Selçuk Kara

Bölüm 15

Selçuk bastırılmış bir öfkeyle gözlerini kıza dikti . Ne yüzle karışındaydı ? "Özür dilemek için buradasın yani ?" Dediğinde kız yutkundu . Selçuk'un sesindeki sertlik kızı ürkütmüştü . "Evet... biliyorum affedilmez şeyler yaptım . Ama Bunu telafi edeceğim ." Dediğinde Selçuk'un ağzından çıkan soğuk Ve alaycı kahkaha kızı daha da ürküttü . " Çok merak ediyorum nasıl telafi edeceksin ?" Kız Bunu düşünmemişti . Ne yapacağı hakkında en ufak bir fikri bile yoktu . Ama bulacaktı . Bundan emindi . " Ne istersen yaparım ! " dediği vakit ağzından çıkan laflar kızı şaşırttı . Cidden Bunu söyleyecek kadar aptal mıydı ? Selçuk kuşkuyla kıza gözlerini dikti. Abisi üzerine edilen şikayeti geri çekse çok mu olurdu ? Kafasındaki düşünceyi uzaklaştırdı . Alara'nın tek haklı olduğu konu abisi hakkındaki şikayetiydi. Düşündü Selçuk Ne isterse onu affedebilirdi ? "Bir daha karşıma çıkma bana bu yeter ." Başka onu affetmesi için yolu yoktu . Aslında Selçuk Bunu huzur için istemişti . Kız yutkundu . Ondan uzak bile olda kini hiç bir zaman gitmeyecekti . "Bu söylediğin şeyi yaparsam gerçekten beni affedebileceğini düşünüyor Musun ?" Kızın sesindeki inanmamazlık adamı şaşırtmadı . " O zaman okulda beni yoksay yeter ." Dediğinde kız bunun da hiçbir katkısı olmayacağını hissediyordu . "Selçuk beni affetmen için herşeyi yaparım . Yeter ki bana bir şans ver ." Dediğinde kızım sesindeki yalvarma genç adamı şaşırttı . Alara Sarıhan'ın böyle bir tonda konuşacağını hiç düşünmezdi . Zümrüt rengi gözlere baktı Selçuk . Kızın gözlerinde yalan yada başka birşeyler arıyordu ama pişmanlık dışında birşey göremedi . "Aff ediciliğime lanet olsun !" Diye söylendi . " Açıkçası sen pişmansan başka bir şeye gerek Yok . Kendi vicdanın Ne diyorsa onu yap . Ben seni affettim . " dediğinde Alara çocuğun ciddiyetine şaşkınlıkla baktı . Affedilmişti . Ama vicdanının sert bir şekilde "Bu kadar kolay olmamalı !" Diye haykırışını duyunca yutkundu . Genç adam belki onu affettiğini söylüyor olabilirdi ama bu kadar kolay affedeceğine inanmıyordu . Aslında haklıydı . Selçuk be kadar affettiğini söylesene içten içe hala onu suçluyordu . Sırf başından gitmesi için Bunu söylediği ayrı bir gerçekti . Selçuk artık kendini tanıyamadığı bir gerçekti . Kızın canını öyle bir yakmak istiyordu ki her zaman acı çeksin . Ama Bunu ne kadar istesede içindeki çocuk "Bu kadar acımasız değilsin " diyerek bıyık altından ona gülüyordu . Genç adam bu hislerin anlık olduğunun bilincindeydi . Derin bir nefes aldı . Düşünceleri ağırlaşmıştı . Kızsa kendini gülümsemek için zorlayarak "Beni affetmene sevindim . Görüşürüz ." Deyip el sallayarak kafeden çıktığında Selçuk bir daha Alara'nın onunla konuşmayacağından emindi . En azından okulda kafa dinleyeceğini düşünerek gülümsedi genç adam . Ne kadar büyük bir yanılgıya düştüğünün farkında bile değildi .
...
