FINAL DESTINATION

FINALLE: CHAPTER 10

CHAPTER 10

Pero sa gilid ng table na iyon niya nailagay, at nakaharap pa sa kinatatayuan nila ang shotgun.

Tumayo si Coach Roland sa Harapan ni Jerik.

Roland: "Kasalanan mo Jerik! Pinatay mo si Cheenah! Wala ng katinuan sa utak mo!" sigaw niya habang dinuduro si Jerik.

Samantalang lumuluha na rin si Jerik.

Bagsak itong nakatulala sa kanyang paanan at yakap nito ang magkabilang tuhod.

Kasunod nito ang biglang pagbagsak ng shotgun at biglang pumutok tungo sa kinaroroonan ni Coach.

Baaannnggg!

Malakas na tumama sa utak ni Coach ang malakas na bala.

Kumalat at tumilapon ang utak niya, at sumunod na rin siyang tumilapon dahil sa lakas ng shotgun na iyon.

Blllaaaggg!!!

Bumagsak siya sa sahig at dahil gawa sa kahoy ang kabuoan ng bahay ay siya namang paggalaw ng samurai.

Tuluyang bumagsak ang malakit matalas na espadang ito sa kinatatayuan ni Jimmy at Sandra, pero kaagad nakita ni Rian.

Lumundag siya papunta sa dalawa upang iligtas.

Itinulak niya ang dalawa, pero sa gitnang ulo niya tumama iyon na naging dahilan ng pagkahati ng ulo niya hanggang sa dibidib.

Jimmy: "Riaaannn!" sigaw niya, habang napaiyak naman si Sandra.

Samantala, pinagmasdan ni Jerik ang nangyari kay Coach at Rian.

"Kasalanan niya lahat," anang isip niya.

Umatra siya at bumangga sa isang container na gasolina at nahulog naman iyon sa baba.

Nagpagulong-gulong iyon at bumukas ang takip at kumalat ang gasolina sa baba.

kasunod nito ang pagbagsak ng isang bombilya ng ilaw mula sa itaas tungo roon, na naging dahilan upang makalikha ng apoy, na kaagad namang kumalat at nagliyab ng malakas.

Umakyat pa iyon sa hagdanan.

Sandra: "Jimmy, nasusunog na ang bahay! Anong gagawin natin."

Malakas na ang apoy ng mga sandaling iyon.

Hindi na nila kayang lusutan ang apoy.

Agad tinungo ni Jimmy ang kuwartong katabi, pero hindi mabuksan.

Malakas na sipa ang pinakawalan niya tungo roon na naging dahilan upang magbukas iyon.

Tumakbo siyang papasok habang nakasunod si Sandra.

"May bintana."

Pinipilit nilang buksan ang matibay na glass window na, pero ayaw magbukas.

May nakita namang stick ng kahoy si Sandra at ginamit ni Jimmy upang basagin ang bintana pero ayaw. Masyadong matibay.

Hanggang maisipan ni Jimmy ang shotgun. Agad lumabas at dinampot iyon.

Pabalik na sana siya sa loob ng mapansin ang nakaupong si Jerik na lumuluha pa rin at wala sa sarili.

Jimmy: "Pare! Halika na rito!" at hinila sa kamay si Jerik.

Jerik: "bitawan mo ako!" tumayo siya't umatras na naging dahilan ng pagbagsak nya sa hagdanan kung saan nagliliyab ang apoy.

Iniwan siya ni Jimmy at tumakbo sa bintanang iyon.

Malakas na hampas ang sumira sa bintana na iyon.

Kaagad nakalusot si Sandra at tumalon sa baba.

Samantala, lulusot na si Jimmy nang matigil siya dahil sa malakas na sigaw na pumaparoon sa kanya.

jerik: "huuuuuuuhhhhhhhh!!!" sigaw niya, habang nagliliyab ang buong katawan niya, na pilit humahakbang papunta kay Jimmy.

