geceye mektup *

Sen, gene sen, hep sen*

"Bak ben korkak bir insanım Nil, adım kadar neşem, sevgim. Bak, ben denizi severim fakat yaklaşamam yanına. Boğulmaktan korktuğumdan. Seni seviyorum, Nil. Fakat yaklaşamam yanına, anlıyorsun değil mi? "

Saat 21:21
Bugün bir çok şiir kitabı karıştırdım, kütüphanem allak bullak oldu; ellerim dolandı sayfalarda. Bir çok şey yazdım bugün minik minik kağıtlara. Sonra yapıştırdım hepsini, duvarlarıma. Nir duvarım simsiyah çirkin yazımla dolu kağıtlarda bezendi.

Sana benzettiğim bir şiir buldum, Sezai Karakoç 'dan kıyamadım okumaya. Yazmaya, görmeye. Fakat sen bil, mahrum kalma. Nil... Bir seferliğine Mona Rosa olursan mırıldanayım şiiri sana.

"Ellerin , ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor gibi.
Ellerinden belli olur bir kadın,
Denizin dibinde geziyor gibi.
Ellerin, ellerin ve parmakların.

Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.
Saat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana,
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar. Zaman ne de çabuk geçiyor Mona.

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine.
Kiminin rengi ak kiminin sarı.
Ah beni vursalar bir kuş yerine. Akşamları gelir incir kuşları.

Ki ben Mona Rosa bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni.
O masum bakışların su kenarında.
Ki ben Mona Rosa bulurum seni.

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Henüz dinlemedin benden türküler. Benim aşkım uymaz öyle her saza.
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler.
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa."

Ben bilmem böyle şiirler yazmayı, alınma sen. Bir Rosa olmadığından değil, ben bir Sezai olamadığımdan. Şiir gibisin, Nil. İsmin bile susturur, tüm şairleri. Ben ise, konuşmadan duramıyorum. Duramıyorum, çünkü sensin adı geçen, anılan, vakti gelince rüyalarımda bana sarılan.

Ben bilmem, Rosa ; ben böyle sevmeyi bilmem, Sezai gibi. Bir Muhsin Ünlü olamam, Turgut Uyar olamam, Nazım olamam. Olmak istemediğimden değil, yaradılışımda yok peri kızı. Sen masal masal dolaş tüm iyi kitapları. Nasılsa görürüm ben seni, sen görmesen de olur. Sen prenses olursun, ben gökteki bulut. Sen peri kızı olursun, ben kaybolmuş bir Pan. Sen uyuyan güzel olursun, ben sen uyurken üstünü örten hayalet. Sessizce süzülürüm hikayenden, korkma sen, senin ruhun duymaz.

Bir kez duydum sesini, daha fazlası hakkım değil; haddim olamaz, böyle güzel bir ses.

Bak, ben yüzme bilmem. Ama denizi severim. Bak, Nil ; ben nasıl sevilir bilmem. Ama seni anmadan edemem.

Nil... Adımı sorduğunda, peşimden koşacağını hiç söylememiştin.

Gelme Nil, sevmeyi bilmem ben.

-Bir hayaletten, bir prensese