The More You Hate The More You Love

=33=

(Danna's Point of View)

*5 years later*

"Hayyss limang taon na nakakalipas,alam mo ba natangal na ung ginto sa tyan namin un nga ang nag payaman saamin ehh at nag palago sa bar ni Manager Tan" Hinaplos ko ang pangalan sa lapida at tumingin sa langit

"Bwiset ka alam mo un huh kasi sabi mo noon walang iwanan ehh bakit ngaun iniwan mo kami graduate na kami at may trabaho na pero hindi kami masaya kasi may kulang.. wala ka sa tabi namin Ana"

(Flashback)

"Asan si Ana?" Sabi ni Krishline pag ka dating nila Mark dito sa ospital

Napatingin ako kay Mark na mukang balisa at wala sa sarili lumapit si Krishaline doon

"Kuya asan si Ana bakit hindi niyo siya kasama"

"Wala na siya " Sabi ni Christopher na nag pa kaba saamin

"Teka anong wala na siya?" Sagot ko naman

"Ahm kayo po ba mga kaibigan ni Ana ?" Sabi ng police tumingin kami lahat sakaniya at may iniabot na papel kay Mark,binasa naman niya ito,pag kabasa niya ay bigla siyang tumingin ng masama sa police at nilukot ang papel

"This is not true,fuck!!this is not true" Pinuntahan na siya nila Josh para awatin siya kakasuntok sa pader

Kinuha ko naman ang papel na nilukot niya at binasa napahawak ako sa bibig ko at naramdaman kong tumulo na ang mga luha ko

"I'm sorry sir pero nag match ang nakuha naming bangkay na sunog sa bangin kay Ana ,condolence po "

(End of flashback)

Tumayo na ako at inayos ang sarili ko bago ulit tumingin sa lapida

"Sa uulitin Ana ,paalam"

Umalis na ako at sumakay na sa kotse pero bago ko paandarin un ay nakita kong tumatawag sa cp ko si Krishaline

"Yes major major Danna at your---"

("Shut the fuck up Danna and just come here 1 hour na kita inaantay asan ka ba ?")

"Woahh!easy ito na "

("K.")

"Toot Toot"

Grabe naman mas naging cold ngaun at strikto si Krishaline ahh hayyss malaking kawalan talaga ang pag kawala mo Ana

After ilang oras ay nakarating na ako sa hide out namin at nakita ang nakabusangot na mukah ni Krishaline

"Your late"-Krishaline

"Sorry naman "-Ako

"So guyss ano na plano?"-Hannah

Sumandal si Krishaline sa sofa at napahilot sa sintido

"Bakit mo kami pinatawag ?"-Ako

"Wala lang namiss ko kayo at hayss ngaun ang 5th Death Anniversary ni Ana ang tagal na niyang nawala at parang fresh pa ang sakit saakin"Lumapit kami sakaniya at niyakap siya

"Ganun din kami Krishaline"-Ako

"Masakit man pero kailangan natin tanggapin alam mo naman un si Ana ayaw niya na malungkot tayo kailangan mag pakatatag tayo"-Hannah

Tama mag papakatatag kami para sayo Ana.....

(Charles Point of View)

"Oo na ito na!"-Ako

("Bilisan mo hilaw pasalamat ka at hindi ko tinapos ung tungkol saatin ahh gutom na ako ")-Danna

"Oo na Oo na drama ka pa jan ehh"-Ako

("Mag rereklamo ka ?")-Danna

"Hindi hehe love you Malds "

("Pinapakilig mo lang ako para mawala galit ko ")

"Ganun talaga oh siya punta na ako jan ayoko nagugutom mahal ko "Mag sasalita na sana siya pero binabaan ko agad siya

Hahaha Asar nanaman un for sure

Aalis na sana ako ng makita ko si Mark na nakapang alis at mukang may lakad

"Bro san ka ?" Hindi niya ako pinansin at nag patuloy lang siya tss ano ba yan mag sama nga sila ni Krishaline mas naging cold walangjo

Ayyss shit si Danna nga pala....

(Krishaline's Point of View)

Andito ako ngaun sa park at nakatingin sa mga batang nag lalaro

"Ui dito haha"-Bata 1

"Ehh ayoko jan "-Bata 2

"Tara na takot ka nanaman sa aso tss aso lang yan"-Bata 1

Napangiti ako sakanila,naalala ko kasi bigla si Ana takot dati ako sa aso ngunit siya ang nag pa wala nun

"Mag isa ka nanaman"Napatingala ako at nakita si Christopher na may hawak na dalawang kape ang isa ay binigay niya saakin sabay upo sa tabi ko

Medyo ok naman na kami napatawad ko na siya ngunit di na maibabalik pa ang dati mas minabuti naming maging "Kaibigan " nalang kami

"Naaalala ko lang uli ang kaibigan ko"-Ako

"Ganun ba?kami rin naman ganun lalo na si Mark halos tuwing Death Anniversary ni Ana ay hindi na na- tutulog un at halos pinapatay na niya sarili niya "-Christopher

"That what love does"-Ako

Tumawa lang siya sa sinabi ko,Nag kwentuhan at nag tawanan lang kami ng ilang oras at pinag disisyonan na namin umuwi

"Nga pala kamusta trabaho mo" Sabi ni Christopher habang nag lalakad

"Ok naman marami ng napunta sa restaurant ko " Sabi ko

"Naks ah"-Christopher

"Ehh ikaw Mr. CEO kamusta "-Ako

"Ok naman medyo mahirap pero kailangan para sa future ng mapapangasawa ko " Napatigil ako sa pag lalakad at tumingin sakaniya

"Ganun ba?good un,andito na pala bahay ko haha gehh ingat ka ah" Tumango lang siya sabay ngiti Tumango lang din ako at pumasok na,pag pasok ko ay narealize ko na ngaun lang ako nakahinga

Bakit ganun sabi ko kaibigan lang kami pero narinig mo lang ang asawa thing naiinis ka na hayyss Krishaline hindi pwede to panindigan mo ang sinabi mo..

Lumabas ako sa terrace para maka langhap ng hangin...

"Bwiset ka Ana wala tuloy ako makausap aga mo sumalangit " Napatawa nalang ako sa isip ko , for sure pinag tatawanan ako nun

Papasok na sana ako ng may nahagip ang mata ko di kalayuan sa may gate namin

Kinusot ko ang mata ko at pag tingin ko wala na siya

Imposible.. hindi siya un dahil wala na siya matagal na... patay na siya.

Hayysss maka tulog na nga ...

(Hi guysss Sorry sa short UD siningit ko lang uli ito babawi nalang ako sa ibang chapter sana may nag babasa pa sa story ko hehe salamat sainyo lalo na sa mga nag vovote thankyou and Author loves you )