Angels tears

angels tears chapter 8

CHAPTER 8:

Kinabukasan

“good morning akio!”masgilang pagbati ni miho pero tila hindi sya nadidinig ng kanyang binati..”suplado?bakit?may problema ka ba?”tanong ni miho, hindi pa rin sumagot si akio at sa halip ay tumayo ito at umalis palayo sa kanya..”anong nangyayari don?”pagtataka ni miho.

“i think someone needs to learn her lesson..the hard way.”pagngiti-ngiti na pagasasalita ni yuri sa may likuran.

Samantala..

                Sabay na naglalakad sa corridor nsina himiko at callen nang makasalubong nila si tarou..

“good morning tarou!”nakangiting pagbati ni callen

“good morning..”bati ni tarou

                Tumuloy lang sa paglakad si himiko na tila hindi man lamang nakita si tarou,nabigla si callen sa nakita nya.nakita nyang bakas sa mukha ni tarou ang pag-aalala,habang si tarou naman ay patuloy na iniisip kung bakit bigla na lamnag nag-iba ang pakikitungo ni himiko sa kanya.

“bakit kaya nagkakaaganun si himiko kay tarou...hmmmm,hindi ko maisip ang dahilan,pero tingin ko dapat kong kausapin ang binabantayan ko para maayos to”sabi ni callen na nag-iisip pagpasok sa classroom nila...

“you look weary,may problema ba?”tanong ni callen nang mapansin niyang tulala si miho

“ah ako ba?”pagbalik ni miho sa sarili.”w-wala to..”naiilang na pagsagot ni miho.

“para namang hindi kita kilala..”sabi ni callen,humugot ng buntong hininga si miho at nagsalita.

“si akio kasi, parang bigla na lang syang nagbago...weird”sabi ni miho,bigla namang napaisip si callen.

“hmmm,pati pala si akio nag-iba din ang ugali,teka,hindi kaya—“pag-iisp ni callen nang maalala nya ang mga nangyari kahapon,napatingin syang bigla kay yuri na masayang ngumingiti sa isang tabi.yung tawang parang umaayon lahat sa plano nya,napansin naman agad ni yuri ang pagtingin ni callen sa kanya.

“dont accused me!!!wala akong kinalaman dyan ha!wag mo ko idamay!!!”depensa ni yuri kahit di pa man nagsasalita si callen..

“hindi nga halata,wala pa man akong sinasabi dumedepensa ka na agad..”sabi ni callen sa sarili at napabuntong hininga ,nakit nyang bakas sa mukha ni miho ang kalungkutan.

“may nagawa ba akong mali?”malungkot na pagkakatanong ni miho sa sarili,nang biglang bumalik si akio sa kanyang upuan...

“akio..”pagtawag ni miho,hopefully lumingon naman si akio pero nakatingin sya na tila ba sinasabing”wag mo akong kausapin”kaya naman hindi na nagawa pang magsalita ni miho

“yuri mamaya pa naman ang klase,tara samahan mo muna ko..”nakangiting pagyaya ni akio kay yuri.

“sure”nakangiting pagtayo ni yuri,yung may halong pang-iinis at pang-iinggit.

                Unti-unting nakaramdam ng sakit si miho,hindi nya matanggap na bigla na lamang syang binalewala nang taong nagpapaikot ng mundo nya..as for callen, nag-aalala sya sa nangyayari sa mga kaibigan nya,kaya nman...

“himiko,tara magpahangin sa rooftop”pagyayaya ni callen na ikinabigla namn ni himiko na nung  mga sandaling yun ay lumilipad sa kawalan ang isipan.

                Tumayo si himiko ,pahiwatig  na sasam sya kay callen,palabas na sila ng classroom nang biglang pumasok si tarou..

“good morning tarou..”pagbati ng lahat ng kababaihan na tila ba sobrang kinikilig sa pagdating ng binata,lagpas-lagpasan namang lumakad si himiko na sinnusundan ni callen..umupo si tarou at..