EPILOGUE

2K 37 0
                                    


"I will love you for the rest of my days, and will love you beyond the world as we know it. Beyond forever, beyond always. Loving you is what I was put here to do"

In our lives, there's someone who destined for you.

May nawawala,  at meron ding dumarating.

May saya at may lungkot. Feels like a rollercoaster.

Nabalitaan ko ng nag migrate na sina Rom sa Korea kasama ang mag ina nya. At nalaman ko na din na wala na si Sean,  at kailangan namin yung tanggapin.  Nagkaroon siya ng car accident sa China.  Masakit pero dapat kayanin para sa kanya..

Nililigawan na din ni Niel si Shin..  At syempre pinag babayaran na ni Nica ang mga kasalanan nya sa presento.

And lastly but not the least

We're having a baby..  My 1rst baby, sobrang nakakatuwa lang dahil sa wakas magiging mommy na ako, magiging daddy na si Verm..

Magmula nga ng malaman ni Verm na buntis ako,  sobrang caring nya sakin.  At minsan napaparanoid na dahil baka daw kung mapano ako.  Para man siyang baliw! Kaya sana wag talagang mag mana yung anak ko sa kanya. Saka sabi na din ng doctor mahigpit ang kapit ni baby. Safe

Nakapag patayo na din kami ng mini cafe malapit lang sa village namin.

Natupad na yung pangarap ko. Ang magkaroon ng isang maganda at maayos na pamilya kasama ang taong mahal ko..

At si Verm yun.

sobrang saya ko dahil umaayon na sa plano ang lahat..

"Congratulations.  Ako ang ninang ah! "

Sigaw ni Shin mula sa labas ng pinto..  5 months palang ang tiyan ko pero pinaulit ulit na nya sakin na sya daw ang ninang..  loka loka nga eh! Mas excited pa ata siya sakin e ako ang manganganak

Akala mo tatakbuhan ko.

"Oo Shin!  Wag ka mag alala..  "

Natawa nalang ako dahil sa kanya..

"Anyway mommy Sha!  Lalayas na ako at may date pa kami ni Niel,  dinaan ko lang talaga tong mga cake. So paano see yah!  Sabihin mo nalang kay Verm dumaan ako"

Tumango tango nalang ako sa kanya bago siya tuluyang lumabas.

And speaking of my mongoloid husband? Where is him?

Ano nanaman kaya ang ginagawa ng ulupong na yun at kung saan saan nanaman nag susuot.

" SANMANIEGO!!! "Sigaw ko na siyang pag alingawngaw ng boses ko sa loob ng bahay

Nakita ko namang nagmamadaling bumababa si Verm sa hagdan,  muntik pa syang mahulog sa pangatlong baitang ng hagdan.

Haaaaaay he's very handsome. Bakit ngayon ko lang na appreciate yung ka gwapuhan ng asawa ko.


"Yes love?  Ano nangyari?  Manganganak ka na ba?  Dalhin na ba kita sa ospital?  Paano yan wala pang pangalan yung baby natin.  Gusto mo ba Dora ang ipangalan natin? "

My lips form into smile,  natawa at the same time. Ano ba yan!  Kung ano ano yung pinagsasabi, masyadong O.A

"Ano ka ba!  Wala pa. "
Sambit ko at marahan kong pinadulas ang mga daliri ko sa pisngi niya.

Hindi ko akalaing hanggang sa dulo siya pa din. Sa lahat ng paghihirap at pag sasakripisyo namin para sa isa't isa. Mga kabaliwan at katangahan ko. Sa dulo siya pa din, at tignan niyo! May baby na agad sa sinapupunan ko. All the people in this world. Siya na talaga ang nakatadhana para sa akin

Lumapit naman sakin si Verm at hinimas ang tiyan ko

"Baby labas ka na jan oh!  Para may lalaruin at aalagaan na si daddy..  Ang bigat nyo kasing dalawa ni mommy eh! "

Paano kaya kung magmana ang anak ko sa sira ulong katulad nito?  Edi sakit sa ulo ang abot ko, pero di bale dahil si Verm naman ang ama ng dinadala ko.


"Baby!  Labas ka na dali.  Para naman masolo ko na at mayakap ko na ng sobrang higpit si mommy—ARAY!!! "

Paano ba naman kasi..  Kinurot bigla yung pisngi ko.  Nabatukan ko tuloy

"Ano Sanmaniego?  Gusto atang iire ko na to si baby kahit hindi pa ka buwanan eh! "

Tumawa lang sya at hinimas ulit ang tiyan ko

"Joke lang yun baby.  Ang sakit mamatok ni mommy.  Sagad! Wag kang magmamana dito sa nanay mo ah.  Masyadong brutal"

"SANMANIEGO!!!!"

Kumaripas sya ng takbo..  loko talaga!  Kung hindi lang ako buntis hahabulin ko siya eh..


Pero ilang minuto lang ang lumipas, bumalik si Verm at naupo sa tabi ko. Nagtitigan kami, parang nag uusap kami gamit yung mata. Napapagawi ang mata ko sa mga labi niya at muling babalik sa mata niya.

Haaaay. Kompleto na yung buong buhay ko dahil si Verm yung kasama ko

"Oh Verm, you take my breath away"

Hindi ko alam pero nasabi ko yung salitang yun sa kanya. Goodness! Ano ba tong iniisip ko?

"Well, you can have mine"
He chuckled. Pinakatitigan niya ako

"Mr. Sanmaniego stop seducing me!"

"I'am not seducing you Mrs. Sanmaniego, I'll just want you"
Mas lalo pang nag iba ang tuno ng pagsasalita niya na parang nang aakit.

Noooo waaay! May baby sa tiyan ko, bawal muna hangga't di lumalabas baka maging twin HAHAHAHAHA

"Loove! Stop it! Baka bumigay ako"

"Ow! How I love to hear your voice—"

I smack him in his lips at dali daling naglakad pa akyat

"HEY LOVE! YUNG ANAK NATIN"

_______

Months has past..

Nanganak na ako,  todo pa din ang pag aalaga ni Verm sakin,  halos hindi na nga minsan natutulog dahil sa pagbabantay ng baby namin eh..

Pero sabi niya ayos lang daw.  Mas lalo ko pa syang minahal at mamahalin araw araw. Seeing him with our baby always make my heart melt. Nakikita ko yung pagiging mabuting daddy ni Verm kay Seira, my baby girl.

Mamasabi kong perfect na tong pagsasama namin, kahit minsan nag aaway pero madali ding nag babati

At sa buhay ng tao..  Hindi dapat laging minamadali ang mga bagay bagay, like we used to do.

Kasi may taong nararapat at naka alaan para sayo, hindi man sa ngayon pero asahan mong dadating yung panahon na yun.

True love is a wonder that has no end or beginning.

"Love.. Pahinga ka na, ako na muna kay Seira"

Saad ko kay Verm nang makalapit ako sa kanya. Medyo malalim na din ang eye bug niya pero pilit niyang nilalabanan ang antok namin

"No Love. Sige na pahinga ka na muna. Ako na muna kay Siera"
He smile. A genuine smile. Halata mong sincere siya at willing.

He kiss my forehead

"I love you. Since the first moment I saw you"

_____________


COLD HEARTEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon