Bridge To The Blue Valley (Completed)

Chapter 25: Come with me

This chapter is dedicated to you @MaryJoyCarandang . I hope na sana nahintay mo pa ang update. Hehehe. Thank you for reading this story.

***********

"Adrianna?"

Ngumisi ito sa akin, "Hera, natutuwa akong makita ka."

Pinanatili ko ang walang ekspresyong mukha ko, "Anong kailangan mo at nagpakita ka sa akin?" Walang paligoy-ligoy na sabi ko.

"Gusto lang naman kitang batiin sa iyong matagumpay na pagtapos sa sumpa," Pagkarinig ko palang nito ay hindi ko na napigilang mapangisi.

"Ibig bang sabihin ay pauuwiin mo na ako?" Ang isiping babalik na ako sa tunay kung mundo ang nagbigay sa akin ng pagkasabik, tuwa at lungkot.

Imbes sagutin ay ibinalik niya sa akin ang tanong, "Bakit, handa ka na bang lisanin ang lugar na ito?"

Medyo nagtaka ako sa sinasabi nito.

"Handa ka na ba talaga, hera?"

Some imagines and scenes flash in my mind like a wave.

"O-of course." Am i? Crap, i'm having second thoughts.

"Really?" Amused na sabi nito, "Then why do i sense that your having second thoughts?"

I was caught of guard but i quickly regain my composure. Ipinilig ko ang lahat ng mga alaala sa utak ko ngayon.

Tinaasan ko ito mg kilay. "But i'm not. I want to go home, now. Ayoko ng manatili sa mundong ito."

Sumeryoso ang mukha nito, "But i'm sorry to say that you still can't go home,"

"WHAT!?" Galit. Iyan ang tanging nararamdaman ko. I felt betrayed. "Liar, bitch!" Akmang sasampalin ko ito ng bigla siyang maglaho.

"Remember, hera. You can't hurt me." Marahas akong napalingon ng marinig ang boses nitong bumulong sa likuran ko.

Nakatayo ito isang dipa lang anh layo sa akin, "Baka nakakalimutan mo, adrianna, may naging kasunduan tayo."

"Hindi ko iyon nakakalimutan, hera."

Naningkit ang mata ko sa sinabi nito, "Then bakit ayaw mo akong pauwiin?"

"Because something still holds your heart and soul here."

"And what is that huh?" Nang hahamong tanong ko sa kanya. Bahagya itong ngumisi, "Why don't you ask yourself?" Naghahamon nitong sagot.

"Someone still waiting for you to fulfill your promise." Dagdag pa nito.

"And who the hell is that~" Naputol ang sinasabi ko ng bigla kung naalala ang ipinangako ko kay calix.

"Calix? But... but..."

"Goodbye for now, hera. I hope you have your final decision when we meet again."

Nawala na ito pero naririnig ko pa rin ang kanyang boses na nagsasabing, "Remember, i need your answer at exactly 12 midnight. Before the blue moon vanished."

"Wait!" Tuluyan na itong naglaho.

Naiwan na naman ako sa kawalan ng walang kasama. Bigla akong napaluhod at napahawak sa dibdib ko. May kung ano ang nagbibigay ng pwersa sa may bandang dibdib ko.

"Ow, ang sakit, urgh!"

Inihit ako ng ubo.

"You're alive!" Mahigpit ang yakap na isinalubong sa akin ng kung sino habang sa dalampasigan.

"Cal-lix," Nanghihina kung sabi kahit na hindi ko masyadong makita ang paligid dahil blurd pa ang pagkakita ko.

"ADRIANNA! ADRIANNA!" Isa pang boses ang narinig ko mula sa malayo at tinatawag ang lintik na pangalang iyon.