yogunbakimda yatiyordu bi ara uyandi umutlandik ilk kez o zaman umutlandim hayatim boyunca. Sonra annem beni yanina cagirdi "Kizim beni affet ve bir daha hic hatirlama hatirlarsan canin daha cok yanacak. Oncelikle seni birakip gittigim icin senden cok ozur dilerim ama elimde degil. Sakin ama sakin aglama kizim insanlardan beklentilerini az tut o zaman daha mutlu olursun. Kimseyi kirma uzme sadece mutlu olmaya bak. İyi insan ol kizim gozumu arkada birakma sen kendine hakim olabilirsen kimse sana bir sey yapamaz belki suan hicbir sey anlamiyorsun bu konusmayi eve gidince yaz bir yere buyudukce okursun. Seni cok seviyorum seninle geciremedigim her vakit icin senden cok ozur diliyorum. Eger anne olursan cocuklarinla bolca vakit gecir. Sevdigin adamin pesinden kos ve sevdigin kisiyle evlilik yap. Asik ol kizim ask dunyada az kisiye nasip olmustur duygularin en guzelidir. Duygusuz olma ama duygularini bastirabil. Hayal ettigin insan olma kendin ol. Ozgurce yasa, yapmak istedigin her seyi yap, pisman olacagin hicbir seyi yapma! Seni cok seviyorum. Hadi simdi cik beni bu halde gormeni istemem" dedi. Aklima bu konusma geldikce aglarim simdi de duygulandim. Sonra annem olmus iste biz de anlamadik ama aglamadim cunku o sozler beni ayakta tuttu. Babama asik degildi bunu biliyordum ama kimse asikti oyleyse ? Bunu bulmaya calistim 10 yasindaki cocuk icin fazlaydi yaptigim sey. Babamla mutlu mesut yasiyorduk bir de cok sevdigim annem gibi bana bakip buyuten dadim Seyhan Hanim ile. Hayatimiza aniden Carol girdi. Ben neler oldugunu anlamadan 12 yasima geldigimde babamla evlenmislerdi. Kizi Taylor da bizimle kaliyordu. Aslinda Taylor ile ortak noktamiz vardi onun babasi benim annem yoktu. Tek farki Taylor'un babasi Amerika'daydi. Babam bu aptallari cok mu aramisti da ta Amerika'dan getirmisti anlayamamistim. İlk baslarda Carol beni cok disliyordu hatta kucukken dovmeye bile kalkmisti. Seyhan Hanim beni hep o sirret surattan kurtardi. Ama gecen sene Seyhan Hanim'i da kaybettik gercekten sevdigim herkes gitti. Babam kaldi bir tek ama onu da sevmiyorum ki sadece ayni evde yasiyoruz o kadar. Okulda hic kimse arkadasim degil hep cok yalnizim birine baglanirsam kaybederim diye korkuyorum iste. Bu yuzden Ruzgar'a asik olamazdim cunku bu karsiliksiz bir ask olurdu beklentilerimi karsilamayacagi icin de uzulurdum duygularim yeniden dogardi ve onu kaybederdim. En cok bundan korkuyordum iste.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuzluğa Yürüyorum
Dla nastolatkówRüzgar yeni geldiği okulda öğrencisi Yagmur'la aşk yaşar. Başlarda problemli olan Yagmur'un başına bu hikayede gelmedik şey kalmaz. İlişkileri mutlu gider fakat sorunlar artmaya başlar. Bakalım bu iki gencin hikayesinde neler olacak? Nasıl bitecek?
