meet me home - sm.

15. De Brandtrap Naar Liefde

'Dus, hoe gaat het verder met je?'

We zitten in de auto, waarschijnlijk onderweg naar Shawn's hotel. 'Ik studeer, hé. Verder is mijn leven niet echt bijzonder.' Ik kijk ongemakkelijk naar mijn handen, die in mijn schoot liggen. Ik ga schuif nog wat dichter tegen de deur van de auto aan, om de ruimte tussen ons te vergroten.

'Weet je, No. Ik heb je gemist. Ik was, ik bén bang dat alles wat we hadden niks voor je betekent.'

Met een ruk kijk ik op. 'Hoe kun je dat nou denken?' Ik kijk hem doordringend aan. 'Je was alles voor me. Altijd wachtte ik maanden op die paar weken dat we samen konden zijn. Maar, je beroemdheid is tussen ons in komen staan.'

Hij zucht. 'Ik weet het. Maar toen wist ik zeker dat als ik thuiskwam jij er voor me zou zijn. Dat jij ervoor zorgde dat ik me niet beroemd voelde, maar gewoon mezelf.'

Ik weet dat hij het daar soms moeilijk mee heeft. Hij is bang dat het beroemd zijn hem anders maakt, of dat hij onbewust veranderd door anderen.

Ik zou zo graag dicht naar hem toe schuiven, tegen hem aan gaan zitten. Mijn hand ontelbare keren door zijn haar laten gaan. Maar dat kan niet. Hij heeft een vriendin.

Ik laat mijn blik over zijn gezicht glijden. Mijn ogen blijven hangen bij zijn lippen. Ik betrap mezelf erop dat ik bedenk hoe zijn lippen tegen die van mij voelen. Ik leun nog verder bij hem vandaan. Dit kan ik niet maken. Tegenover hem niet, tegenover mij niet, tegenover zijn vriendin niet.

'Alles is anders nu.' Zeg ik zacht, terwijl ik mijn blik van hem afwendt. Shawn schuift over de achterbank naar me toe. 'Laten we het dan weer maken zoals het was.' Zegt hij, voordat hij zachtjes mijn kin vastpakt en zijn lippen op die van mij drukt.

Ik kan het niet weerstaan. Ik kan hem niet wegduwen, ik kan hem niet laten gaan. Zijn lippen drukken zacht maar dwingend op die van mij. Ik voel een ongekende hitte in mijn lichaam naar boven komen.

Als we even laten naar adem happend van elkaar weg leunen, voel ik me beter dan de afgelopen maanden. 'Shawn' ik fluister zijn naam, en zijn handen schuiven onder mijn shirt als we weer naar elkaar toe leunen en onze kus voortzetten.

De auto stopt met een schok, en door het raampje dat tussen de voor en achterbank zit zegt de chauffeur dat we niet verder kunnen vanwege een horde meiden op de weg. 'Ze staan voor m'n hotel. Zoals altijd.' Zegt Shawn met een licht schuldige blik in zijn ogen. 'Ga maar. Ik snap het wel.' Ik kijk weer naar beneden. Altijd gebeurt dit. Altijd blijken fans belangrijker te zijn dan dat ik ben.

'Nee. Daar ben ik eerder mee de fout in gegaan.' Shawn pakt mijn hand. 'Ik heb een idee.' Hij grijnst kinderlijk en we stappen de auto uit. Hij doet de capuchon van zijn vest over zijn hoofd en trekt me mee een steegje in. 'De brandtrap.' Zegt hij, terwijl hij naar een ladder wijst die aan de muur bevestigd zit.

Ik schud glimlachend mijn hoofd. 'Je bent gek.' 'Ik ben niet gek. Ik wil je alleen laten merken dat jij belangrijker voor mij bent dan mijn fans.' Ik kijk weg, terwijl kriebels door mijn buik schieten. Ik voel me weer het vijftienjarige meisje dat op een dakterras zat met deze jongen.

'Nou, hup, klim die trap op.' Ik steek mijn handen omhoog naar de trap. 'Ik kan er niet bij.' Dan voel ik zijn warme handen die mijn heupen vastpakken. Vuur schiet door mijn aderen. Shawn tilt me omhoog en ik pak de onderste sport van de ladder. Snel klim ik de trap op.

Aan het eind van de ladder zit een klein plateau en een deur. Ik open de deur en laat me tegen de muur zakken. Waar ben ik in vredesnaam mee bezig?

Ik heb zojuist een brandtrap beklommen om mee te gaan naar de hotelkamer van mijn ex. Ik wist niet dat ik zo wanhopig kon zijn.

Dan bedenk ik me wat hij op het briefje geschreven had, toen hij me achterliet in het appartement in New York.

Hij wist niet zeker of ik nog wel van hem hield. Als ik denk aan de blikken die hij op me worp, in de auto, weet ik dat hij nog steeds twijfelt.

Shawn is ondertussen ook de gang in gekomen, en doet de deur dicht. Dan steekt hij zijn hand uit om me te helpen met opstaan. Als we door de gang naar zijn kamer lopen, besluit ik dat wat er ook gebeurt, ik hem duidelijk moet maken dat ik van hem houd.

Want ja, ik hou van hem. Nog steeds.

(A/N)

Hoi daar was ik weer!

IK GING MAANDAG NAAR SHAWNS CONCERT EN HET WAS GE FUCKING WELDIG.

WE WAREN ER SUPERVROEG EN TOEN HEBBEN WE MIKE SLEATH ONTMOET(SHAWNS DRUMMER)

EN TOEN WAS HET CONCERT EN IK GING ELKE SECONDE DOOD EN SHAWN WAS ZO COOL EN HIJ STOOTTE ZIJN HOOFD AAN ZN GITAAR EN IK HEB IETS VAN 5x GEHUILD

OKE OKE

IK MOET WEER GAAN WANT IK BEN OP BEZOEK BIJ FAMILIE EN WIFI IS HIER SCHAARS.

BYEEEE

XO