MAHŞER

●7●Umut?

     Zaman durmuş gibiydi, beynimin içini kemiren şeyler vardı.

  Anlamak için çok mu salaktım?Yoksa hayla beni sevebileceğine karşı umudummu vardı?

   Gözlerimi  alıştığı karanlıktan çıkarırken zorlandım.

   Beynimin içindeki seslerden başka seslerde vardı. Bunlar tanıdığım seslerdi.

   "Uyanıyor!"

  Ecrinin sesiyle,birazda olsa gözlerimi aralayarak karşıma baktım.

   Endişeyle yanıma gelerek,  "Iyisin dimi ,lütfen iyi olduğunu söyle?"

   Iyimiydim ?

  Güzel soru,bedenen ve ruhen canım yanıyordu.

  Yaşadıklarım aklıma gelince boş gözlerle ona bakarak "Iyiyim." Dedim.

Beni öylece bırakıp gitmişti, zorluklarla kendi telefonumla Görkemi aramıştım ama derdimi anlatamadan karanlığa kavuşmuştum.

Neyseki çok geç olmadan Görkem beni bulmuştu.Belkide bu benim için iyidir.

  Yavaş yavaş ondan soğuyorum.
Bu benim için hem başlanğıçken hemde bitiş olabilir.

  Böyle zamanlar için yardım takviyesi lazım. Benim yardım takviyem evde .

Odadaki herkeze göz gezdirmeye başladım. Bütün arkadaşlarım burdaydı.Ama ben kendimi nedense yalnız hissediyordum.

  Belkide birkaç gün tatil iyi gelirdi ama ailemin izin vericeğini de sanmıyorum. Ailem eyvah onlara haber vermedim.

  Ecrin aklımdaki okumuş gibi ,yada yüz ifademden anladı ,hemen cevap verdi.

"Korkma annenlere haber verdik. Ama küçük beyaz bir yalan söylemiş olabiliriz."

Ne demek istediğini anlamıştım ,yinemi onu kullanmışlardı.
Ve bunu istemediği bile bile aklıma gelince dolan gözlerimi durduramadım.
●●●●●●●●●●2 yıl önce●●●●●●●●●
  Miğra evden acaleyle çıkmıştı ,bugün Buketin doğum günüydü ona hediye alacak ve beraber eğleniceklerdi.

Miğra ona hediye bakarken karşıdaki Dipsiz kuyuları fark etti.

   Bir insan bu kadar dolu ve güzel bakardı karşısındaki insana.

  O gün o kızın kim olduğunu bilmesede onun yerinde olmak istedi. Kızda ona aynı şekilde bakıyordu. Bir süre onları izledi. Çok eğlenmişlerdi , o ara onlara gözüktüğünün bile farkında değildi bakışlarında boğulmuş gitmişti.

  Fark edildiğini anlayınca artık çok geçti.

  Etrafına bakındı  hemen ve yanındaki barınağı fark etti. Içeri girdi ve en köşede herkesden bağımsız olan şirin köpeğin yanına gitti.

  Oysaki köpeklerden ölesiye karkar ,köpek görsün yolunu değiştirir.

   Köpeği başını okşadı. Onunla tatlı tatlı konuşmaya başladı.
   "Sen neden onlarla oynamıyorsun?"
Köpek sanki onu anlamış gibi havlamaya başladı. Köpek havlayınca yerinden sıçradı.

Anlamıştı onunda sevgiye ihtiyacı vardı.

Köpek için gerekli işlemleri yaparak onu  evine götürdü.

Eve geldiklerinde annesi olumlu karşılamıştı ,kim kıyabilirdiki dünya tatlısı varlıklara. Hele ki onların bu kadar sevgiye ve korunmaya ihtiyacı varken.

  Ismini Pamuk koymuştu. Bembeyaz dı çok fazla düşünmeye gerek yoktu.

  Onu da partiye götürdü. Partide herşey güzel giderken Dipsiz kuyularıda gelmişti onu görünce bir anda donakaldı.