"Isasama kita sa kamatayan Jimmy! Isasama kita sa impyerno!" sigaw niya, pero 'di niya narating si Jimmy, bagkos, bumagsak siya.

Lumundag na rin si Jimmy sa baba, at magkasama sila ni Sandra na tumakbo papalayo sa bahay na iyon.

Tuluyan na ngang dinilaan ng malakas na apoy ang dalawang gasul na naging dahilan ng malakas na pagsabog sa bahay na iyon.

AFTER 6 month.

Jimmy: "Hay sandra, kumusta ka na," habang magkasama sila sa bakuran ng bahay nila Sandra sa probinsya niya.

Sandra: "Mabuti naman Jimmy, napadalaw ka, ahh,"  habang nakahanda na sana siyang umakyat sa alaga niyang kabayo.

Sa likuran kasi ng bahay nila sandra naroroon ang bukirin at kakahuyang hindi naman malawak.

Jimmy: "Syempre, namis kita ng sobra, eh, pagkatapos nang nangyari, alam kong ligtas na tayo.

Sandra: "Yes, naniniwala ako na tapos na nga ang lahat."

Jimmy: "Saan ang punta mo niyan!?"

Sandra: "Ito, sasakay sa horse ko."

Jimmy: "Ganoon ba, puwedi bang tayong dalawa na."

Sandra: "Oo ba, marunong ka pa lang magpatakbo ng horse diba?"

Jimmy: "Oo naman!" ngunit nagulat si Jimmy nang biglang dumampi sa kanyang mukha ang malamig na hangin.

Agad niyang inilibot ang mga mata sa paligid na may halong takot.

Sandra: "Oh bakit."

Isang malaking bato ang hinagis tungo sa kabayong iyon, na 'di naman alam ng dalawa kung saan nanggaling.

hnghnghnghngaa!!

Halinghing ng kabayo nang tamaan sa ulo ng malakas ng batong iyon, na naging dahilan upang tumakbo ng biglaan.

Dahil hawak-hawak ni Sandra ang tali ng kabayong iyon at inaayos ay umikot ang katawan niya tungo sa lubid na iyon, at pumulupot nga ito sa leeg niya't katawan.

Tumatakbo ang kabayo ng matulin samantalang kinakaladkad niya si Sandra, habang hawak ni Sandra ng magkabilang kamay ang lubid sa leeg niya.

Samantalang mabilis na tumatakbo't hinahabol ito ni Jimmy.

"Sandraaaaaaa!!" kasabay ng paulit-ulit na sigaw niya ang kanyang mabilis na paghabol.

Habang paparating na ang kabayo sa magkatabing malaking puno.

Kalahating metro lang ang pagitan ng dalawang puno.

Ang isang puno ay putol na at hanggang baywang na lang iyon.

Ang isa naman ay matanda na masyado, at malapit nang matumba.

Pumaparoon ang kabayong iyon.

Malakas na lumundag ng marating iyon, pagbagsak niya'y tumakbo na naman ng matulin ang kabayo na naging dahilan upang bumangga ang magkabilang balikat ni Sandra sa magkatabing puno.

Dahil sa lakas at bilis ng kabayo ay huminto ang katawan ni Sandar mula sa pagkabangga ng balikat niya.

Pero humiwalay ang ulo niya sa katawan niya.

Jimmy: "hiiiiinnnnddddiiii!!" sigaw at iyak ni Jimmy.

Dahil sa malakas na pagbangga ni Sandra sa matandang puno ay natumba naman iyon tungo sa kinatatayuan ni Jimmy.

Tumama sa kanyang puso ang maikli, matulis at maliit na putol na sanga nito.

Sumagad at bumaon pa iyon sa puso ni Jimmy na naging dahilan, upang lumabas ito sa kanyang likuran.

Samantalang pisak naman ang kabuoan ng katawan niya mula sa pagdagan ng malaking punong iyon.

WAKAS.

Salamat sa pagbabasa.

Written start : October 2 2012

Written End : October 17 2012