Selçuk Kara

Bölüm 12

Sessizce evin kapısını anahtarımla açtım . Evde kimsenin olmaması beni şaşırtmadı nasılsa annem Selma Abla'daydı . Derin bir nefes aldım Ve kendimi küçük salonumuzdaki koltuklardan birine attım . Kaç kilometre yol yürümüştüm acaba ? Bacaklarım kopacakmış gibi ağrıyordu . En son böyle bacaklarım acıdığında Keçiören'den Kızılay'a yürümüştüm . Gözlerimi kapadım Ve dinlenmeye çalıştım .
...
Akrep öfkeliydi . Hemde fazlasıyla . Barmenin verdiği viskiyi tek atışta içti ve sert bir şekilde masaya koydu . Selçuk'un hayatını her düzene sokmaya çalıştığında işler sarpa sarıyordu . Selçuk'un babası Ömer Kara'ya ne olursa olsun Selçuk'u koruyacağına söz vermişti . Yine batırmıştı. İkinci bardağı da tek atarak içti . Alkol onu sarhoş etmezdi . Derin bir nefes aldı ve ne yapacağını düşünmeye çalıştı . Ayhan şerefsiziyle çalışmaya sırf Selçuk'un hayatını düzene sokmak için başlamıştı . Ateşlerin hepsinden nefret ediyordu . Tam üçüncü bardağı da dikeceklen kız kardeşi Aslı sert bir şekilde bardağı abisinin elinden aldı . Akrep sessiz bir öfkeyle kız kardeşine baktı . Sert bir sesle " Aslı bana karışma ! " Aslı ise abisini bu şekilde neyin öfkelendirdiğini anlayamamıştı . Ama geri adım atmayacaktı . "Abi bu Ne öfke ?! Anlat bana rahatlarsın ." O kadar cana yakın davranmıştı ki Akrep kızkardeşinin samimiyetine şaşırmıştı. Onun bildiği Aslı cadının tekiydi . " Kızım asıl sana Ne oldu ? Naptın Benin cadalozuma ? " Aslı kaşlarını çattı " Abi içinde bir sığır yatıyor biliyor Musun ? " sesindeki ciddiyet Akrep'i güldürdü . " Off be kızım . " diye söylendi . Aslı abisinin öfkesini dağıttığı için oluşan saf bir mutlulukla " Ne oldu abi ? " Akrep yorgunca kız kardeşine baktı . Anlatsa Ne zararı olurdu ki ? " Selçuk Kara'yı tekrar kaybettim . " Aslı şaşırmıştı. Ömer Abinin tek hayırlı oğlunun başına pek iyi şeyler gelmediğini gayet iyi biliyordu. Abisine yardım etmeye çabalasada Selçuk'un görüntüsünü bilmiyordu . O yüzden elinden de bir şey gelmiyordu . " Abi tam olarak Ne oldu ?" Akrep olayı Kız kardeşine anlatmaya başladı .
...
Şebnem iç çekerek Selçuk'un sınıfına göz gezdirdi . O yoktu . Selin'in yanında da kimse yoktu . Şebnem Bunu şans olarak gördü Ve Selin'in yanına oturdu . Selin mavi gözlerini Şebnem'e dikti . Gözlerinde pekte hoş duygular olduğu söylenemezdi . Şebnem Selin'in ters bakışlarının tam zıttı bir ifadeyle " Karga nerede ? " Selin ters bir şekilde " Seni ilgilendirmez . " ona neydi ki zaten ? Şebnem aldığı ters cevapla kaşlarını çattı Ve sert bir sesle konuştu " Selin o nerede ? " Selin dişlerini öyle bir güçle sıktı ki bir an dişleri kırılacak zanneti. Tam ağzını açıcakken Selçuk sınıfa girdi .
...
