Ο Έρωτας για Τον Καθηγητή Μου

Κεφάλαιο 10

Ανοίγω την πόρτα και βγενω έξω, κοίταω τη πόρτα του σπιτιού της Ελλης ανοιχτεί, από μέσα έρχοταν μια πολύ απαλή φωνή να φωνάζει βοήθειαβοήθει τρέχω γρήγορα και μπαίνω μέσα, αλλά τη να δω μια λίμνη από αίματα και να μην μπορώ να περάσω. Ποιος πέρα ήταν μια γυναίκα με ένα μωρό στα χέρια της μέσα στα αίματα και η δύο, ξαφνικά γύρισε να με δει.
K"Δεν μπορεί,Μαγιά?Άρχισα να φωνάζω.
Ξαφνικά ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα. Κατέβηκα να πιω λίγο νερό και εκεί άκουσα κάποια να φωνάζει βοήθεια. Όπως ειμουν με την φόρμα βγήκα έξω και η πόρτα της Ελλης ήταν ανοιχτεί  Από μέσα έρχοταν μια αντρική φωνή να φωνάζει και μια κοπέλα να ζητά  βοήθεια Ήταν ακριβώς όπως το όνειρο, χωρίς καν να το σκεφτώ μπήκα μέσα και είδα τον Ελλη ξαπλωμενει στο πάτωμα μέσα στα αίματα και έναν άντρα να την βαράει. Αμέσως πήγα και τον έπιασα από το χέρι τον εσπροξα και τον έπιασα από το λεμο και του είπα :
Κ"Πως τολμας να απλώσεις χέρι πάνω της,ρε καθαρμα, ρε πουστη, ρε....., πήγα να πω αλλά άκουσα την Ελλη να φωνάζει
Ε"Σε παρακαλώ, αυτόν να φύγει.
K"Σε αφήνει να φύγεις για χάρη της, μην σε ξαναδώ ποτέ!Του είπα και τον εσπροξα.
Χ"Θα μου το πληρώσω Ελλη!
Ε"Χρήστο φύγε από την ζω μου! Φύγε.

Με το που έφυγε αυτός πήγα κατευθείαν στην Ελλη, ξαφνικά άρχισε να τρέμει, δεν ήξερα τι να κάνω.
Κ"Ελλη τι έχεις πες μου.
Ε"Στοοο.. όλο.
Κ"Στο τι. Δείξε μου. Εκείνη σήκωσε το χέρι και μου έδηξε το τραπέζι, σηκώθηκα και πήγα στο τραπέζι, είχε κάτι χάπια εκεί.
Ξ"Τα χάπια θέλεις?
Ε"Ναι.

Αμέσως έτρεξα κοντά της  της έδωσα τα χάπια, όταν τα υπιε πλέον ηρέμησε. Με το που τα υπιε, την πήρε ο ύπνος, ήταν τόσο όμορφη και ήρεμη.Την σηκώσα και καθώς έψαχνα να βρω το δωμάτιο της, πρώτα βρήκα το μπάνιο, μπήκα μεσα της καθάρισα λίγο το πρόσωπο της που ήταν με αίματα και μετά την πήγα στο δωμάτιο της. Την ξαπλωσα και έψαξα να βρω κάποια ρούχα,αφού βρήκα της τα φορεσα, της καθάρισα τα τραύματα και την ξαπλωσα να ηρεμήσει. Όσο αυτή κοιμόταν, μάζεψα το σπίτι,λίγο αργότερα τηλεφώνησα στον Αριστομενη,μου ζήτησε να μείνω μαζί της μέχρι να έρθει.

Καθόμουν στο καναπέ, αλλά δεν μπορουσα να κάτσω, έτσι πήγα και έκατσα δίπλα από στο κρεβάτι, κάποια στιγμή ξύπνησα, φοβόταν και πονάγε πολύ, μου ζήτησε να πάω κοντά της και έτσι έκανα, πήγα κοντά της, της χαϊδεψα τα μαλλιά και αμέσως αποκημήθηκε.

Κάποια στιγμή άκουσα την πόρτα να ανοίγει, σηκώθηκα και βγήκα στο σαλόνι, ήταν ο Αριστομενης, αφού του εξήγησα τι είχε συμβεί, μου είπε ότι ήταν θα το κανόνιζε αυτός .  Του εξήγησα ότι βρήκα το τηλέφωνό του στο τηλέφωνο της Ελλης. Επίσης το είπα ότι εμένα δίπλα και του ζήτησα να μην πει τίποτα. Αφού τα είπαμε πλέον γίναμε φίλοι.
Κ"Για πες μου ρε Μενη γιατί έτρεμε η Ελλη ?
Α"Της έδωσε τα φάρμακα ?
Κ"Ναι, αλλά πες μου ?
Α"Η Ελλη πάθενει νευρική κρίσης! Αλλά περνάει φάρμακα και είναι καλά.
Κ"Νευρική κρίση! Σηκώθηκα από τον καναπέ και έφυγα γρήγορα.
Α"Που πας, είσαι καλά!
Κ"Ναι καλά είμαι, θα τα πούμε μετά.

Μπήκα στο σπίτι και έκατσα στον καναπέ,άρχισα να κλαίω.

Κ" Νευρική κρίση, δεν μπορεί. 
Λες να να.........................

Τελικά τι ήταν αυτό το όνειρο που  είδε ο Κωνσταντίνος ?

Τι  είναι αυτό που τον φοβίζει και του θυμίζει.

Σε λίγο θα λυθούν όλες η απορίες.