Aşkın Yalnızlığı

Devam.

Not : Parça ekledim , onu açarak dahada hislerinizi tadabilirsiniz,Gerçek olanları.

Dudaklarını açmasını , onu kendi elimle notalayıp, gönül ritmiyle çalmak istiyordum.
kemanın tiz sesi gibi ...
Fakat bana bakışı öyle derindi ki gökyüzü sığ düşüyordu, yorgunluğundan.
Bir parça fısıldadım "Ebediyetimin tek edebi lisanı" lütfen dudaklarını aç sana bakmaya kıyamadığımı sandığım biranda : düşüncelerimin beni aldattığını ,bana ihanet ettiğini, damağıma sızan ,nufuz eden özgürlüğümle hissettim , beni esir düşürüyordun, bunu aldırmadım.
uzattım elimi ,askıda kaldı çatalın sivri ucuna takılmış sevgi imgesi ,dudaklarını uzatıp dişleriyle çektiğin anda mutluluğum bir dileğin alnından öpüşüme denkti. hayal ve dileklere dokunmak imkansız olsa da , belkide ona dokunmamda imkansızdı , güneşin solgun duru tonunu alnına düşen saçtelleri soğuruyordu
- Onu parmaklarımla kulağının arkasına yerleştirdim; yüz hatları belirginleşti.
- Bana şunları fısıldadı " Kollarının ucunda taze yeşermiş bir çiçekti ellerin , tutamam artık" dediği anda gözbebeklerini gözkapağına çekmişti ne oluyor ne olduğunu anlamadım teni soluyordu papatya ölürken sarısıda taze kokmaz mı ?bu yüzden mi ? rengi atıyordu , kokusu canlanıyordu ,ellerim ellerinde soğuyordu, gözyaşlarım ile bedenini ısıtmaya cabaladım, gitme ne olur. birdaha kahvaltını geciktirmiceğim ne olur varlığımı ayık tutan son duygusallığım gitme...
o uzaklaşmıştı. Adım atışını bedenimdeki gözyaşının sıcaklığından anlıyordum , ona hala şuh bir neşeyle bakıyordum ,gitmedi diyip bağırıyordum evin içinde , içimde bulamadım onu , bulamaz oldum satırlarda , onu anlattığım yerde her anımda ,aradım, yaktım bazı sayfaları hala yoktu.
Dumanı gözbebeklerimdeki siyaha doyuyordu ,neredesin bakışlarında kırıldığım ...