2
"Why can't you just be like your Ate, ha Ian?" reklamo ni Mama habang nagluluto ng pananghalian namin. I didn't answer. I just kept on eating my cereal while she talks nonstop.
"Ian, you're 20 already dear. Hindi na tama ang ginagawa mong pagtakas gabi gabi para lang pumunta sa kung saan. Be like your ate. Learn some instruments, have a sport, kahit ano. Wag lang iyong palaging bar."
Tinitigan ko lamang si Mama. Ayaw ko ng sumagot dahil kahit ano namang sabihin ko ay mali pa rin ako. Si Ianna ang mali habang si Illea ang tama. That is the way of the world. Wala na akong magagawa pa.
"Ianna Althea, nakikinig kaba?" untag ni Mama. Kinuha ko lamang ang aking bowl at nilagay iyon sa lababo.
"Papasok na ako Ma." paalam ko sa kanya. Mama shook her head before going to me.
"Wala ka man lang dalang bag? Ang ate mo noon halos mabali na ang likod sa mga librong dala---"
"I have a locker Ma." katwiran ko. Napahinto ito bago umiling.
"Hindi ang locker mo ang nag aaral Ian." aniya, sumusuko na. I bun my hair before going out of the house. Noong palabas na ako sa gate ay nakita ko pa si Illea na tinuturuan ni Rome mag gitara. I bit the insides of my mouth as I watched their sweet moment. Fuck.
"Papasok ka na?" tanong ng aking kapatid. Tumango lamang ako at nagtuloy tuloy na para lamang mahinto noong tinawag ako ni Rome.
"Hatid na kita Yan."
"No,thanks."
"Come on. Parang ibang tao naman ako sayo." may halong tukso niyang sabi. Halos mahampas ko pa siya sa tono niya. Ibang tao? Ibang tao talaga?! Damn! This man took my virginity and fucked me in all positions known and yet he will say ibang tao. Gosh.
Hindi na ako sumagot pa. Nagmamadali ako dahil may visual arts contest ngayon sa University at ako ang pinili ng dean namin para magpinta.
"Yan---"
"Ian hey!" Klaude shouted from somewhere. Bigla ay nakita ko siya sakay ang kanyang Land Rover. Napangisi na lamang ako at patakbong lumapit dito.
"Sabay na tayong pumasok." aya niya. Engineering ang kurso ni Klaude at nasa ikalimang taon na habang ako ay Architecture naman. Pareho kaming dalawa na graduating na ngayong taon. Kahit magkaiba ang kurso namin ay talagang magkasundo kaming dalawa lalo na at pareho naming hilig ang pakikipagkarera.
Napasipol ako sa bago niyang kotse. "You played last night?" excited kong tanong. I would bet everything. Paniguradong napalanunan lamang ni Klaude ang kotse sa isa na namang drah race.
His sinful grin was dashing. "Duke Leoncio challenged me." simple niyang sabi. Halos mapatili ako sa tuwa bago sumakay sa kanyang kotse.
Nilagpasan namin ang kapatid ko at si Rome na titig na titig sa Land Rover ni Klaude. I saw my sister calling for Rome but the latter's eyes was fixated on us. Madilim ang mukha nito at matalim ang titig sa amin.
It was past ten after eight kaya napapatakbo na ako para makarating sa aking locker. The competition is at nine and I still have to prepare my things.
Noong maihanda ko na lahat ng aking pintura ay tumungo na ako sa drawing room. Ako na lamang pala ang hinihintay. I still took the rubber for my hair and bun it before starting my painting. Mabilis kong kinuha ang aking mga pintura at nagsimulang magpinta.
Tatlong oras rin ang ginugol ko para matapos ang aking drawing. Dalawang babae iyon, ang pangalawa ay nakakulong sa isang salamin at sinusubukang kopyahin ang ganda noong unang babae. Habang pinupunasan ko ang aking kamayay hindi ko mapigilang maalala muli ang kapatid ko.
My sister is like my father. They both have an exceptional IQ. Bukod roon ay passion din ni Illea ang musika. Pero higit pa roon, Illea is also very athletic. Katulad ni Mama, iilang beses na ring nanalo ang kapatid ko sa archery, the sport of my mother.
