Είχα απελπιστεί εντελώς.
Μ:Είστε καλά;Πρέπει να βγείτε να τραγουδήσετε
Ε:εε..μπορείς να βγεις να ενημερώσεις;Πες ότι είχα μια ζαλάδα και θα βγω σε λίγο;Αλλά παίζει να τραγουδήσει ο mike μέχρι να βγω;
Επίσης μιλα μου στον ενικό.
Μ:εντάξει,θα τα κανονίσω.
Ε:σε ευχαριστώ
Γιατί να συμβούν τώρα αυτά;Μια φωνή διέκοψε τις σκέψεις μου "Βαγγέλη..." δεν το πιστεύω...Τώρα ακούω και την φωνή της;Είναι δυνατόν;Νομίζω τα έχω παίζει τελείως.Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι στην πλάτη και γύρισα πίσω να δω.Ηταν αυτή...δεν ηξερα αν έβλεπα φάντασμα ή όχι αλλά εγώ έπεσα πάνω της και την αγκάλιασα.Ναι όντως την έβλεπα.Το ξερω δεν ήταν κάτι το ουαου αλλά πίστευα πως δεν θα την ξανά δω όποτε μου ήταν ξαφνικό.
Α:Σ αγαπώ...
Β:κι εγώ...είπα και την έσφιξα
Ήμουν υπερβολικά χαρούμενος αυτή την στιγμή..από εκεί που ήμουν χάλια με το που την είδα ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.
Α:άντε...τώρα πήγαινε να τραγουδήσεις σε περιμένουν.
Την φίλησα στο μάγουλο και έτρεξα στην σκηνή.Εκανα νόημα στον Mike πως όλα ήταν καλά και όταν τελείωσε το τραγούδι του ανέβηκα ξανά εγώ.
Ε:συγνώμη για την καθυστέρηση και γενικότερα για ότι έγινε..Τώρα είμαι εδώ και οοολα καλά.Πολυ καλά μπορώ να πω.Οποτε,ξεκινάμεεε;
Τα κορίτσια αν και λίγο προβληματισμένα μερικά φώναξαν ναι και ξεκίνησε η συναυλία...
Αφού τελείωσε η συναυλία πήγα σπίτι και μετά από λίγο ήρθε και η Αγγελική.
Ήταν από τις καλύτερες συναυλίες μου..Είχα τόσο κέφι.Αυτη η κοπέλα πραγματικά με κάνει τόσο χαρούμενο.
Ε:Λοιπόν...γιατί εξαφανίστηκες έτσι;Ξέρεις ποσό χάλια ήμουν;
Α:Συγνώμη έχεις δίκιο...αλλά δεν επέμεινες για να με βρεις.Και σκέφτηκα πτι απλά δεν σε νοιάζει.Ξερω έκανα λάθος.Αλλα και εσυ έχεις τις φανς σου.Εχεις τα πάντα. Θεώρησα πως δεν είμαι τίποτα.
Ε:Είσαι τα πάντα αλήθεια...
ΠΟ δεν μπορώ τα τόσο γλυκά πράγματα.Νιώθω σαν να ήμαστε σε καμία μελόδραματικη ταινία.Αλλα ρε γαμωτο αυτό μου βγάζεις.
Α:Αχαχαχαχ ούτε εγώ,το ξέρεις.Αλλα και εσυ.Αυτο μου βγάζεις.
Την έπιασα και την φίλησα.Ηταν το καλύτερο φίλη μας.Την αγκάλιασα και της έβγαλα την μπλουζα και αυτή μετά έβγαλε την δίκη μου.Και ξαφνικά...με έσπρωξε.
Α:να σου πω..οι γονείς σου που είναι;
Β:οχ και τρόμαξα...Μην ανησυχείς ;) Ναύπλιο.Δεν έχουμε να ανησυχούμε για τίποτα.
Ε μετά...έγινε το αναμενόμενο👅
