Seven Sins | On-going

PROLOGUE

Okaaaaay. Another freaking update because I already forgot the plot of my story kaya yep, nirevise ko ulit siya and I hope you'll appreciate it. Lovelots!

~~~~~~~~~

I can't see anything.

Tanging dilim lang ang nakikita ko, ni isang liwanag ay wala akong makita.

Bakit? Anong mayroon?

Then suddenly, there's a small light that i can see and I have slowly hope inside my heart.

But I think this light will give me nightmares, this won't help me either. I can smell danger.

And it hits me, the light hits me.

And I saw a mirror.

Natakot ako sa nakita ko, bumaba ang tingin ko sa mga kamay ko and I was too afraid.

Tinignan ko muli ang aking sarili sa salamin. This won't never happen, this is just a nightmare.

Hindi ako 'to, hindi ako ang demonyong nakikita ko ngayon sa salamin. Hindi ako 'to.

*****

Nagising ako ng basang basa ng pawis at hinihingal. Naulit na naman ang napanaginipan ko, paulit ulit akong binabangungot gabi gabi at pinapaalala lagi kung sino at ano talaga ako noon.

Na hanggang ngayon ay hindi ko tinatanggap sa sarili ko at pinipilit kong mamuhay ng normal kasama ng mga tao.

Alam kong hindi pangkaraniwan ang sitwasyon ko pero pinipilit kong makisama sa mga tao, maging isang tao.

Isa lamang akong demonyong nagtatago sa likod ng maskara ng isang anghel.

I ain't human nor angel. I am a demon that is slowly dying because of my seven sins.