I że Cię Kocham

Rozdział 4

Otwieram oczy. Stoją nademną Lu, Tyler i Thomas. Gdy przypominam sobie, że wypowiedziałam imię chłopaka ze snu na głos spalam buraka. Głowa nadal boli. Wszyscy milczą. Nagle odzywa się Lu i przerywa niezręczna ciszę.
-Wszystko dobrze?
Kiwam głową, co ma oznaczać tak. Mimo, że to Luna jest mi najbliższa najbardziej cieszę się, że widzę Thomasa.
-No dobra, dostałaś się - Mówi Tyler- przygotuj się na ostre treningi. Tym razem nie dam się ograć.
Podnoszę się powoli z ziemii,  Thomas mi pomaga. Wpatruje się w jego oczy.  Teraz już wiem,  że są zielone.  Dokładnie takie jak w moim śnie. Nagle zdaję sobie sprawę z bardzo ważnego faktu...
Kocham go. Myślę o nim 24/24 h . Nie wiem co w nim takiego... Może uśmiech zdający się  zabierać mnie na inną planetę?
Może oczy głębokie jak przepaść moioich uczuć do której właśnie wpadam?
Może delikatność niczym u małego baranka?
A może jedynie każda jego pomoc którą udziela abym poczuła się bezpieczna? (Cytat- Agata P.)
I choć znam go tylko ze snu to czuję jakbyśmy znali się naprawdę. Niesamowicie mnie onieśmiela,  ale i tak czuję jak byśmy znali się latami
Gdy pomagał mi się podnieść czułam ciarki.  Gdy na mnie patrzy przenika mnie dreszcz.  W krótce zdaję sobie sprawę,  że zostałam na hali tylko z Lu.  Stoimy w milczeniu. 
- O czym tak myślisz? - Pyta w końcu
- Eee...  O niczym szczególnym.  Chodźmy już.
- No dobra. 

Po skończonych lekcjach wychodzimy z Lun ze szkoły.  Jestem niezwykle spokojna...  Aż do momentu gdy widzę Thomasa wraz z Tylerem.  Nagle serce zaczyna mi bić szybciej. Czuję,  że pieką mnie policzki i zapada mi się głos.  Cała robię się sztywna. 
-Hej dziewczyny! - Krzyczy Tyler
-Hej-  Odpowiadamy
- To jest Thomas.  Mój przyjaciel.
- Luna
- Kate
- Do zobaczenia na jutrzejszym treningu- mówi Tyler - przysięgam na głowę,  że tym razem Cię ogram.
Uśmiecham się.
- Nigdy jej nie ograsz,  jest zbyt dobra- odzywa się Thomas.  Czerwienie się. 
-Musimy iść- mówi Lu- Do zobaczenia. - Hej Kate! Hej Luna! 
Odchodzimy.