Angels tears

angels tears chapter 7:

CHAPTER 7:

“miho”tumangis ang mga luha sa mga mata ni akio habang pinagmamasdan si miho na nasa akap ng ibang lalaki,but what makes it more painful is,sa bestfriend nya pa...he didnt expect na yung taong pinagkakatiwalaan nya ay ang taong aagaw sa kaligayahan nya.

“t-tarou..”kagat-labing pagpigil ni himiko sa pag-iyak nya,she already knew this thing would happen, but she never thought that she will saw it,and for her, the scene broke her heart for eternity.

“pero paanong—“natigilan si callen sa nakita, alma nyang si akio ang gusto ni miho at alam nya din na si tarou ang gusto ni himiko kaya ganoon na lamang ang pagkabigla nya sa kanyang nakita,could this be the twist of a love story,he thought.

“salamat miho,kinomfort mo ko,ok na ko ngayon,di ko na sya isusuko..kaya sana ikaw din”pag-alis ni tarou sa mga luha nya,ngiti lang ang naisagot ni miho,hindi nya masabing mas kumplikado at iba ang sitwasyon nya kumpara dito.

“oh pano,uuna na ako..feeling ko hinahanap na ako nun eh..”pagbibiro ni tarou.

“asyumero..”patawang pagsagot ni miho at nagpaiwan na sa tabi ng puno.

“sana maging maayos ang lahat.”buntong-hininga ni miho habang nakaupo sa puno

“puwede bang tumabi?”

                Napatingin si miho at nakita si callen na naghahalo ang ngiti at hiya, di sya nagpakita nag reaksyon at ibinaling sa malayo ang tingin,tumabi si callen sa kanya.

“miho..about what happened last night, im sorry,hindi ko sinasadya yung mga nsabi ko sayo lalo na yung confession na ginawa ko,sorry kung matagal ko yung itinago sayo..”nahihiyang pagsasalita ni callen.

                Tumahimik ang paligid,umihip ang hangin at tumingin si miho kay callen..

“wala na yun,sorry din ha..”nakatungong sabi ni miho

“oh bakit ka nagsosorry?”

“kasi binabalewala ko yung feelings mo..”

“naku hindi totoo yan,narealize ko na lahat...na mas magagawa kitang alagaan kapag magkaibigan tayo,ayoko namang mawala yung friendship natin dahil lang sa pagmamahal ko,parang ang selfish ko naman nun..”

“ganun ba?plano ko namang pag-aralan na mahalin ka...”malungkot na sagot ni miho

“ako?bakit naman?hmmmn,di mo ba ako mahal bilang kaibigan?”sabi ni callen..

“mahal..pero mas higit pa dun ang tinutukoy ko..”sagot ni miho,lumapit sa kanya si callen.

“wag mong gagawin yan..”

“bakit?ayaw mo ba?”pagtataka ni miho

“gusto,pero hindi ganun..”sabi ni callen

“eh paano?”

                Inakbayan ni callen si miho,na sakto namang pagkakatanaw ni yuri sa di kalayuan.

“miho,hindi ko pinag-aralan na mahalin ka..hindi ko pinilit ang sarili ko,kusa ko yung naramdaman at yun ang nagpapasaya sakin.tandaan mo,hindi mo makakamit ang tunay na kasiyahan kung ang ginagawa mo para makamit ito ay labag naman sayong kagustuhan..”sagot ni callen.

“pero paano tong nararamdaman ko para kay akio?”sabi ni miho

“hayaan mo lang”

“pero labag yun satin di ba?”

“miho naniniwla ka akong walang sinno man o anuman ang makakahadalang sa tunay na nagmamahalan,isa pa may plano siguro si kami-sama sa inyong dalawa..”