DIŞA VURAMADIKLARIM

EKSİK

Bazen insan boşlukta hisseder kendini. O boşluk kolay kolay doldurulamaz. Çünkü bir şeyler eksikti. Ama neydi? Bunu hep düşünür kendi kendine... Çevresini inceler,izler. Herkes mutlu,kendi hâlinden memnun. En yakınlarını incler, kimse ona nesi olduğunu sormaz bile. Evet bulmuştu neyin eksik olduğunu. Aslında bir çok şey eksikti. Sevgi, ilgi, dosluk, güven... İşte bunlar eksikse insanın hayatında o zaman insan neye yarar neden yaşar? Çok düşündüm bunları.. Düşündükçe işin içinden çıkamadım. Çünkü hepsi birbirinden karışık. Ben de düşünmemeye karar verdim, akışına bıraktım. Eksik bir şekilde yaşamaya karar verdim. Tabii buna yaşamak denirse?!

İnsanalar bazı duyguları, hisseleri yaşayamaz, tadamaz. Çünkü hayat buna izin vermez, hep bir darbe vurur, kazık atar.. Ayağa kalkmasını güçleştirir. Hep bir şeylerin eksik gitmesini sağlar. Peki ama nden? Bunu kimse bilemez. Dört duvar içinde kalıp durur. Belki de yaşamak için değil de ölmek için bir neden arar kim bilir..?

İnsan eksiklerini nasıl giderir, kapatır? Başkalarının mutluluklarını, hayatlarını maffederek mi? Yoksa onlar gibi olarak mı? Çoğu insan ilk seçeneği seçer. Çünkü "ben mutlu, huzurlu olmuyorsam,olamıyorsam kimse olamaz"diye düşür. Ben nasıl dünürüm acaba? Peki ya siz?

İşte hayat bize bir oyun oynuyor biz de o oyunun piyonlarıyız ve istediği gibi oynuyor bizle. Biz de buna izin veriyoruz. Peki neden? Çünkü yapacağımız bir şey yok... Ne yaparsak yapalım hayat yine bildiğini okuyor. Bize fırsat vermiyor. Elimizde ne var ne yok hepsini alıyor. Bize sadece acı, hüzün, kasvet, mutsuzluk, yalnızlık bırakıyor...

Eksik insan ne yapar? Eksikliğini kapatmaya mı çalışır yoksa diğerlerinin de kendisi gibi olmaları için bir şeyler mi yapar? Ben bunun cevabını biliyorum ama söylemeyeceğim. Siz bulun. Bakalım neymiş..