O diğer herkes gibi değildi.
Ay ışığını andıran bakışları vardı.
Gülümsediğinde bile yanağında oluşan gamzenin ayrı bir muhteşemliği vardı. Kokusu, sanki dünyadaki bütün çiçeklerin karışımını andırıyor ve burnumun direğini sızlatıyordu. Onun kokusunu her içime çektiğinde sanki kendimi okyanusun içinde gibi hissediyordum.
O...... o kadar mükemmeldi ki beni sadece bir bakışıyla bile doluya tutabiliyordu.
Ve ben o kadar salaktım ki onu önceden fark edip onun beline sarılan ellerden kurtarıp benim olmasına izin verememiştim.
Şimdi ise onu yıllardır uzaktan izliyordum.
Gülüşünü... güldüğünde ay ışığı gibi parlayan gözlerini ,O adamın kollarında mutlu oluşunu... herşeyini uzaktan izliyordum.
Ve şimdi herşeyi çok daha iyi anlıyordum.
Aşk; üzüleceğini bile bile unutamamaktı.
Aşk; sevdiğim insanla asla mutlu olamamaktı.
Ben aşıktım.
Uzaktan aşk nasıl olunuyorsa bende o kadar aşıktım.
Ve......o uzaktan çok daha güzeldi.
Alıntı değildir
Kiratpkurdu-77
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON UYKU
PoetryHer sabahın bir gecesi vardır. Sen benim şafak vaktimsin. Güneş ile Ay'ın birleştiği iki dakikalık sonsuz heyecanımsın.