Alara telefonundan üçüncü kez Alya'yı aradı . Alya voleybol maçında olduğu için diğer iki aramayı duymamıştı . Spor salonun kızlar bölümünde terli kıyafetlerini çıkarırken telefonunun titreşimini hisseti . "BestFriend" yazısını gördüğü an telefonunu açtı .Alara bariz bir sinirle "Kızım nerdesin sen !? " diye haykırınca Alya yerinden zıpladı . Alara'nın bu kadar sinirli olduğunu düşünmemişti . "Voleybol maçındaydım . Ne oldu ? Ne bu sinir ?" Alara derin bir nefes alarak "Kusura bakma . Selçuk'a kendimi nasıl affetirebileceğimi düşünmekten kafayı yedim ." Dediğinde Alya yanlış duyduğunu zannetti ." Selçuk ?" Ses tonundaki merak Alara'nın iç çekmesine sebep oldu ." Ondan özür diledim ama pek bir işe yaramadı . Onu suçlamıyorum. Ama ne yapacağımı da bilmiyorum ." Dediğinde Alara'nın sesindeki üzgün ton Alya'yı şaşırttı . Alara'nın sonunda doğru yolu bulmasına sevindiği için yüzünde bir gülümseme oluştu . " Detaylı anlat kızım Ne oldu ?" Dediğinde Alara derin bir nefes aldı bu çok uzun bir konuşma olacaktı .
...
Selçuk yorgunca Selma Ablanın evinin önünde duruyordu . Annesi içerdeydi gelen kahkaha seslerinden anlamıştı genç adam . Annesinin uzun zamandır ilk defa kahkaha sesini duymuştu . Genç adam öylesine Büyük bir ikilemdeydi ki . Ya müstakil evin kapısını çalacak Ve annesini eve davet edecekti yada bir kaç gün daha burada kalmasına izin verecekti . Selçuk annesini özlemişti . Her çocuk annesini severdi . Ona Ne kadar kötü davranırsa davransın . Genç adam gözlerinin dolduğunu hisseti . Bu kadar sulu göz biri değildi . Ama abisiyle konuştuğundan beri ağlamak için yer arıyordu . Genç adam alacağı karşılığı bilsede kapıyı çaldı . Kapı açıldığında annesinin gülümseyen yüzünün Ve parlayan Zümrüt yeşili gözlerinin kendisini gördüğü an karanlığa boğuluşunu görmek adamın canını daha da yaktı. Dolu gözleri belli olmasın diye gözlerini kapadı . "Eve gelebilirsin ." Ses tonu aşırı soğuktu . Ama yapabileceği bir şey yoktu . Kendi annesi bile onu sevmiyordu . Ona sıcak davranmak sadece boş bir çaba olurdu . Kadın kapıyı oğlunun yüzüne kapadı . Genç adamsa tuttuğu yaşların kontrolünü kaybetti . Arkadını döndü Ve içinin alev almış olmasına rağmen birşey yokmuşçasına yürümeye başladı...
...
Akrep okulun kapısına kasvetli baktı. Okul vaktiydi neredeydi bu Selçuk ! Akrep'in yüzünde maskesi yoktu ama üstündeki siyah takım , yüzündeki korkunç yaralar ve iri kıyım bedeni okuldaki öğrencileri korkutuyordu . Güvenlik o dayaktan sonra adamın yanına bile gitmeye cesareti kalmamıştı . Alara Ve Alya iri adamı gördüklerinde şaşırmışlardı . Kafalarında bir plan kurmuşlardı . Hatta Ayaz ve Sedat'a bile anlatmışlardı . Onlar karşı çıksada yapabilecekleri birşey olmamıştı . Akrep sarışın kızı fark ettiği an içinde oluşan öfkeyi dizginlemeye çalıştı . Alara Bunu fark etmesede Alya dark etmişti . Bir anlık cesaretle "Siz Selçuk'un arkadaşı mısınız ? " demişti . Akrep'in soğuk bakışları iki kızında üremesine sebep olmuştu . Alara sinirle Alya'ya baktı . Alya ise adamın bakışlarına dayanamayıp gözlerini yere devirdi . Akrep kızın cesaretine sinir oldu. Bu kızda Selçuk'un hayatını mahvedenlerdendi . Ne hakla onun adını anabilirdi !? Tabi kopacak fırtınayı tek bir kişi engelleyebilirdi . Selçuk yetişmezse iyi şeyler olmayacaktı .