Sevgili okurlarim telefondan yazdigim icin klavyem bazi tuslara basmiyor. Ayrica yazim yanlislari da olabilir. Beni affedin bilgisayara gecebilir miyim bilmiyorum ama caresini bulmaya caliscam. Simdi hazir olun sizi super bir bolum bekliyor.
Bugun annemin olumunun 7. yili. Okula gitmeyecegim cunku mezarliga gitmem gerekecek. Sabah erkenden kalktim yine her zamanki gibi okul muduru Sergen Bey'i aradim gelemeyecegimi ilettim. Sonra uzerime dogru durust bir seyler giydim ve kahvaltiya indim. Babam "Noldu okula gitmeyecek misin?" dedi. Artik bu adam tahammul sinirlarimi asiyordu "Hayir baba gitmeyecegim bence sen de ise gitmezsen iyi olur" diye bagirdim. Adama bak annemin olum yildonumunu unutmus inanamiyorum nasil bir insan bu adam. Bir kac dakika durdu ve sonra hatirlayabildi beyefendi. "Ozur dilerim kizim tamamen unutmusum yogunluktan" dedi. "Carol'la ilgili bir sey olsa unutmazsin ama yalaka" dedim. Hattimi baya bi asmistim ama napayim hakliydim. "Ne desen haklisin anliyorum seni ama daha terbiyeli ol kizim" dedi babam nazikce. "Ozur dilerim baba ilk ve son kez ozur dilerim hadi kalk gidelim"dedim. Babam "Kahvalti etmeyecek misin?" diye sordu. "Hayir"dedim. Once cicekciye gittik guzel bir cicek yaptirdik sonra mezarliga gittik ve annemle dertlestim. Onu ozlemistim ama hissedemiyordum cunku duygularim yoktu. Belki de vardir ben gommusumdur onu da bilemiyordum. Saatlerce agladim ve en son yorgum dustum. Aglamamin sebebi yoktu ilk kez 7 yilin sonunda agladim. Bu hafta ilkleri yasiyordum. Kirmizi alarm yine basim donmeye basladi. Tutamadim kendimi ve yere serildim. Uyandigimda hastanedeydim ilginc basimda babam vardi ve bana aglayarak "Seni cok ihmal ettim sen bana Elif'imden kalan tek hatiramsin. Beni affet kizim bundan sonra sana layik bir baba olacagim"dedi. İlgincti babamdan bunlari duymak acaba 6ay omrum mu kaldi diye kendi ic dunyamda espriler patlatirken doktor iceri girdi ve "Test sonuclari aciklandi kizinizin vucudunda bir sorunu yok ama surekli bayilmasi tuhaf" dedi. Babam "Surekli mi ve siz bunu nerden biliyorsunuz" dedi. Doktor "Kiziniz okulda surekli bayiliyor ve revirde doktor olmayinca bu hastaneye getiriyorlar" dedi. İste simdi boku yemistim ben bugune.kadar bayildigimi hep saklamistim. Doktora lanetler savurarak babamlari dinlemiyormus gibi yaptim. Babam geldi ve bana "Niye soylemedin surekli bayildigini sen manyak misin ya ciddi bir seyin varsa" diye bagirmaya basladi. "İyiyim ben sadece kahvalti yapmiyorum o kadar" dedim. Doktor aramiza girdi ve "Kizinizin sorunu psikolojik hemen psikiyatriye yonlendirmemiz gerekir hatta terapi almaniz sart" dedi. "Deli degilim ben" diye bagirdim. Suan cok sinirliydim onume geleni dovebilirdim. Hastaneden ciktik ve eve geldik babam bana deli gibi bagiriyordu. Sonra sustu ve kapiyi cekip gitti. Carol odama geldi "Deli Yagmur biliyor ben zaten deli oldugunu senin ama soylemiyordu simdi gercek bir delisin ha" dedi. Evet kimi dovecegim belli olmustu ki Carol'un kucuk orospusu "Deli Yagmur deli Yagmur" diye bagiriyordu. Once odama soktum ve sonra odanin kapisini kilitledim. Carolu iple yatagima bagladim..Taylor'u da sandalyeye bagladim. İkisine de iskence yapmaya basladim. Carol'a hunharca vuruyordum. Sonra makasla saclarini kestim yuzune tirnak attim ve poposuna sert tekmeler attim. Taylor'a daha fazlasini yaptim. Korkuttum. Taylor'un memelerini mincikladim. En nefret ettigi seydi onun. Hatta baya bi minciklamisim ki en son mosmordu ve kaniyordu. Sonra ikisinin de agzini kapattim cifte dayak attim. Gozlerimi bi actigimda yatagimdaydim ve bunlarin hepsi birer guzel ruyaydi telefonum caliyordu. Ruzgar ariyordu inanamiyorum. Hemen actim "Alo" dedim. "Bugun okula gelmedin bir sey mi oldu iyi misin?" dedi. "Annemin mezarina gittik o yuzden yoksa gelmez miyim?" dedim. "İyi olmana sevindim bugun ders islemedim sen yoktun diye" dedi. "İsleseydiniz de fark etmezdi zaten notlarim ortada" dedim. "Olsun neyse iyiysen sorun yok yarin gorusuruz" dedi. Sesi telefonda daha tatliydi. Beni bugun bi ruyam bi de bu ses rahatlatti yarini iple cekiyorum Ruzgar'i gorebilmek icin. Neyse aksam yemegi hazirdir artik ineyim. İndigimde kimse yoktu. Semiha Abla'ya sordum "Herkes nerde Semiha Abla" diye. "Babanin isi varmis Carol ile Taylor da birlikte yemege ciktilar" dedi. "Oh be sonunda bir gun huzur gercek oldu Semiha Abla gelin beraber oturalim beni yalniz birakmazsiniz herhalde" dedim. Semiha Abla, Gulsen Teyze ve Mehmet Bey oturduk sofraya. Semiha Abla ve Mehmet Bey evli. Semiha Abla temizlik, Mehmet Bey yemek yapiyor. Gulsen Teyze de Semiha Ablaya, Mehmet Beye yardim ediyor. Bizim evdeki 45. yili babamin bebekligini bilir o derece eski. Manevi degeri var bizim icin. Bu insanlari seviyorum keske onlar benim ailem olsalardi beni hic yalniz birakmadilar haksizliktan hep korudular. Onlara asla terbiyesizlik edemezdim, etmem de. Beraberce yedik ictik muhabbet ettik. Gercekten guzeldi ama artik yatmam gerekirdi yoksa iki tikky eve dondugunde onlari cekmek zorunda kalacaktim. Odama ciktim ve uyudum. Huzurla ilk kez uyudum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuzluğa Yürüyorum
Ficção AdolescenteRüzgar yeni geldiği okulda öğrencisi Yagmur'la aşk yaşar. Başlarda problemli olan Yagmur'un başına bu hikayede gelmedik şey kalmaz. İlişkileri mutlu gider fakat sorunlar artmaya başlar. Bakalım bu iki gencin hikayesinde neler olacak? Nasıl bitecek?
