"İnsan, zamanın kıymetini bilmiyormuş sevgilim. Üzgünüm, geciktim, ah! Böyle olacağını bilseydim koşa koşa gelmez miydim? "
Sen öleli 3 ay, 2 hafta, 1 gün oluyor, Ömer.
Saat, sen: yelkovan ben, akrep ölümün. Birbirinizi kovalıyorsunuz, kimin kimi yakaladığı bariz fakat gözlerimi alamam ki senden. Mezarında çiçekler büyüttüm, en güzel gözyaşlarımı burada döktüm, şiirler okudum sana, toprağına sarıldım. Seni sevmek, böyle güzelse kim bilir sana sarılmak nasıldır?
Sanki bir şekilde tarih tekerrür ediyor, değil mi? Ama... Sen bana ulaşabilirdin, ben sana... Neyse. Annen ile babanın mezarlığının biraz arkasına gömmüşler seni, bazen oraya da su döküyorum. Annem sordu seni, toprağıma baş koydu, dedim. Bir şeyler dile gelmez bilir misin? Bazı şarkılar insanın boğazını kilitler bilir misin Ömer?
Demiştin ya, ismini söylesem de sen ne dediğimi anlasan diye, ben zaten seni anlamıştım Ömer. Ama sen, seni anladığımı anlayamadım. Senin kafandaki kız kadar büyüleyici değilim ben, ulaşılmaz değilim. Gelsen, zaten kollarım açıktı. Gözlerim hep üstündeydi ki! Fakültede resmini çizip duruyordum Ömer. Keşke gelseydin.
Keşke gitmeseydin.
Ömer... İsmini söylesem, mezarından çıkıp, üşümüş ellerimi tutuversen?
Ömer... Seni seviyorum.
Ama sen bil.
Sen bil, sevilmeyi daha önce de hak etmiştin sevgilim. Üzgünüm.
-Kelebeğin umudu"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
geceye mektup *
Short StoryKısa hikaye (Texting değil, gençler.) "Ölümü arzulama, çünkü ölüm senden korkuyor. Senin güzelliğin beni korkutuyor Nil. " -26.03.17*
