Przypadkowa miłość

Rozdział 3

Co­kol­wiek mówisz - mów o tym co wiesz.

Nig­dy nie mów o tym co przypuszczasz. Mów zaw­sze tyl­ko prawdę pod­partą do­woda­mi a nie domysłami. Chodź i praw­da kłam­li­wa by­wa, gdy z ust ob­cej oso­by niep­rzychyl­nością się wydobywa.

- Mąka jest, drożdże są, pomidory, cebula, szynka są, ser.. - przerywam przenosząc wzrok z kartki na mój koszyk - nie ma - dopowiadam po czym kieruję się w stronę lodówek gdzie znajdują się różne rodzaje serów. Po drodze przechodzę przez alejkę z sosami oraz przyprawami i makaronami, zgarniam z półki makaron penne, nitki oraz do spaghetti, a także koncentrat pomidorowy, przyprawy do kurczaka i pizzy. Następnie sięgam z lodówki ser w kostce oraz dwa serki topione. Idę w stronę kasy, ale po chwili przypominam sobie, że nie jestem pewna czy mam piersi z kurczaka w lodówce. Udaje się na dział mięsny gdzie od uprzejmej pani z obsługi zabieram potrzebne części z kurczaka. Gdy jestem pewna, że mam wszystko to udaje się do kasy, gdzie na moje nieszczęście muszę stać w kolejce. Po kilkunastu minutach wykładam produkty z koszyka na kasę sklepową, a następnie odkładam go na właściwe miejsce, zgarniam dwie reklamówki do których wkładam skasowane produkty.

- Wszystko? - pyta kasjerka na co kiwam potwierdzająco głową - to będzie 25,34 dolara.

Wyciągam beżowy portfel z czarnej zapisanej na klips torebki. Podaję odliczoną kwotę sprzedawczyni, a następnie chowam portfel na swoje miejsce i zabieram zakupy. Wychodzę ze sklepu na świeże powietrze, gdzie od razu czuć mniejszą temperaturę aniżeli w markecie. Wyciągam kluczki od samochodu z tylnej kieszeni ciemnych jeansów, pilotem otwieram auto. Chowam zakupy do bagażnika, a sama udaję się na fotel kierowcy, odpalam samochód, wyłączam hamulec ręczny, włączam światło oraz jedynkę. Zapinam pas, wciskam sprzęgło i powoli dodaję gaz, zwalniając trochę lewą nogę, wyjeżdżam z parkingu redukując biegi.

Po około 30 minutach wchodzę do mieszkania gdzie od razu zdejmuje buty, a następnie udaje się do kuchni, aby poodkładać na swoje miejsce produkty, które dzisiaj zakupiłam. Dziesięć minut później na blacie kuchennym pozostawiam tylko potrzebne mi rzeczy do zrobienia dzisiejszego obiadu. Dodatkowo wyciągam z lodówki brokuł, a z szafek garnki oraz naczynie żaroodporne. Kilka minut później w jednym garnku dochodzi makaron penne, w drugim zielony brokuł, na patelni podsmażam pierś z kurczaka przyprawioną solą, pieprzem, kminkiem, papryką słodką, ostrą i chilli, a także przyprawą do gyrosa i kurczaka. Odcedzam makaron, następnie wrzucam go do naczynia żaroodpornego, gotowe kawałki piersi układam na makaronie. W kolejnym garnku przygotowuję sos śmietankowo-serowy, gotowy brokuł wrzucam do naczynia. Włączam piekarnik na 180 stopni C, ścieram ser na średnich oczkach, dodaję sos do zapiekanki. Wszystko przykrywam startym serem, wkładam do piekarnika na około 20 minut. Kilka minut później sprzątam kuchnię, umyte naczynia wycieram i odkładam na odpowiednie miejsce. Sprawdzam czas jaki pozostał mi do gotowego obiadu po czym stwierdzam, że mam jeszcze chwilę. Zagotowuję wodę, wyciągam kubek z szafki, dodatkowo nakrywam do stołu na cztery osoby. W chwili gdy mam wszystko gotowe dzwoni dzwonek do drzwi oraz budzik, który oznajmia mi że zapiekanka jest gotowa. Biegnę do drzwi za którymi witam mojego szefa ze swoją piękną żoną, a moją przyjaciółką oraz ku mojemu zdziwieniu Zack'a Harrison'a.

- Witaj - mówi, a po moich plecach przechodzi dreszcz.
- Cześć wszystkim - odpowiadam - wybaczcie ale muszę wyciągnąć obiad z piekarnika. Rozgośćcie się - kończę idąc z powrotem do kuchni.

Wyłączam budzik oraz piec, otwieram piekarnik, w chwili gdy mam złapać za naczynie przypominam sobie o rękawicach. Zakładam je na ręce po czym wyciągam pięknie pachnące danie.

- Lucy mogę Cię prosić o podkładkę na stół do zapiekanki? - rzucam do brązowowłosej.

- Pewnie - odpowiada wchodząc do kuchni, wyciąga z szuflady drewnianą deseczkę po czym udaje się do salonu, gdzie mężczyźni siedzą już przy stole i z tego co słyszę rozmawiają o interesach.