MYSTERY LIGHT (Captain America)

2.Bölüm

Rosalinda erken uyuduğu için haliyle sabah da erken kalkmıştı. Odasındaki duvarda asılı olan saate baktığında herkesten önce kalktığını düşündü. Yatağından çıktıktan sonra küçük banyosuna girdi ve kısa bir duş aldı. İşi bittiğinde eski kıyafetlerini giyecekti ama sonra dolapta onun için bir şeyler olabileceğini düşündü. Doğru da düşünmüştü. Dolaptan aldığı kot bir pantolon ile düz gri bir tişört giydi. Islak saçlarını kurutmaya üşendiği için tepeden basit bir topuz yaptı. Saate baktığında sadece yarım saat geçmiş olduğunu anladı. Odada durup, uyanmalarını beklerse sıkıntıdan ölürdü genç kız. Bu yüzden sessiz olmaya dikkat ederek evi keşfetmeye karar verdi. Odasından çıktıktan sonra koridor boyu yürüdü. Tüm odaların kapısı kapalıydı. İçeride birinin olmasından korktuğu için hiçbir odaya girip bakamamıştı.

"Ne zaman uyanacak bunlar?"

Kendi kendine sessizce söylendiğinde merdivenlerden iniyordu.

"Bugün izinliler Bayan Jensen.Geç uyanabilirler."

Duyduğu robotik ses ile olduğu yerde kaldı ve hızlıca etrafına baktı. Kim konuşuyordu? Bu sorusunu düşünmekten vazgeçip, sordu.

"Ben Jarvis efendim. Bay Stark'ın yaptığı bir yapay zeka."

Genç kız şaşırmıştı. Kim böyle bir şeyi yapabilirdi ki? Resmen bilgisayar konuşuyordu. Sonra Tony Stark'ın teknoloji dâhisi olduğunu hatırladı ve bunun mümkün olabileceğini kabullendi. Nereye bakıp konuşması gerektiğini bilmediğinden havaya bakıp konuştu.

"Memnun oldum Jar. Yani...şimdi hepsi uyuyor ise ben yapacağım?"

"Aslında Bay Stark uyanık. Kendisi laboratuvarda çalışıyor."

Kız kafasını tamam dercesine salladı. Bay Ego ile konuşmak güzel olabilirdi. Eğlenceli birine benziyordu. Fazla egoistti ama sağlam bir mizah anlayışı da vardı. Kız dün Tony'nin indiği merdivenlere yöneldi ve laboratuvar olduğunu düşündüğü yerin kapısını açıp girdi. Girer girmez gözü etrafta ki ekranlara, ekranlarda ki tonlarca yazıya, formüle kaymıştı. Burası... teknolojinin kendisi gibiydi. Her yerde gelişmiş makineler vardı. Tony'e baktığında ise bir masanın üzerine eğilmiş, üstünde çalıştığı şeyin bilgilerini inceliyordu.

"Günaydın ihtiyar."

Tony hızla arkasına döndü ve kaşlarını kaldırarak kıza baktı. Laboratuvarına girilmesinden hoşlanmazdı. Sadece kendisi gibi zeki, bilim insanları girebilirdi. Bu genç kızda dışarıdan hiç bilim insanı gibi durmuyordu. Tony onu kovalayıp işine dönmeyi düşündü ama ona kaba davranırsa Yüzbaşı saatlerce onu azarlardı. Rogers'ın ne diyeceğinden çok kızın üzülebileceğini düşündü. Birden bire bu yere getirilmişti ve alışmaya çalışması normaldi. Eğer kendisi ile iletişim kurmaya çalıştığı kişi onu başından savarsa alışması daha zor olurdu. Sonuçta burası artık onun eviydi bir an önce onlara alışmalıydı. Tony 'bücür' olarak adlandırdığı kız ile konuşmanın çokta kötü olmayacağını düşündü. Yüzüne alaylı bir sırıtış kondurdu.

"Günaydın ufak elektrik santrali."

Gözlerini devirdi genç kız ama işine geri dönen adam bunu görmedi. Rose bu adamın alaylı konuşmalarının sinirini bozacağını düşünüyordu. Çekip gidebilir ve uyandığında Steve ile hoş bir sohbet edebilirdi ya da kalırdı ve Bay ego yığını ile bol alaylı bir sohbet gerçekleştirebilirdi. Gitme düşüncesini kafasından attı ve dahi adamın ne ile ilgilendiğini görmek için yaklaştı. Ona karşı bir yakınlık hissetmişti. İçinden bir ses bu sinir bozucu herifle çok iyi anlaşacağını söylüyordu.