ÇETE LİDERİ !!!

8.Bölüm

Sabah telefonunun alarmıyla uyandım. Üstümü değiştirdim saçlarımı salık bıraktım ayağıma konvers lerimi giydim ve kızlarla evden çıktık.

Biraz erken gittik okula ki kahvaltıyı kantinden yapacaktık.
Okul kantininde Kaan'ı gördüm ve yanında Rüzgar,Burak,Doruk ve Tuna vardı. Rüzgar çabuk alışmıştı ortama. Bizde tost, hamburger vs. Yiyeceker aldık ve bizimkilerin yanına oturduk.
O sırada bi üst sınıftan Oğuz heyecanlı bir şekilde yanımıza geldi ve "Sizin çeteye beni de alırmısınız?." dedi .
Deniz oradan "Niye?" dedi.
Oğuz da "Herkes sizin ne kadar havalı bi grup olduğunuzu konuşuyor. Belki bende aranıza katılırım?" dedi ama biz kimseyi almazdık gruba çünkü biz özeldik.
Burak " Havalıyız doğru. Ama herkesle de takılmıyoruz. Senin ne özelliğin var herkesten ayrı?" dedi. Oguz bi düşündü birşey bulamayınca kafasını öne eğip
"Herkesin dediği gibi,kimseyi almıyomuşsnuz gerçekten aranıza. " dedi ve merdivenlere  doğru ilerledi.
Miray "Üzüldüm ama yapabilecek birşey yok. Biz yeteriz
birbirimize " dedi ve elini otaya koydu, bu bizim hareketimizdi. Herkes üst üste koyardı elini ve 'Bizim çete ' diye bağırırdık. Yine aynısını yaptık.

Sonra Sıkıcı 5 ders işledik ve evimize dağıldık.
Ben, Burağı alıp bizim
-Balck bar a - götürdüm. Burağa söz vermiştim bar için aslında, ötekiler içinde söz vermiştim ama onlar gelirse Burak ile yalnız konusamazdık. , o yüzden onları sonra götürcektim..

"Bi viski" dedi  Burak.
Benim canım bisey istemiyordu.
"Ben bisey almıyorum." dedim barmene  oda kafa salladı ve arkasını döndü.
"Bazen..." dedi Burak sonra derin bi nefes aldı ve devam etti
"Onu çok özlüyorum.. Kokusunu...
Simdi başka biriyle sevgili, kim bilir napıyorlar birlikte? Acaba hiç mi aklına gelmiyorum onun ?" Onu ilk defa bu kadar kırgın ve  yorgun görmüştüm,üzülmüştüm haline.
"Burak unutmak zor biliyorum. Ne desem boş. Ama hayat acımasız, önüne bakmalısın. O seni unutmuşsa, sende inat başkasıyla çık. Hatta ben bizim sınıftaki Beren'i ayarlayım.
Bi dene hem Ceren'i Unutursun hem de yeni bi sayfa açarsın haa?" dedim. Oda kafasını salladı ve
"Deneyelim bakalım" dedi.

Yaklaşık 2 saat bar da, Burak la sohbet ettik. Burak içkiyi biraz fazla kaçırdığı için sarhoş olmuştu. O yüzden Burağı evine ben bıraktım. Sonra sessizce eve girdim. Bizimkiler uyumuş olmalıydı ki ışıklar açık değildi.
Yavaş yavaş odama çıktım ve üstümü değiştirip,kendimi yatağa attım.

Telefonuma  watsapp tan mesaj gelmişti ama simdi hic bakasım gelmiyordu.

Yaklaşık 2 dakika sonra yine mesaj sesi geldi, dayanamayıp baktım.
Tanımadığım bi numaradandı profilinde hiç bir şey yoktu.
Mesajda

0534..: Çok pişmanım.
İkinci mesajda
0534..: Çocukluk aşkım...
Yazıyordu. 
Bende merakıma yenik düşüp, Derin : Sen kimsin?
yazdım.

Yazıyor... Yazıyor....
Diyip duruyordu.
Bende bekliyordum salak gibi.
Sonra
0534..: Eskiden..Derin seni seviyorum.
Yazdı. Ben şaşkın şaşkın telefona bakarken aklıma birisi geldi.

KORAY....

Acaba o mu  yazmıştı.....