-Bunu şimdi söyleyemem ama senden nefret eden biriyim.
-Ne yaptım?Neden böylesin.
-Aslında sen yapmadın baban 10 yıl önce bütün sevdiklerimi hapse tıkıp ordan da ölmelerini sağlamıştı.Bende belki aynı duyguları yaşatmak isteyemez miyim?Sakın baban polis olduğu için buna zorunlu olduğunu filan söyleme sanki diğerleri polis değildi.
-Bak sakin ol.
-Şaka olduğunu filan mı sanıyorsun?
-Şu an hayır
-Sesine bakılırsa çok korkmuşsun haha peki bu silahı alnından kalbine indirelim.
-Çok saol ya çok rahatlattın
-Dalga geçme
-Yüzünü bile göremiyorum ve arkanda hiçbir iz bırakmıyorsun.
-10 yıldır bunun için çalışıyorum.Seni bulmaya çalışıyordum.
-Bu gerçekten şaka filan mı bak gerçekten kimseye söylemedim lütfen rahat bırak bizi artık lütfen.
Birden silahı çekti ve koluma ateş etti.
-Şaka mıymış?
Gerçekten şuan çok korkuyordum gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.Birden şirketin yan binasına atlayıp gözden kayboldu.Şirketteki herkes sese uyanmış ve gelmişti.
May j: Pınar ne oldu iyi misin ne kolun...koluna ne oldu kanıyor.
-İyiyim sorun yok
Daesung:Ambulans çağırın
-Hayır kesinlikle olmaz ben iyim gerçekten .
Ayağa zar zorda olsa kalktım.Bir daha polislere açıklama yapmak için yalan uyduramazdım.
Jiyong:Pınar iyi misin kolun kötü gözüküyor.Ambulans tabiki de gelicek
-Hayır lütfen doktor buraya gelse bir daha hastanelere düşmek istemiyorum...lütfen
Jiyong :Peki
Odama çıkıp pansuman yapıldı.Sakinleştirici iğneyle derin bir uykuya daldım.....
Sabah olduğunda telefonun sesiyle kalktım kimin aradığına bakmadan açtım.Bu yine lanet robot sesiydi.
-Sana çok az zarar verdim eğer sevdiklerine zarar gelmesini istemiyorsan dün terastaki kamera kayıtlarını sil.
-Bunu yapamam.
-Peki o zaman silahımı hazırlıyorum.Jiyong'u kalpten mi alından mı sen seç iyilik yapıyım bir kere sana acıdım.
-Tamam yapıcam şu öldürme kelimesini ağzına alma.
Hemen kamera kayıt odasına girdim.Kimse yoktu herkes uyuyordu.Hemen oynamalar yaparak sadece o anları sildim.Ve tabi ki bu odanın kamerasındaki aktifleştirmeyi 5 dakika ileriye aldım sanırım hiçbir iz yoktu.Hemen hızlıca çıkıp koşarak odama girdim.Böyle şeyler yaptığıma hala inanamıyordum.Nasıl yani ben şimdi suç ortağı filan mı oldum? Ama yapmak zorundaydım.Sinirden ağlamıştım.Karşıdaki boy aynasından kendimi görmüştüm.Hayır bu ben olamazdım şu durumdaki gerçekten ben miydim? Kim olduğunu bile bilmediğim biri hayatımı mahvetti.Ayağa kalktım ve hazırlandım.
Üstümü değiştirip bahçeye yürüyüş yapmaya çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu son olanlar beni fazlasıyla yıpratmıştı.Şu an halime sinirden gülüyordum.Eskiden tek istediğim Bigbang görüp idol olmakken şuan tek istediğim rahatça sıcacık ailemin yanında olmaktı.Bu duygu insanı ne kadar bencil hissettiriyordu.Acıkmıştım.Saate bakıp yemek saatinin geldiğini gördüm.Kızlarıda çağırıp birlikte kahvaltı yaptık.
Lia ,may,damla:Nasılsın Pınar bitkin görünüyorsun
-İyiyim
Damla:Kolun nasıl acıyor mu?
-çok değil ilaç içince ağrısı azaldı.
Birlikte kahvaltı yaptıktan sonra Jiyong bana önemli bir şey söyleyeceğini mesaj atmıştı.Saat 2 de han nehrinin orada bekleyeceğini yazmış.Bunu kızlara söyledim.
Damla:Pınar önemli bir şey söyliyecek ve senin haline bak hadi kalkın kızlar kuaföre
-Gerek var mı daha yeni gitmiştim.
Damla:Şu pembe sana çok yakıştı sprey yerine artık boyat dimi kızlar
may j ve lia :Aynen
Birlikte kuaföre gittik saçlarımı boyattım.Oradan alışveriş merkezine gidip bir sürü kıyafet aldık.Oradan da şirkete uğradık.Aslında günlük giyinicektim .En uygununu seçip giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazırlandıktan sonra taksiyle han nehrine gittim.Jiyong arkası dönük bir şekilde beni bekliyordu.Parmağıma bakıp yüzüğümü kontrol ettiğimde yerindeydi.Ne söyleyeceğini çok merak ediyordum.
