DIŞA VURAMADIKLARIM

KAYBETMEK

İnsan bu hayatta bir çok şeyini kaybediyor. Umutlarını, hayallerini, sevdiklerini.. Peki neden? Ne uğruna? İsteyerek mi yoksa mecbur kaldığı için mi?

Kaybetmek insanı yorar, bıktırır. Hayattan nefret ettirir. Çünkü kaybedeceği hiçbir şeyi yoktur. Kaybettiği neyi var neyi yok hepsinin geri gelemeyeceğini bildiği için artık bir şey yapmak istemez, akışına bırakır. Çünkü artık her şeyden bıkmıştır. Kimsesi yoktur tutunacağı, dayanacağı..

Sevdiklerini kaybetmek, onların yokluğuna dayanmak çok zordur. Değer verdiğin kimse  olmayınca yaşamak için bir neden yoktur. Ama yine de yaşarsın. İçinde küçük de olsa bir umut vardır. Kaybetmek insana bir çok acı, hüzün, ıstırap yaşatır. Ama en önemlisi insana kaybetmek olgunlaşmayı öğretir. Bazen küçük yaşta bazen de geç bazı şeylere daha geniş daha ılıman daha ayrıntılı bakarsın.. Hayat, kaybettikleri insanı değiştirir. Bazı düşünceler hayatını değiştirir. İnsanlar şaşırır, değişik şeyler üretirler. Saçma sapan şeyler uydururlar. Ama bilmezler neler neler kaybettiğini..

Kaybetmek kolaydır ama yaşamak, dayanmak zordur bu hayata, yaşama.. Ayak uydurmak, uymak zordur. Peki insan ne için katlanıyor kaybedeği hiçbir şey yoksa? Neden daha fazla acı çekiyor? Neden mücadele ediyor yaşamak için? Tekrar mı kaybetmek için?  Özlem duyduğu şeylere bir daha kazanamayacak, kavuşamayacak..  Hep susacak, sessizce çığlık atacak senelerce.. Hep içinde kalacak kaybettikleri. Kimse görmeyecek, anlayamayacak.. Yalnız kalmıştır. Her şeyi kendi yaşayacaktır, kendi içinde...

İnsan bu kadar kayba nasıl dayanır şaşıyorum ben. Kim bu kadar acıya dayanmak ister ki? Kimse.. Neden acı çekmek ister ki? Kaybetmek kolay peki yaşamak..? Değmez bu kadar şey olmuşken yaşamaya... Boş yere yaşamaya ne gerek var. Zaten kimsenin umrunda değilsin ki. Yaşamak ne kadar doğru? Kaybettiklerin senin için değerli çünkü onlar senin yaşam kaynağındır.. Ve artık yoktur..