Twists And Turns

KABANATA 3: Ina

Maris

"Mom, I can explain."

"You should be, mister." Aniya. Hindi ko alam ang gagawin. Nanginginig ako at pinagpapawisan ng malagkit. Paano na ito? Nakakatakot pa naman ang aura niya.

Umupo kami sa sofa sa sala. Hinatak ako ni Mekhi sa kaniyang tabi. Umupo na lamang ako doon at hindi na umangal pa.

"Mom, this is aahmm  Aaa-rr-ris. She's the girl that I've been blabbering about. You know what Mom? She finally said yes Mom! I'm so happy! Finally!" Ngiting ngiti at masayang masaya si Mekhi habang nakatitig sa akin. Ngunit kitang kita ko sa kaniyang mga titig na parang nagsasabing makisakay na lamang ako.

"Ahm yes po. I am now her girlfriend. Pasensya na po kung hindi ako nakapagpakilala. Nakakahiya po kasi." Ano ba itong napasok ko? Napakagulo! Nakakapagsinungaling pa ako!

"Thank you for saying yes to my son. It's been years since he keeps on telling me that there is this girl whom he likes. I'm glad that he has the guts to tell you. He usually forgets every name of his acquaintances. But you?  Looks like he happens to memorize your name. Isn't it good?" Nakatingin siya sa akin kaya't ako na ang sumagot kahit hindi ko alam na nakakalimot pala ng pangalan itong si Mekhi.

"Yes, but don't worry Ma'am. I'll help him through this "forgeting" sickness of him" Tumawa naman siya. Makikita mo sa kaniya na masaya siya para sa kaniyang anak. Halata rin sa kaniyang mayaman siya. Simple ang kaniyang pananamit ngunit mababakas mo na hindi mumurahing damit ang kaniyang suot. Mahinhin din siya at halatang may mataas na pinag-aralan.

"Don't call me Ma'am, hija. From now on, call me Mom. By the way, you should come to our house later. Let's celebrate! You should also meet his father and his siblings. Oh wait, what's your full name hija?"

"I'm Mackenzie Amaris Enriquez. I'll see if I can come. I still have a lots of things to do, M-om." Actually, wala naman talaga akong gagawin. Nahihiya lamang ako sa kaniya. Mabait siya tapos niloloko ko lang siya? Ay mali, niloloko pala namin ni Mekhi. Hindi ko kayang humarap sa pamilya ng lalaking ito. Ayokong lumala pa ang kasinungalingang ito.

"Oh. I hope you'll come. Me and my husband will be expecting you. So the both of you lives here? Just the both of you?" Iba ang dating ng tono ng kaniyang pananalita. Pero ano naman kung dalawa nga lang kami dito? Wala naman kaming ginagawang masama. Pwera na lamang ung kanina.

"Yes Mom. But we don't do such things. I love her Mom. I won't do that to her not until we get married." What?! Akala mo gagawin ko sa iyo yun? Huh! Manigas ka! Kapal talaga nitong lalaking ito. Daming alam. Kala mo mabait eh, mabait lang pag andiyan si mommy niya. Tch.

"I'm trusting you, Meige. But I hope that the marriage will be sooner. You two should give me cute grandsons and grand daughters! Just so you know, I'm getting older. So you better hurry!" What?! Nakangiti pa siya niyan! Nakakatakot na talaga siya! Narinig kong tumawa si Mekhi samantalang ako ay hindi malaman ang sasabihin.

"Alright Mom. But you should also wait. We should finish school first. Right, Arrr-iee-ss?" Talagang nabubulol siya sa pangalan ko ah. Psh.

"Yes Mekhi." Nagkaroon pa kami ng konting usapan bago umalis si M-o-m. Hindi ko talaga maatim na tawagin siyang Mom. Hindi ko na kayang magpanggap pa sa harapan niya. Nilapitan ko si Mekhi at sinabing,

"What is your plan now?" Nakataas kilay kong tanong sa kaniya. Kasalanan niya itong lahat. Kung hindi niya sana ako hinalikan! Argh! Naalala ko nanaman!

"Nothing. Just go with the flow. I'm tired Jarvis. Let me sleep." Ano?! Hahayaan niya lang ito?! Dumiretso siya sa kwarto niya ngunit naalala ko,

"My name is Maris! Not Jarvis! Argh!" Nagpunta na lamang ako ng kwarto ko. Magpapahinga na sana ako ng makaramdam ako ng gutom. Oo nga pala, pumunta ako ng kusina para kumain kaso ganoon ang nangyari.