Tanrı tektir.
Tanrı yalnızdır.
O, kimsesizlerin kimsesi değildir.
Yarattıklarının arasında kimsesizdir.
Tanrıların tanrısı Odin bile..
Tabi işler her zaman böyle değildi. Tanrı'nın yalnız olmadığı zamanlardan bahsediyorum. Nasıl bir patronun en sevdiği çalışanı varsa O'nun da bir gözdesi vardı.. İnsan.
Tanrı iyi ve güzel olan ne varsa bir vücutta topladı. Buna insan dedi.
İnsan ki bir çocuğun sahip olabileceği en farklı oyuncaktı. Tanrı da insanı en yakınında tuttu, onunla oynadı. Aynı zamanda ona sayısız hediye bahşetti.
Ama gün geldi bu nankör oyuncaklar sahibini oynattı. Evet doğru duydunuz. Yaratılan yaratıcısını kandırmayı başardı. Huzurdan kovulan şeytan bile bu duruma şaştı kaldı.
Tanrı kızdı. Öfkesi evreni yerle bir etti. O kadar kızdı ki onları öldürmedi bile. Ölüm bir ödüldü, herkese yakışmazdı. Onlara sonsuza dek sürecek bir azap verdi. Onları kuzgun bedenine hapsetti. Sonsuza kadar..
Olur da bir gün yolunuza bir kuzgun çıkarsa hemen uzaklaşın. Bilin ki onlar tehlikelidirler. Zira Tanrı' yı bile kandırabilen bu yaratıkların yapabileceklerinin sınırı yoktur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EBRAKA
ФэнтезиEğer Pençe'nin sürekli olarak ziyaretçisi iseniz orada bir kız göreceksiniz. Gözünüzden kaçması imkansız. Yüzünü illaki görmenize gerek yok. Adını bilmiyor ya da hatırlayamıyor da olabilirsiniz. Kızıl saçları size hatırlatacaktır kendini. Herbir adı...
