In leven - Josh Dun (Nederlands)

Deel 6

Om 12 uur 's middags werd ik wakker gemaakt door Jenna, die vriendelijk over mijn schouder wreef en 'goedemiddag' fluisterde. Zodra ik mijn ogen opende scheen zonlicht in mijn ogen en uit reflexen sloten mijn ogen weer.

'Je ziet er vast niet uit'

'Hoe laat is het?' vroeg ik. 'Rond 12 uur,' hoorde ik Tyler zeggen. 'Waar is er koffie?' vroeg dezelfde stem vlak daarna. 'Uhm...' ik opende mijn ogen en stond recht. Traag liep ik naar de keuken, met Tyler en Jenna vlak achter mij. 'Daar zo,' ik wees naar de linkerkant van de keuken, waar er een kast stond met een koffiezetapparaat. 'De koffie zit uhmm ergens anders, geen idee waar, maar daar is het koffiezetapparaat,' voegde ik eraan toe.

'En nu denken ze ook nog eens dat je slordig bent'

Ik opende enkele lades opzoek naar koffiepats. 'Aha!' zei ik luid en smeet een zak koffiepats naar Tyler, die ze soepel ving en vervolgens vriendelijk glimlachte. 'Ik bel wel naar een auto-dingens, een uh, een garagist, wow, het is weer ochtend,' ik ging zitten op de tafel en zocht tussen mijn contacten naar een garagist. 'Oh en de tassen zijn daar,' ik knikte naar een ander kast iets verder. 'En waar zijn Simon en Poppy?'

'Je praat teveel, weeral'

'Poppy en Simon?' vroeg Jenna geïnteresseerd. 'Huisgenoten,' mompelde ik zachtjes. 'En waAR IS MIJN HOND OH MIJN GOD IK HEB EEN HOND WAAR IS DIE HOND?' Ik keek in paniek rond, onder een stoel iets verder zag ik een staart die traag kwispelde. 'Serieus?' vroeg ik mijzelf. Ik hoorde beide Jenna en Tyler zachtjes lachen.

'Ze lachen alleen omdat ze niets anders weten te doen'

Nog steeds opzoek naar een garagist en scrollend door mijn contacten stond ik recht en liep ik naar het hondje die ik al was vergeten. 'Hey vriend,' zei ik zachtjes terwijl ik de kleine dalmatiër pup aaide over zijn hoofdje. 'Hoe lang lig je hier al, hé?'

'Tyler Joseph is in je huis en je praat tegen je hond, idioot'

Even wou ik schreeuwen door de stem, maar ik zag het woord 'Garagist' op mijn scherm verschijnen en mijn aandacht werd weer naar mijn scherm getrokken. 'Ik bel even,' zei ik en keek dan naar Tyler en Jenna die naast elkaar koffie stonden te drinken. Beide glimlachte ze naar mij en Tyler knikte snel. 'Ik ga Joshje eens wakker maken,' en met die woorden liep Tyler weer naar boven.

Niet veel na ik gedaan had met een het bellen kwamen Joshua en Tyler lachend naar beneden. 'Goedemorgen,' zei Josh tegen beide Jenna en ik. 'Middag,' verbeterde ik hem. 'Goedemiddag,' herhaalde hij mij met een glimlach. 'In een uur is de garagist hier,' zei ik.

'Is er iets van eten?' vroeg Jenna. 'Oh, fuck. Nee maar er is een klein restaurantje aan het einde van de straat, ik kan iets gaan halen?' vroeg ik. 'Dat hoeft niet! We kunnen zelf gaan hoor,' zei Jenna. 'Zeker?' vroeg ik. 'Zou raar zijn moesten we dat niet kunnen, niet?' vroeg Tyler sarcastisch. Ik glimlachte. 'Kom je mee, Josh?' vroeg Tyler aan de drummer die nu ook koffie aan het maken was.

'Ik heb niet zo een honger,' zei Josh en glimlachte. 'Oké,' antwoorde Tyler voor hij de keuken uit liep. De puppy kwam stillaan recht en liep zachtjes naar Josh. Joshua verschoot van de hond die nu tegen zijn benen leunde. 'Oh ja, dat had ik waarschijnlijk moeten vermelden, dit is Goofy,' glimlachte ik.

Josh bukt zich en aaide Goofy over zijn hoofd. 'Je hebt een leuke kamer,' zei Joshua dan. 'Oh, uh. Ja, niks speciaal,' reageerde ik. 'Mooie gitaar ook,' 'Ja, die heb ik gekregen van mijn vader, best goed.'

(A/N): IK WAS AAN HET SCHRIJVEN EN TOEN ZEI MIJN MOEDER INEENS 'JO, GA JE MEEKIIJKEN NAAR FANTASTIC BEAST EN NU GA IK DUS KIJKEN YEY