''Bunun içinmiydi!.''

25 2 0
                                    

KIVANÇTAN DEVAM EDİCEZ ARKADAŞLAR ♥

Bu kız ne dediğinin farkındamıydı? Sinirlenmiştim yanından çekip gittim. Sakinleşmem lazımdı. 

+++BAŞAK+++ 

Yaptığım şeyin pişmanlığıyla ağlamaya başladım. Hakan senden nefret ediyorum. Hemde ölesiye! 

Sınıfa çıktığımda Serin yoktu. Ona anlatamazdım. Çantamı toparlayıp dışarı çıktım. Eve gidemezdim annemi görmek istemiyordum. Evde olduğundan bile emin değildim ki.

Bende kafamı dağıltmak için terkedilmiş bir parka geldim. Genellikle kafam karışık olduğunda buraya gelir ve bozulmuş oyuncaklardan hırsımı çıkarırdım buraya kimse uğramazdı. Yanlız kala bileceğim tek yerdi.

Çürümüş banklardan birine oturup ellerimle başımı arama aldım. Ağlıyordum. Kıvançı seviyordum ama Hakan yüzünden herşey bozulmuştu eskisi gibi eski neşeli kız değildim. Omzumda hissetiğim el ile irkilip döndüğümde karşımda Serin bana bakıyordu.

''Beni nasıl buldun?''

''Zor olmadı. Biz kardeşiz unuttun mu?'' Haklıydı biz kardeştik. Usulca yanıma oturdu

''Kıvança ne dediğini duydum.''

''Hemen söyledi mi?''

''Hakanı sevmediğini biliyorum. Seni tehtit mi ediyo? Anlat.''

''Hayır ben Hakanı seviyorum.'' Kendi yalanıma kendim inanmazkan Serinin inanmasını bekleyemem.

''Seni tanıyorum. Bu işte bir iş var. Biraz başını dinle ama doğru kararı ver. Hakan sana her ne yapmış olursa olsun biz senin yanındayız.'' Serinle çok yakındık. Haklıydı da doğru kararı vermeliydim ama o fotoğrafları kimsenin görmemesi lazımdı.

+++HAKAN+++ 

Bu yaptıklarımın hepsini Başak için yapsam da şu an onun üzgün olduğunu göre biliyordum. Bana oldukça kızgındı ama beni kabul edecekti. Mecburdu. Kıvanç kim oluyordu?. Herşeye hazırlıklı olmak için fotoğrafları yanımda tuttuyordum ve bunu yapmaya mecburdum. Fotoğrafları bir zarfa koyup Kıvançın masasının altına bırakıp gittim. 

Kıvanç ondan nefret ederse bu sefer herşeyi bende bulacaktı. Başak.. O beni sevmeliydi. Evet evet sevmeliydi.

++++BAŞAK++++ 

Okula dönmek istemesem de devamsızlık azaldığı için gitmeliydim. Çantamı alıp hızlı adımlarla yürümeye başladım. Okula girdiğimde bana hızla yürüyen Kıvançı gördüm. Ne istiyordu bu? Elinde bir kaç kağıt vardı. Yoksa... Hayır Hakan bunu yapamazdı. Kolumu tuttup arka bahçeye ilerledik ve bir banka oturduk. Elindekileri kucağıma atıp...

''Bunun içinmiydi!.'' Dedi.

BÖLÜMLER KISA OLDUĞU İÇİN ÜZGÜNÜM.

Bildiğinden FazlasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin