In leven - Josh Dun (Nederlands)

Deel 5

'Ik kan wel op de bank slapen,' zei Joshua met een glimlach terwijl we Lucas' kamer uitliepen. 'Je bent beroemde drummer, denk je echt dat ik je op een bank ga laat slapen?'

Josh lachte even en opende dan zijn mond. 'Of je wilt dat er een beroemde drummer in je bed slaapt,' deze keer lachte ik en keek ik even naar hem, hij zelf was ook aan het grijnzen. 'Misschien,' lachte ik.

'Wil je nog even tv kijken of wil je al slapen?' Vroeg ik. 'Hoe laat is het?' 'Geen idee,' zei ik eerlijk en plofte neer op de zetel.

'Hij wilt wel televisie kijken, gewoon niet met jou'

Ik maakte even een gezicht bij de stem in mijn hoofd. 'Zou mijn moeder kwaad zijn moest ik nu nog televisie kijken?' Vroeg Josh met een glimlach. 'Goh, waarschijnlijk,' zei ik. Even was het stil, en dan barstte we beiden in lachen uit.

Na ongeveer een minuut kon ik mijn lach lang genoeg inhouden om enkele kanalen te zappen. 'Dat is goed!' Zei Joshua toen we op een kanaal zaten. 'Is dit horror?' Vroeg ik bij het zien van een lijk. 'Nee, FBI-serie, maar niet zo een drama FBI,' informeerde Josh mij.

We keken naar de serie, en af en toe verwisselde we eens een woord. Pas toen ik Joshua's ogen zag dicht vallen drukte ik op de knop om de televisie af te zetten. 'Josh, misschien moet je gaan slapen,' zei ik zacht. 'Ja, ja inderdaad,' hij stond recht en keek me even aan.

'Slaapwel,' zei hij zacht, zijn lippen krulde even omhoog. 'Jij ook,' reageerde ik. Ik legde me languit op de zetel en keek nog even naar Josh, die naast de deur stond en even naar zijn handen keek.

'Hij is vast aan het denken aan hoe raar je bent'

'Het was leuk weet je?' Vroeg/zei Joshua. 'De autorit en de televisie,' hij keek even naar de tv en dan weer naar mij. 'Dank je?' Vroeg ik onzeker.

'Je bent aan het blozen,' hij lachte even. Ik draaide me snel weg en verstopte mijn hoofd in het kussen dat op de zetel lag. 'Niet waar,' mompelde ik.

Ik hoorde Joshua even grinniken. 'Maar nu echt, slaapwel,' ik draaide me weer om en glimlachte naar Joshua die de deur opendeed en naar buiten liep.

(A/N): Sorry voor wachten, again, also sorry dat het kort is! Ik heb bijna paasvakantie en aangezien ik over mijn niet-willen-schrijven-situatie ben gaan er weer langere hoofdstukken komen