BEDEL - Ölümün Ayak Sesleri (İkinci Seri)

7.bölüm 'HİS'

Merhaba, evet tekrar ediyorum ikinci seriyi 'yeniden' paylaşıyorum. Yani anlayacağınız daha önce paylaşılıp kaldırılmıştı. Fakat üzerinde her hangi bir değişiklik yapmıyorum. Düzenlenmesi gereken birkaç yeri var onlara sonradan göz gezdireceğim çünkü hikâyenin son kısımları baştaki bölümlerden daha çok düzenlenme gerektiriyor.

Son bölümlerde birkaç değişiklik yapacağım. Bu yüzden herkesin son kısımları tekrar okumasını tavsiye ediyorum. Son beş bölümü, belki de daha fazlası... Bunları düzenlediğim bölümlerin üzerine not düşeceğim daha önce de söylediğim gibi. 

Ancak önemli bir husus var. 

Bölümleri okuyanlar var mı? Yeni kişiler ya da daha önce okumamış olanlar? Eski okurlarım hâlâ buradalar mı? Hiçbir belirti olmadığı için soruyorum bu soruları. Yeniler varsa neden hayalet takılıyorlar, oy ve yorum aynı düzeyde ve paylaştığım bölümleri beğenmiş olsanız bile okuduysanız ya da takip ediyorsanız fikir belirtmeniz gerekmez mi? Sonuçta üçüncü bir seri olacak ve kimse farkında olmayacakmış gibi hissediyorum. 

Tam olarak bu nedenlerden dolayı sınır koyuyorum bölümlere bu bölümden sonra. Her bölümün sınırı farklı olacak, bu bölüm için sınırımız bu;

Oy, 200+

Yorum, +100

Bölümler bu sınırlar geçilmediği sürece oldukça geç gelecek. Biliyorsunuz bekleyen üç hikâyem, bir yeni kurgum ve üçüncü bir serim var. Bu yüzden zamanım oldukça kısıtlı ve ikinci seriyi düzenlemek hele hele o devasa son bölümleri düzenleyecek olmak oldukça zorlayıcı olacak. Lütfen sizlerde anlayışlı olun.

Keyifli okumalar.

(Uyarı!

Son bölümleri okuyan arkadaşlar rica ediyorum yorumlarda ve profilimde her hangi bir spoiler vermeyin. Verilen spoilerler kaldırılacak ayrıca tekrarı görülürse kişi banlanacak, bu yüzden lütfen bu konuya sizlerde hassasiyetle yaklaşın, henüz okumayanlar var ve olmaya da devam edecek.) 

Bölüm başlığı;

Bak burada küçük bir kız ölmüş, ruhu büyüyüp kadın olmuş.

Bölüm şarkısı;

Neil Diamond - if You Go Away (Eğer Gidersen...)

Türkçe alt yazılı koydum şarkıyı medyadan izleyebilirsiniz. 

Geçmiş; çoğu zaman geçmez. Üzerinde tırnak izlerin olan bir geçmiş daima gölgende ağlayan bir çocuk olarak kalacak!

Başını yağmur damlalarını davet edercesine gökyüzüne kaldırdı. Kollarını yanlarına doğru açtı. Yüzüne değen her damlanın dağılarak küçük damlacıklar doğurduğunu hissedebiliyordu. Dudaklarını arsız bir gülümseme ele geçirirken, kapalı gözlerinin ardında ki gri bulutlarla çevrelenmiş gök yüzünü görebilmek için yağan yağmura rağmen araladı gözlerini. Kollarını, bacaklarına bir ceza gibi hızla çarpmasına neden olacak bir şekilde serbest bıraktı. Gözlerini tekrar kapatıp alabildiği en derin nefesi doldurdu ciğerlerine. Saçları omuzlarının hafif altındaydı, saçlarını esir almış olan tokayı çekip çıkardı. Bu sokakta ondan başka hiç kimse yoktu. Sessizlik onun en değerli mabediydi.

Yağmurlu havada ıslanmış asfaltın üzerinde ağır adımlarla yürümeye başladı. Burası tanımadığı bir mahalleydi ve keşfedilecek bir sürü sokağı vardı. Saklanacak çok fazla kuytu köşe, görülecek bir başka ruhu yansıtan bir duvar yazısı... Belki birkaç arkadaş edinebilirdi. Babasının onu kapının önünde görüp, o kadınla birlikte yemek yemesini istememesi için bu çok iyi bir bahane olacaktı! Ağır adımları gittikçe hızlandı. Etrafta çok fazla duvar grafiği vardı ve bunlar çok hoşuna gitmişti. Bir sokaktan diğerine, diğerinden diğerine girerek ne kadar uzaklaştığını fark edemedi.