YENİ OKUL YENİ HAYAT

ŞANS

Multi:BERİL😍😍😍

.................................................................... 

    Ne yapacağımı bilemedim o an. Ya da ne düşüneceğimi...
Hep aynı sorular kafamda neden,niçin istediklerim olmuyor?
Eksik mi dua ediyorum? Yoksa karamsarlığım mı beni ele veriyor? Üzüntümü nasıl ifade edeceğimi bilemedim.

   Bu okulu hiç istemiyordum. Ama sırf İzmir'de olduğu için çok azıcık,mini minnacık gidesim vardı. Küçüklüğümden beri hep İzmir'e gitmek orada yaşamak istemiştim. Ama böyle zorunlu bir şekilde gitmek istemiyordum...

   Ağladım, sadece ağladım...
Beril sadece beni teselli etmek için olsa gerek "üzülme be kanka. Üzülme sonra tekrar nakil aldırırız. Hem belki de iyi bir okuldur. Nereden bileceksin?" Gibi cümleler kuruyordu. Ama onun ağzından çıkan hiçbir cümle beni asla ikna edemezdi. Çünkü hayatımın dönüm noktasıydı sanki benim için. Beril de çok üzgündü. Bunu biliyordum. Ama bana belli etmemek için sakin davranıyordu. Bunu bildiğim halde bile onun sakin davranması beni sinir etmeye yetiyordu. Ama sinirimi belli edemedim işte. Kızamıyordum ona.

   Annem girdi odaya o arada. Ne oldu kızım diye sormadı bile. Çünkü annem de gayet iyi biliyordu o okula gitmek istemediğimi. Yüzüme baktı. Sadece"üzülme"diyebildi. Annem de istiyordu istediğim bir okula gidip orada mutlu olmamı. O an göz göze geldik. Anneme sadece "olmadı anne"diyebildim. Annem sert bir sesle daha fazla ağlamamam için olsa gerek "Artık yeter Nehir! Ağlayarak hiçbir şeyin önüne geçemezsin. Ne yapalım? Dünyanın sonu değil ya!Kader diyelim, nasibinde bu varmış demek ki."dedi. Aman Allahım! O an kadere isyan edesim geldi... "hay ben böyl-"dememe kalmadan Beril beni dürttü ve "opps sakin. Kendine gel" dedi.

   O gün Beril'in yanımda kalmasını istedim. Annesi Emel teyzeyi benim annem hemen ikna etmişti. O an tuhaf tuhaf cümleler kuruyordum. İşte "Bir daha görüşemeyiz de. Arkadaşlığımız da biter mi acaba? Ben oralarda tek başıma ne yapacağım? Acaba yeni arkadaşlarım olur mu? Ben şimdi senin gibi bir kankayı nereden bulacağım???"gibi... Tabii Beril bunların hiç birine cevap vermiyordu. Merak edip arkama döndüğümde ise Beril'in uyuduğunu gördüm. "Ama ben burda kaç saattir kendi kendime mi konuşuyorum?"diye söylendim ve yanımda duran yastığı alıp Beril'in kafasına firlattım. Yess bee tam isabett😎😎😎 Beril biraz mırıldandı ve tatlı uykusuna devam etti. Ben de ona kıyamadım ve onunla uğraşmayı bırakarak yatağa uzandım.

  "Allahım keşke Beril ile aynı okula gidebilseydik."diye söylendim durdum. Üzüleceğim o kadar çok şey vardı ki, hiç olumlu yönleri düşünemiyordum. Ya da düşünmek istemiyordum. Beynim durmuştu resmen. Baktım bu böyle düşün düşün olmayacak. Ben de hemen kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.😴😴😴

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Kitabımı okuyan herhese çok teşekkür ederim. Ne kadar çok okuyucum olursa o kadar çabuk bölüm yazmaya çalışacağım.
Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Hepiniz sevilionuz gencolarr😚😚😚

Hsbsisbeosdjso( Bunu yapmasam olmazdı😂😂😂)