Go To Sleep [#GTS]

Κεφάλαιο 10: «Χόρεψε, Παλιάτσο, μπροστά στον Βασιλιά σου»

Κεφάλαιο 10: «Χόρεψε, Παλιάτσο, μπροστά στον Βασιλιά σου».

Για άλλη μια φορά έχει βγει έξω την νύχτα. Κάθεται στην άκρη της ταράτσας μιας πολυκατοικίας που μπορεί να έχει μόνο έναν κάτοικο να μένει μέσα. Βρίσκεται μόλις δίπλα στο δάσος, εξ ου και γιατί δεν είναι η πρώτη επιλογή των ανθρώπων που ψάχνουν καινούριο σπίτι. Ο Jeff κουνά τα πόδια του στον αέρα έξι ορόφους πάνω από το έδαφος και κρατά την μύτη του μαχαιριού με το δάχτυλο του, το οποίο δεν κόβεται τόσο εύκολα όσο τους λαιμούς των θυμάτων του.

Παράτησε την Rachel σπίτι της και πέταξε στα σκουπίδια τους επιδέσμους μαζί με τα ρούχα που του έδωσε. Δεν είναι αυτός. Ο Jeff είναι το λευκό λερωμένο φούτερ του, τα παλιά παπούτσια, το μαύρο παντελόνι και το κοφτερό μαχαίρι. Είναι αυτός που θα καθίσει στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας με τα πόδια να κρέμονται στον αέρα και θα ψάχνει το επόμενο θύμα του. Είναι ευχαριστημένος με αυτή την ταυτότητα που έχει.

Εξαιτίας των σειρήνων που προέρχονται από τα περιπολικά μέσα στην πόλη, πολλά άτομα έχουν επιλέξει να μείνουν σπίτια τους. Έχουν περάσει δυο ώρες και κοντεύει ξημερώματα, με τον Jeff να βαριέται απίστευτα. Θέλει να πάει στην πόλη και να σφάξει κάθε αστυνόμο που διασκορπά φόβο στα επόμενα θύματα του και τα αναγκάζει να κλειδωθούν σπίτια τους. Από την άλλη αισθάνεται κάπως περήφανος για τον πανικό που έφερε στην πόλη μόνο με τρεις ασήμαντους φόνους σε εκείνο το στενό.

Ένα γλυκός ήχος κουδουνιών είναι αυτός που τραβάει την προσοχή του. Ρίχνει το μαχαίρι στον αέρα και το πιάνει από την λαβή του, στρέφοντας τα βαθυγάλανα μάτια του προς τον πεζόδρομο όπου έρχεται ο ήχος. Παρατηρεί έναν αστεία ντυμένο και μικροκαμωμένο άντρα να σηκώνει τα γόνατα στο πλάι με κάθε βήμα που κάνει, ενώ η λάμπα δρόμου ακριβώς πάνω του τρεμοπαίζει. Είναι τόσο αργός που φαίνεται να έχει μείνει το ίδιο σημείο. Τα κουδουνάκια προέρχονται από τα αστεία παπούτσια του που θυμίζουν εκείνα ενός τσολιά και από το περίεργο καπέλο του.

Ο Jeff μένει λίγο να σκεφτεί. Πραγματικά θέλει να σκοτώσει κάποιον αυτή την στιγμή, να χαράξει το χαρακτηριστικό χαμόγελο στο πρόσωπο του θύματος του και να ανακουφιστεί όταν τελειώσει με το έργο του, όμως οι προηγούμενες φορές του είχαν αποδειχθεί σκέτη αποτυχία. Ξανακοιτά καλά τον αντράκο που έχει καταφέρει να μετακινηθεί τρία βήματα μπροστά και παίρνει μια βαθιά ανάσα.