Ayken güneş ışınlarıyla gözlerini kırpıştırarak açtı. Hissettiği ılık nefesle şaşırdı. Kendisine ait olmayan bir çift el...
Rüyada mıydı?
Yavaş hareketlerle arkasına döndü Light ' ı görünce hem şaşırdı hem de sinirlendi. Yapmaması gereken bir hareketi yaptı ve Light ' ı yataktan yere itti.
Light bir anda gözlerini açtı yere nasıl düşmüştü kafasını kaldırdığında Ayken 'ın sinsi gülüşüyle karşılaştı.
"Ne yaptığını sanıyorsun? "dedi Light.
" Yanıma uzanmakta ki amacın neydi? "
Light yaptığı hareketi aklına gelince utandı. Yerden kalkmaya cesaret edemedi. Yalan söylemek o anda en mantıklı karar gibi göründü ona.
"Uyurken çığlık attın. Sakinleşicek gibi değildin. Keyfimden uzanmadım. Zaten yorgunluktan uyuya kaldım üzgünüm , kalkmaya da üşendim." dedikten sonra hışımla yerden kalktı.
"Tamam dur, sakin ol. Yanımda öyle görünce ittim. Nereden bilebilirim çığlık attığımı."
"Neyse , boşver. Eline bir bak. Gerekirse pansuman yap. Başka bir şeye ihtiyacın olursa aşağıdayım."
Light kendisini toparlayıp sert komutan haline geri döndü. Mutfağa inip kahvaltılık birşeyler hazırladı.Kahvesini alıp sandalyesine kuruldu. Tabletine gelen e-maillere baktı. Takip ettiği sayfalardan yeni bildirimler olduğunu görünce gözlerini devirdi. Bunu beklemiyordu.
Yeni emirlerin şimdiye kadar gelmesi gerekliydi. Bu işte bir gariplik var..
Kafasını sallayıp fincana uzandı. Dudaklarının arasına fincanı aldı ve yudumlarken kahvenin enfes tadını hazmederek yuttu. Kahve bittikten sonra dudağını yaladı. Ayken o sırada onun tuhaf halini görünce gözlerini devirdi diğer odalardan birine daldı.
Odanın perdeleri kapalıydı. Perdeleri açtı odayı gördüğünde dona kaldı. Dolabın üzerinde duran ejderha bir anda Ayken 'a atıldı. Ayken ne olduğunu anlayamadan kendisini sağ tarafa attı. Yere yapıştıktan sonra koliler büyük bir gürültülüyle Ayken 'ın üzerine düştü.Light duyduğu sesle yerinden sıçradı ilk başta umursamadı. Evde birinin olduğunu unutmuştu düşünceleri yüzünden. Sandalyesine geri yaslandı.
Bakışları donuklaştı. "AYKEN? Kahretsin."
Yerinden kalktığı gibi üst kata çıktı.
"Ayken , hangi odaya girdin."
"Burdayım, sıkıştım. "
Light geçtiği odaya geri döndü. Kolilerin altında kalan Ayken 'a baktı. Telaşla yanına koştu. Teker teker kolileri kaldırdı. Eğilip Ayken'a baktı.
Ayken derin bir nefes alıp verdi."..şeyyy şu ejderha neydi?"
Ayken ' ın gösterdiği yere baktı. Gülümsedi.
"O sadece bir hologram."
"Ohaa..çok korkutucuydu. Bir an üzerime gelince şaşırdım. " dedi. Light kaşlarını kaldırıp emin misin bakışları attı. "Tamam. Öyle bakma, belki biraz korkmuş olabilirim."
Light iyice eğildi. "Biraz.? Öyle mi? "
"Ya..tamam. kabul , sonuçta korktum."
Light onun bu haline gülmeden edemedi. Bir süre sonra kızda ona eşlik etti.
"Yerde yatmaya devam mı edeceksin? "
"Kalkıyorum."
Ayken kalktığında yere kapaklandı. Kutuların birinde metal eşyalar vardı. Onlar bacağına düşmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ EJDERHA
Science FictionKacmak. "Gerceklerden kacamazsın. Hadi durma! Git. Ama gercekler karşına çıkacak. Istesende istemesende gercek bu. Ben senin babanim. Kaybolmuş gecmisinim." Ayken duyduklarını gözden gecirdi. İmkânsızdı. Ama karşısındaki insan degil bir ejderhaydı...