İnsan bazen ne yapacağını bilemez. Bir şeyler yapmak ister. Yanında birilerinin olmasını ister. Ama bulamaz,yalnız kalır. Düşünmeye,bir çıkar yol bulmaya çalışır. Anlar ki kendisinden başka kimsesi yokmuş bu dünyada. Her şey olup biterken diğerleri hayatlarına devam eder.
Tutunacak bir yer arar ama bulamaz. Tutunamaz hiç bir şeye.... Geçmişi düşünür belki tutunacak bir dal vardır diye.. Ama Tutunacağı hiçbir şey kalmamıştır. Çünkü yok etmişler o dalları. Tutunacak bir şey yoktur.. Hayâller,hedefler,amaçlar... bunlar yoktur artık..
Artık yalnızdır,kimsesi yoktur. Umudu,ümidi kalmamıştır. Uğruna yaşayabileği hiçbir şey kalmamıştır. Hayat elinden her şeyi almıştır. Kendisine bile tutunamaz hâle gelmiştir. İşte bitmişlik,tükenmişlik,bıkmışlık,vazgeçmişlik başlamıştır. Kendi hayatına son vermeyi düşünüyordur. Nasıl yapsam diye... İnsanlar bunu görmez, anlamazlar. Çünkü önemli olan kendi hayatları, bqşkaların ki değil. Bir çok insan hayata tutunacak bir şey olmadığı için kendi hayatlarından vazgeçiyorlar. Peki insanlar bunun farkında mı? Tabiki de hayır.
Unutmayın insanlar bencil oldukları kadar da kırılgandırlar. Bunu bazıları belli etmezler. Kimi insan vardır dışı buz gibi soğuk ama içi bir o kadar da kırılgan. Kimi insan belli etmezler hislerini , duygularını, düşüncelerini... Tutunamamak onlar içinde zordur. Ama kimse anlamaz,bilmez...
TUTUNAMAMAK BİR SUÇ DEĞİLDİR, ÇAĞRESİZLİKTİR...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DIŞA VURAMADIKLARIM
De TodoHerkes kitabı hakkında bir açıklama ön bilgi verir. Ama ben öyle yapmayacağım çünkü yazacağım şeyler birbirinden bağımsız. Sadece şunu söyleyeyim gözlemlediklerimi,düşüncelerimi yazacağım. Yazmaya cesaret edememiştim buraya. Defterlere yazıyordum am...
