Kimsin ki sen ?

4.Bölüm

Rüzgar'la bahçeye çıktığımız da hemen arabasının yanına gittik . Hızlı olmamızın sebebi yakalanmamaktı. Gerçi Rüzgar için bu problem değildi ama benim için büyük problemdi . Arabasının yanına geldiğimiz de şoför koltuğuna gitmesini beklerken benim oturacağım koltuğun tarafına gelince anlamadım. Sonra kapıyı açtı gülümseyerek .
" Beni şaşırtıyorsun Rüzgar Kılıç . " dedim gülerek. " Daha çok şaşıracaksın ." diyip kendi koltuğuna geçti. Araba harekete geçtiğinde ona doğru dönüp " Nereye gidiyoruz ? " dedim en tatlı halimle .
" Süpriz. " dedi düz bir ses tonuyla . Ta ta ta tam işte bir katıksız odun .. " Hani benim istediğim yere gidicektik ? " dedim . " Başka zaman şimdi ben karar veriyorum ve bu süpriz. " dedi gülerek. " Söylesen fena olmaz .. " dedim aynı düz ifadeyle ..
" Söylersem süpriz olmaz . " dedi gülerek. İşte şimdi gerçekten samimiydi. " Uff peki " dedim pes etmiş bir ses tonuyla . Yolda bir markete uğrayıp içecek almıştık . Sonra uçurum gibi bir yere geldik . Harika bir manzarası vardı . Rüzgar ve burası ?? Hayran dolu gözlerle manzaraya baktıktan sonra ona döndüm.
" Burası çok güzel. "
Gülümsedi.
" Moralim bozuk olduğunda buraya gelirim . Farklı bir havası var. Huzur veriyor insana . "
Kapıyı açıp arabadan indim . Hafif rüzgar vardı. Gözlerimi kapatıp havayı içime çektim. Rüzgar'ın yanımda olduğunu hissedebiliyordum. Parfümü .... Parfümün den tanıdım. Ağır ama kendine has ...
" Sevdin galiba burayı .. " diyince düşüncelerimi yarıda kesip gözlerimi açtım. " Evet. Burası çok güzel. "
" Senin gibi ... " dediğinde şaşırmıştım ve kıp kırmızı olduğuma emindim . " Bana mı yürüyorsun ? " dedim gülerek. Evet saçmaladım ama heyecandan ne diyeceğimi bilmiyordum . " Sana yürümemi mi isterdin ? " dedi çapkın bir gülüşle. " Soruma soruyla cevap verme ya " dedim sempatik bir tavırla. " Peki . Sana yürümeme engel bir şey olduğunu sanmıyorum. " dedi gülerek.
" Sıra sende. "
" Hayır istemezdim . " dedim sinsice sırıtıp. Sadece kahkaha attı. Ve devam etti .
" Eminim öyledir. " diyince koluna vurdum . " Evet öyle aksini düşünme bile . Bu arada bu ne ego ? " dedim gülerek.
" Ego değil bu güzelim. " dedi gülümseyerek.
" Seni bazen çözemiyorum Rüzgar. 5 dakika önce çok neşeli gülüyordun şimdi ise buruk bir tebessüm ediyorsun . " dedim merak eden bir tavırla.
" Yoo . Sana öyle gelmiş. " dedi tekrar çok samimi bir şekilde.
" Ya sen seri katil filan mısın ? " dedim dalga geçerek.
" Oha Damla. Bir seri katil olmadığım vardı. " dedi kahkaha atarak .
" Kimsin ki sen ? " diye sordum alaycı bir tavırla.
" Yakında kim olduğumu öğrenirsin. " dedi göz kırparak. Gülümsedim ve " Gidelim mi artık ? " diye devam ettim . Başını onaylar şekilde salladı.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Okula geldiğimiz de sınıfa gülerek girmiştik. Faruk bize keskin bakışlar atarken Ceyda meraklı bakışlar atıyordu . Faruk yanımıza gelince Rüzgar'a " Ben senin yanına gelicem sonra . " dedim . Sonra Ceyda'nın yanına geçerken Faruk kolumu tuttu . " Ne bok yediniz o herifle ? " diyince kendimi tutamadım. Artık fazla olmuştu. " Sanane be . Sana hesap mı vericem ? İstediğimi yaparım seni ilgilendirmez . Bidaha sakın bana hesap sormaya kalkma ! " diye bağırdım ve sınıftan çıktım. Ceyda da yanıma gelince bahçeye çıktık. Ceyda anlat çabuk diyince konuyu özet geçtim ve " Off çok güzeldi. " dedim . Ceyda " Bide çocuğa zübbe diyodun . " diyince " Kızım ne hemen yüzüme vuruyorsun ? " diye çemkirdim. Zil çalınca sınıfa geçtik.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Nihayet çıkış zili çalmıştı. Bütün gün Rüzgar'larla beraberdik. Ceyda ile de Berk denen çocuk yakınlaşmaya başlamıştı. Yakışıyorlardı. Rüzgar'la vedalaşıp hızlı adımlarla eve geldik . Ve bu akşam hiç bişey yapmayıp sadece Rüzgar'ı düşünmek için odama çekildim.

4.Bölüm sonu ❤ ❤ ❤
Umarım beğenirsiniz 😊😊
Yorumlarınızı ve vote'lerinizi bekliyorum.