Okula gelmek Selçuk için hataydı. En azından kendi görüşü böyleydi . Selin ve Şebnem'i yok saydı Ve arkadaki yerine geçti . İki kızda şaşkınlıkla Selçuk'a baktılar . Şebnem tam Selçuk'un yanına gidecekken Sedat ,Aras ,Alya ve Alara sınıfa girdiler . Dördüde Selçuk'u görünce şok oldular . Selçuk umursamadı Ve Sırt çantasından çıkardığı Ahmet Haşim'in şiir kitabı olan Piyale'yi okumaya başladı . Sedat Selçuk'u yok saydı . İkinci kez kavgaya girmek istemiyordu . Ayaz'da ondan farklı değildi . Ama Alara Ve Alya için aynı şey söylenemezdi . Alya Selçuk'un yüzsüzlüğüne öfkelenmişti . Alara'da öyleydi. Ama Alya kadar değildi . Alya öfkeli bir şekilde Selçuk'a haykırdı " Ne hakla bu okula gelebilirsin !? " Selçuk duymamazlıktan geldi ve Ahmet Haşim'e odaklandı. Bu herkesi şaşırtmıştı . Alya hızla Selçuk'un elinden kitabı almaya çalıştı. Ama Selçuk buna izin vermedi . Öylesine büyük bir nefretle baktı ki Alya itiraf edemesede o soğuk yeşillerden korkmuştu . Selçuk okuduğu dizeyle dağıldı öfkesi nedense; Zannetme ki güldür ne de lale
Ateş doludur tutma yanarsın
Karşında şu gülgun piyale.. . Sakin bir sesle "Başımdan git . Kitap okuyoruz şurada." Selçuk sakin sesine kendi bile şaşırmıştı . Bu Ahmet Haşim nasıl bir adamdı da dağıtabilmişti içindeki öfkeyi sadece bir dizeyle ? Alya'da şaşırmıştı gözlerindeki o alevlerin bu kadar kolay sönmesine . Genç kız yinede pes etmeyecekti . Bu piçe haddini bildirecekti . "Kitabın umrumda değil . Sana bir soru sordum ! Ne hakla buraya gelebilirsin yaptıklarından sonra ?! " Selçuk sıkıntıyla iç çekti. Gözlerini Ahmet Haşim'in satırlarına geri dikti . Alya Selçuk'un bu tepkisizliğine dayanamamıştı . Kitabı sert bir şekilde elinden aldı . Selçuk güzel bir şiire odaklandığı için Alya'nın hareketini fark edememişti . Derin bir nefes aldı ve elinden geldiğince sakin bir tavırla "Kitabı geri ver ." Alya sinirle "Sen sorularıma cevap vermediğin sürece asla alamazsın!" Selçuk kitabı sevmişti ama Alya ile konuşmaktansa kendi elleriyle dilini koparmayı tercih ederdi . Yine tepki vermedi . Bu tepkisizlik Alya'yı daha da öfkelendirdi . Tam ağzından hoş olmayan bir küfür çıkacakken Alara'nın sesi duyuldu "Sakin ol Alya ." Dediğinde Alya şokla Alara'ya baktı . Alara'nın yeşil gözlerindeki yanan alevleri görünce Alara'nın bir planı olduğunu anladı . Selçuk'a bir kez bile bakmadan Alara'nın yanına gitti . Selçuk kızın kitabını götürmesinden hoşlanmadı ama kızın dönmesindense kitabının kayıplara karışmasını tercih ederdi . Kendi kendine mırıldandı "Elveda Ahmet Haşim ." Diye mırıldandı ...
...
Alya inanmayan gözlerle Alara'ya baktı . "Ciddi misin Alara ? " Alara kurnaz bir gülümsemeyle "Evet." Dediğinde Alya yutkundu . Bu çok riskli bir plandı . Kabul Selçuk'tan nefret ediyordu ama bu fazlaydı . "Alara bu fazla acımasızca ." Alara şaşkınlıkla Alya'ya baktı . Bu planı ilk onun onaylayacağını sanıyordu . "O piçin abisi bana acımadı ! Bende ona acımayacağım !" Sesindeki nefret ilk defa Alya'nın hoşuna gitmedi . "Alara bu çocuğu hapse düşürür . Hatta ölüme bile götürür ." Dediğinde Alara öfkeyle " Umrumda değil! O da bana yaptığının bedelini ödeyecek !"...