People say that families would never make you feel isolated. They would nake you feel that you belong, that you are accepted. But every day, my family makes me feel as if I am not a part of them. I am not smart. Wala rin akong sports na maipagmamalaki. I am not like my parents nor my disgustingly perfect sister. I am the blacksheep of our family. I am their disappointment.
Matapos ang pagjajudge ng mga paintings ay agad inanunsyo ang mga panalo. I won 2nd place habang iyong Nursing naman ang nag champion. I felt that overwhelming surge of pride kaya agad kong dinial ang number ni Mama..
Sa unang ring pa lang ay agad na akong nagsalita. "Hey! Uhm, I just would like to say that I won---"
"Ian anak, can you call later dear? Hindi ko kasi mabitawan itong ginagawa ko. Nagpapaturo ang ate mong magluto ng sinigang para kay Rome. You should eat dinner here." sabat ni Mama sa akin. Natigilan ako sa sasabihin ko. Bumigat ang aking dibdib at naramdaman ko iyong hapdi sa aking lalamunan dahil sa pinipigil na luha.
"Ianna? Still there honey?" lambing ni Mama. I breathe hard to control my voice.
"Yeah. I'll call you later." sabi ko na lamang at agad pinatay ang tawag. Naupo ako sa isa sa mga desk chair at dinutdut dutdut ang aking cellphone. Hindi ka na nasanay Ian. It has been Illea over you. Si Ianna ay pangalawa dahil palaging si Illea ang nauuna. You were never a priority Ian.
Pumikit ako ng mariin. It's fine. It is not the first time you were rejected Ian. You'll get over it. Isa pa, hindi dapat ako magmalaki dahil hindi naman ako champion. I was just a runner-up. A fucking second placer.
Nasa ganoon akong pag iisip noong biglang mag vibrate ang aking phone. Sumisinghot kong sinagot ang tawag na iyon.
"Hello"
Tumikhim ang nasa kabilang linya. "What's with your voice? Are you crying?"
Sa boses pa lamang ay kilala ko na kung sino ito. Umiling ako kahit alam kong di naman niya ako makikita.
"No."
"Where are you? Pupuntahan kita."
"Nasa school ako. Wag ka ng pumunta. My sister is preparing sinigang for you."
Matagal hindi sumagot si Rome sa kabilang linya. Ibababa ko na sana ang tawag pero nagsalita itong muli.
"Yan, baby, are you upset?" may concern niyang tanong. Hindi ako sumagot.
"Fuck that sinigang. Pupuntahan kita." deklara niya. Hindi na ako sumagot at pinatay na ang tawag. Wala pa mang limang minuto ay umilaw muli ang screen ng aking phone para ipakita ang text ni Rome.
'Rome:
I'll pick u up. Tell me what's bothering u. We'll fix it babe.'
Sinunod ko ang gusto niya. I went to the waiting shed and sat there. Eksaktong tatlumpung minuto ay dumating siya. Mabilis kong tinawid ang kalsada at pumasok sa kanyang sasakyan. Hindi ko pa man naisasara ng tuluyan ang kanyang sasakyan ay kinabig na niya ako. Our mouths met in a heated rush. Hinawakan niya ang aking batok at pinalalim ang aming halik.
"Open your mouth for me." utos niya. I parted my lips and he forged his tongue inside. We both groaned at the sensation. I felt the throbbing in between my legs and so I pressed them together. Napasinghap ako noong dumapo ang kamay ni Rome sa aking dibdib at bahagya iyong pinisil.
"Rome.." ungol ko. Rome bit my neck before pushing his self off.
"Is everything fine?" aniya. Ngumiti lamang ako at yumakap sa kanya.
"Everything's fine now that you're here." sagot ko.
BINABASA MO ANG
Three Wishes-LEGACY 6 (AWESOMELY COMPLETED)
General FictionFirst, let my tears fall Second, make me stand tall Third, mend this broken hole. As I close my eyes and whisper these wishes, may the good fairy grant what my heart desires. Heal what is broken in my heart and complete what has be...