MURDEROUS ACADEMY " Chain Of Death "

CHAPTER 3

SAB'S POV

Habang naglalakad kami ay hindi nawala sa isip ko ang katagang binitawan ng lalake. At ano ang ibig niyang sabihin sa 'just find it out'? May dapat ba kaming madiskubre sa paaralan na ito? At ang note na nabasa ko. Are they interrelated? Gosh this make sense and a nightmare that voice. Grrrr.

Nang makapasok kami ng tuluyan sa loob   ng paaralan ay kinilabutan ako, hindi ko rin mawari kung ano ang dapat kong maramdaman. Kahit na sanay na  kami sa ganitong pangyayari ay iba parin ang nakikita namin, even the ambiance inside of this campus ay kakaiba, nadatnan rin namin ang mga estudyanteng nagrarambulan, making out with someone, and more. Baka nga ay magpatayan na rin.

Pero, tila ay walang nakikita't narinig ang mga guro, dahil parang normal lang sa kanila ang lahat. May mga dumadaan pa nga harapan nila at nginingitian pa nila na para bang gusto nila ang kanilang mga nakikita.

And the structures of their buildings here, are oldest type, black and white theme, at may kakaibang klima. 'Yung klimang hindi mo mawari kung ano. Mainit ba o malamig? May mga malalagong puno, may mga malalaking halaman, may malawak na plaza na magandang pagtambayan tapos sa may bandang gilid parang liblib na ewan. At ang kulay ng kanilang uniform ay bloody red ang blouse na may itim na linings at palda na itim samahan mo pa ng  killer shoes kaya masasabi kong pasado na sa taste of fashion ni Crisha.

At ang klima sa loob ay parang maligamgam na tubig, malamig na parang mainit, samahan mo pa ang lungkot ng kapaligiran at ang kakaibang simoy ng hangin. Pakiramdam ko nga ay parang nasa gitna kami ng sementeryo.

May ganitong lugar din pala, at dito mo iyon makikita sa loob ng academy. 'Yung totoo? Bakit dito pa? Kung pwede naman sa labas.

"Bes, paaralan ba 'to?" Bulong sa akin ni Hanna, nasa tabi ko nga pala siya habang naglalakad.

"I don't think so, either" sagot ko naman.

They are different. May kakaiba sa bawat estudyante dito. They are more like bitches and a jerk. And not a Student. Including us? Of course not. Mga dyosa kami at totoo kami unlike them they are fake. A real students l know is not like them, and it will never be.

Pansin ko rin ay panay  ang tingin sa amin ng mga estudyante, habang naglalakad kami papunta sa principal's office. May mga matatalim na tingin, may naawang tingin, at may masayang tingin. The heck dapat may dyosang tingin din, why so unfair?

"Dukutin ko kaya 'yang mga mata nila, ngayon lang ba sila nakakita ng dyosa, tss" rinig ko namang bulong ng katabi ko, si Crisha lang pala.

Dyosa? Tsk... Isa rin pala 'to e'.

At 'yan rin ang sinasabi sa amin ng mga nakakilala kung sino kami. Nang may napansin akong lumilipat na bagay papunta sa direksyon namin. Nanaman? Kotang-kota na kami ah, what the hell they want from us? Is this what the letter mean?

"Yuko!" l said and almost dodge them.

Yumuko sila at saktong nasalo ko ang tatlong kutsilyo. And  it really fits in my fingers well. Hindi muna kami tumayo dahil baka may kasunod pa but then I find out na pinagtripan lang kami.

Tama nga ako na may kakaiba talaga sa bawat estudyante dito. Hindi lamang sila isang normal kung 'di abnormal.

Sino ba namang matinong estudyante ang magdadala ng mga patalim sa loob ng campus. At sino ring matinong gwardya ang hahayaang may dalang patalim ang mga estudyante 'di ba? Kung 'di ay mga abnormal at panira ng lipunan. At higit sa lahat ay walang matinong guro ang balewalain ang mga nakikita nila.

Paaralang may mga patalim? hindi yata tama iyon...tsss, Let's see.

"Bakit may ganyan sila rito? 'Di ba bawal 'yan?" Hanna.