Author's NOTE: Pasensya na kung di ako nag update, may nagbabasa paba nito?
-----
Agad kong binawi ang kamay ko.
"Ayos lang ako. "
"No. Hindi ka ayos. "
"Please. ayos lang ako. Umupo kanalang dyan. at maghahanda lang ako ng pagkain."
Di na sya umimik at umupo nalang sa harap ng lamesa.
Di ako makapaniwala, kitang-kita ko sa mata nya na nag-alala sya.
Nang matapos kona ang ginagawa kong paghihiwa, agad kong isinalang sa kawali.
After 5 mins,
CHARAAAAAAAN.
Okay naaaaa ang itlog na may sibuyas.
Kaso medyo sunog ang itlog, pagpasensyahan na.
Dali dali kong sinandok ang kanin at naglagay sa plato.
Gutom na gutom nako.
('∩ω∩｀)
Sinandok ko na ang ulam mula sa kawali at inilagay sa mangkok.
Amoy sunog, pero parang okay na naman kami ng asawa ko, so okay na siguro to sakanya.
Dali dali kong ipinatong sa lamesa ang pagkain.
At dali-dali din akong umupo.
Teka, nasan si Blake?
"Blake?" Sigaw ko.
"Blakeeee?" Sigaw ko ulit.
"I'm here." Narinig ko ang isang boses sa may hagdan, nagpalit pala sya ng damit.
"What's that?" Pagtutukoy nya sa niluto ko.
"A-a-e-eh i-i-t-tl-o-o-g n-a-a-a na-a-may si-si-sibu-bu-ya-s" utal kong sabi.
"E bat mukang uling?" Sabi nya.
"Di ako marunong mag-luto, sorry." Sagot ko.
Di talaga ko marunong.
"Pinaghirapan ko yan, kaya kainin mo ha." Sabi ko sabay ngiti pa.
"I don't want. I'll just buy my own. "
E pano tong niluto ko?
"Ikaw nalang kumain nyang walang kwenta mong niluto, psh"
Dagdag nya pa.
Aray ko naman.
E sa di talaga ko marunong magluto.
"Sige." Yun nalang nasabi ko at saka inumpisang kumain.
Ang pakla!
