Ο Έρωτας για Τον Καθηγητή Μου

Κεφάλαιο 3

Ελλη τι είναι αυτά που λες, εμείς.....
Πήγα να πω αλλά ξαφνικά ένας θόρυβος με σταμάτησε.Φωμαξα αλλά τίποτα, δεν απάντησε κάνεις. Εκλησα το τηλέφωνο και αμέσως κάλεσα τον Αριστομενη, γιατί αυτός έμενε πολύ κοντά με την Ελλη.

-Σ: Αριστομενη, καλησπερα και συγνώμη που σε ενοχλώ αλλά έχουμε πρόβλημα
-Α: Καλησπέρα Σωτηρία, τι έγινε, έπαθες κάτι
-Σ: Όχι εγώ. Η Ελλη! Είπα και σταμάτησα για λίγο
-Α: Τι λες τι έπαθε η Ελλη?
-Σ: την πήρα τηλέφωνο και μου μίλησε πολύ απότομα.Μετα άκουσα έναν θόρυβο σαν μπαμ και τίποτα άλλο.
-Α: Καλά πάω αμέσως από εκεί!της είπα και εκλησα το τηλέφωνό.

Η Ελλη ευτυχώς μου είχε δώσει τα κλειδιά του σπιτιού της, γιατί φοβόταν για την υγεία της, λόγω του προβλήματος υγείας της. Μπήκα στο αμάξι μου και πήγα στο σπίτι της. Όταν έφτασα στο σπίτι χτύπησα την πόρτα αλλά τίποτα έτσι έβγαλα τα κλειδιά και άνοιξα την πόρτα, αλλά τη να δω μπροστά μου, όλα ήταν σπασμένα.

Πιο πέρα ήταν λυποθημη η Ελλη,αμέσως πήγα κοντά της, γονατισα μπροστά της και της σηκώσα το κεφάλι της
-Α: Ελλη μου, κορίτσι μου, ξυπνά, σε παρακαλώ ξυπνά!Αλλά τίποτα.
Αμέσως σηκώθηκα να ψάξω να βρω τα φάρμακα της. Έψαξα όλο το σπίτι αλλά τίποτα, αμέσως το μυαλό μου πήγε στο κομοδινο της,κατευθείκα εκεί και τα βρήκα. Τα πήρα και πήγα κοντά της, με μεγάλη πίεση άνοιξα το στόμα της και της τα έδωσα.

Η ώρα πέρναγε, σιγά σιγά την σηκώσα και την πήγα στο κρεβάτι της, της φορεσα πιτζαμες και την ξαπλωσα. Εγώ έκατσα στο πάτωμα. Όλο το βράδυ ήταν ανησυχει, την έβλεπα,αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Το πρωί δεν κατάλαβα ποτέ ξύπνησε,αλλά όταν σηκώθηκε από το κρεβάτι τότε ξύπνησα και την είδα να κάθετε στο κρεβάτι της να κλαίει. Αμέσως σηκώθηκα και πήγα κοντά της.
-Α: Ελλη μου, γιατί κλαις, τι έχεις?
-Ε: Με πήρε τηλέφωνο!
-Α: Και για αυτό μεθυσες, για αυτό τα έσπασες όλα για αυτό έβαλες την ζωή σου σε κίνδυνο. Ε Ελλη για αυτό!  Της είπα
-Ε:Εγώ μεθυσα, έσπασα.Τι λες
-Α: Έλα μαζί μου. Της είπα και την πήγα στο σαλόνι, όταν τα ειδε όλα αυτά, ξέσπασε σε κλάματα.

Την πήρα και την πήγα πάλι στο δωμάτιο της την ξαπλωσα και της είπα μερικά λόγια
-Α: Κορίτσικι μου ηρέμησε, πρέπει να τον ξεχάσεις αυτόν,εσύ είσαι για αλλά ματιά.
-Ε:Το ξερω και σε ευχαριστώ που έμεινες μαζί μου.Του είπα και σκουπισα τα δάκρυα μου.

Μόλις η Ελλη ηρέμησε, πήρα τηλέφωνο την Σωτηρία και 4ην Αναστασία και τους είπα να έρθουν από το σπίτι, αλλά να μην πουν τίποτα για ότι και αν δουν.Μετα από λίγο τα κορίτσια ήρθαν, αν και έμειναν με ανοιχτό το στόμα, δεν είπαν τίποτα. Πήραν την Ελλη από το σπίτι και πήγαν για ψώνια, εγώ έμεινα να μαζέψω το σπίτι.

2 μήνες μετά

Μετά από δύο μήνες, δηλαδή Αύγουστο, το θέμα έχει είδη ξεχαστεί και ηΕλλη με την βοήθεια της Σωτηρίας,της Αναστασίας, του Βασίλη, του Γιώργου και την δικιά μου έχει ηρεμήσει και το πρόβλημα της δεν έχει εμφανιστεί ποια. Όλα μέχρι τώρα είναι καλά, και με τα κορίτσια λέμε να κάνουμε ανά πορτάκι στο σπίτι της Ελλης μας. Το πάρτι το οργάνωσαν τα κορίτσια. Καλεσμένος και κάτι φίλους και τους ανάκινωσαμε ότι  ο Βασίλης τα είχε με την Σωτηρία ενώ ο Γιώργος με την Ανάσταση.Ετσι που μιλαγαμε το μάτι μου έπεσε στην Ελλη, η οποία καθόταν απομερα και κοιτούσε έξω, τότε την πλησίασα.
-Α:Τι έχεις Ελλη μου
-Ε:  Έλα αδελφουλη (έτσι του λέω, μιας και δεν έχω αδέλφια), τι να έχω.
-Α:Κάτι σε απασχολεί,έτσι δεν είναι ?
-Ε:Η Αλήθεια είναι έχω ένα κακό προεστιμα, κάτι θα γίνει!
-Α:Τι λες! Της είπα και τότε το κουδούνι χτυπησε, πήγα και άνοιξα, αλλά αυτό που αντίκρησα ήταν πάνω από όλα
-Α: Εσύ εδώ.............

Γειά, τι κάνετε.
Εύχομαι να σας αρέσει αυτό το κεφάλαιο

Ποιος άραγε να είναι, γιατί να ήρθε

Η Μαρίνα που πάει να μαγειρεψει