meet me home - sm.

4. Koffie & Advies

'Wat is er? Je gilde.' Shawn kijkt me nieuwsgierig aan. 'Eh, niks hoor.' 'Oh, Oke. De muffins zijn trouwens over een paar minuten klaar.' Ik knik en stap uit bed. 'Ik ga me maar eens aankleden.' De kookwekker gaat en Shawn snelt naar de oven.

Ik pak wat kleren uit de kast en trek ze aan. Ik hoor Shawn in de huiskamer vloeken, waarschijnlijk omdat hij zijn handen verbrand heeft aan de oven.

En inderdaad, als ik de woonkamer in kom lopen staat Shawn met zijn handen onder de kraan. 'Lekker bezig, Mendes.' 'Vooral heel pijnlijk' 'Dat kan ik begrijpen ja.'

Mijn telefoon trilt in mijn broekzak, en ik verleg mijn aandacht naar mijn scherm.

Matt: NOOVVAAA
Me: MATTT
Matt: RAAD EENS WIE ER TERUG IS IN NEW YORK CITYY
Me: De kerstman?
Me: NEE WACHT
Me: Is het niet die ene hele hotte dude die jammer genoeg gay is?
Matt: Precies
Matt: Gurlll we moeten snel weer op coffee date!
Me: Jaaa
Matt: Vanmiddag, twee uur?
Me: Sure.

Shawn pakt een bord uit de kast en zet de muffins er op. 'Dus, wat gaan we vandaag doen?' Hij kijkt me verwachtingsvol aan. 'Nou, eh. Ik ga wat drinken met Matt.' Ook al heeft Shawn wel geaccepteerd dat ik met Matt omga, vind hij het wel lastig dat ik zo close ben met een andere jongen, ook al is die dan homo. 'Oh.' Shawn is opeens heel geïnteresseerd in de muffin die voor hem op tafel staat. 'Ja, sorry ik had er even niet aan gedacht dat we maar weinig tijd hadden samen... Ik kan het wel afzeggen, als je wilt.' 'Nee, ga maar. Ik snap het.' Zijn kaak verstrakt en zijn stem klinkt geïrriteerd. 'Ik kan het echt wel af-' 'Ik heb toch gezegd dat je gewoon moet gaan, jeez!'

Hoe moet dit verder? Soms vraag ik me af of er niet gewoon een punt achter moet zetten. Shawn betekent veel voor me, maar wat hebben we eraan als hij de hele tijd weg is, en als de enige momenten die we samen hebben niet eens fijne momenten zijn? Ik heb een second opinion nodig, iemand die begrijpt hoe het is voor mij, maar die ook snapt hoe Shawn zich voelt. Daar ben ik zo blij met Matt. Hij support mij en mijn keuzes, maar wijst me er ook op hoe mijn keuzes en acties overkomen op anderen, met Shawn in het bijzonder.

Ik pak mijn telefoon en mijn oortjes. Ik begeef me naar de huiskamer, waar Shawn op de bank een beetje zit te pingelen op een van zijn gitaren. 'Nou, eh, dag.' Zeg ik, en ik open de deur. Ik blijf staan, en wacht op antwoord van Shawn, alleen dat blijft uit. Ik slaak een zucht. 'ik hou ook van jou.' Antwoord ik de stilte, dan stap ik de deur uit en sla ik die met een klap dicht. Waarom moet dit zou gaan?

'Guuuuurl! Jou heb ik veel te lang niet gezien.' Matt zit al aan een tafeltje in ons vaste koffiezaakje. Hij staat op en geeft me een knuffel. 'Ik heb al koffie voor ons besteld.' 'fijn.' Ik ga zitten en kijk even snel op mijn telefoon, om te kijken of ik een bericht heb van Shawn, maar nee. 'Dus, hoe gaat het met jou en' ik wiebel met mijn wenkbrauwen. 'Daniël? Hoe was jullie vakantie?' 'Goed! Ik begin echt heel erg van hem te houden.' Ik kijk een beetje ongemakkelijk naar het tafelblad. 'Jullie koffie.' Een serveerster zet twee bekers op de tafel en loopt dan weg. 'Maar, wat is er allemaal aan de hand tussen jou en Shawn?'

Ik vertel mijn verhaal, over het twijfelen toen hij op tour was, over de ongemakkelijkheid van de afgelopen dag, en over het feit dat ik ben aangenomen voor een studie in Amsterdam. 'Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.' beëindig ik mijn verhaal. 'Ik denk dat je gewoon eerlijk moet zijn. Niet alleen tegen hem, maar ook tegen jezelf. Het is misschien lastig, maar soms kan even afstand nemen ook goed werken.'

Een uurtje later ben ik op weg naar huis, en aan de ene kant heb ik het gevoel dat er een gewicht van mijn schouders is verdwenen, maar aan de andere kant voel ik me bezwaard, omdat ik weet dat ik er over moet praten met Shawn. Ik heb samen met Matt de verdere informatie over mijn studie doorgenomen, en over een maand beginnen de lessen al. Ik twijfel heel erg of ik de studie moet gaan doen, maar mijn besluit ligt ook deels aan wat Shawn er van vind.

Als ik de deur van het appartement open, is het akelig stil. 'Hallo! Ik ben thuis!' Roep ik, maar ik krijg geen antwoord. Ik doe mijn jas uit en vul de waterkoker om thee te maken. 'Shawn?' Ik kijk in de slaapkamer, de badkamer, en op het balkon. Waar is hij? Hij is zelfs niet in de oude kamer van Demy, die nu dienstdoet als logeerkamer. Ik kijk rond of ik een briefje zie liggen, en check mijn telefoon op berichtjes of gemiste oproepen. Niks. Nouja, hij loopt niet in zeven sloten tegelijk. Ik giet water in een kopje en doe er een theezakje bij. Ik ga op de bank zitten.

Nu ik het met Matt heb gehad over de waarheid vertellen, wil ik ook zo snel mogelijk met Shawn praten. Als hij tenminste snel thuiskomt, wat hij dan ook aan het doen is.

(A/N)

Daar ben ik weer.

De laatste dagen(eigenlijk sinds de laastse update) heb ik echt vrij weinig gedaan op Wattpad, zelfs niet geschreven, en dat is echt raar voor mijn doen want normaal schrijf ik echt het grootste deel van mijn vrije tijd.

Dit hoofdstuk had ik van te voren al geschreven dus ik snap niet waarom ik niet eerder geupdate heb.
Maarja ik heb dus echt het gevoel dat ik weken niet geupdate heb maar dat valt wel mee.
Ik hoop dat deze update er voor zorgt dat ik weer een beetje regelmatig ga updaten want ja.

Nou Oke ik ga weer.

Hopelijk hebben jullie niet massaal dit boek uit je bibliotheek gehaald.

OH EN IK VERGEET HET BELANGERIJKSTE.

MEET ME AT TIMES SQUARE HEEFT 20K READS EN MEET ME AGAIN 10K!!!!!!

Ik snap niet waarom mensen het blijkbaar zo leuk vinden want vooral in deel 1 was mijn schrijfstijl echt poep.

Maar Oke nu ga ik echt.

Byeee

Xo