Schijn bedriegt

*24

Pov Caylin

Ik loop naar beneden. Rechtstreeks naar de gezamenlijke keuken. Gek genoeg kan ik Mano hier meteen vinden. 'Ik wist wel dat je me zou komen opzoeken.' Ik stop met lopen en kijk hem vies aan. Vervolgens loop ik naar de koelkast om er wat lekkers uit te pakken. Ik vind een bakje yoghurt met stukjes sinaasappel hmmn my favorite. Ik ga aan de keukentafel zitten en kijk Mano aan.

'Je bent wel erg zeker van jezelf hè.' Zeg ik kalm terwijl ik een hap van mijn yoghurt neem. Hij knikt en zijn grijns verschijnt weer. 'Nou moet je eens horen Mano. Ik ben geen slet en jij bent niets meer dan een kleine snotaap die denkt dat hij geweldig is omdat een aantal domme meisjes voor hem zijn gevallen. Je bent zielig en ik denk dat je ook heel erg eenzaam bent. Je vieze grijns zet je op om de eenzaamheid te verbergen en ik denk dat je het erg jammer vindt dat je niet meer zo een band hebt met je broer.' Zijn ogen worden groter en zijn grijns verdwijnt.

'Je bent een nietsnut, een sukkel, een zwakkeling. Je bent een vieze jongen die alleen blijft hier op de wereld als hij zo door gaat en die probeert stoer te doen zodat mensen naar hem opkijken.' Hij blijft stil en bijt zijn tanden op elkaar. Ik sta op en loop naar hem toe.

'Je bent niets waard en je bent niet beter dan welke jongen dan ook. En hoor is Mano,' ik prik met mijn vinger tegen zijn borstkast, 'ik ben niet bang voor jou. Ik ben niet geïntimideerd door jou en ik val ook niet voor jou. Ik zal ook nooit voor jou vallen. Je bent zielig en niemand zal voor je vallen. Niet zolang je je zo opstelt Mano.' Met die woorden pak ik mijn bakje met yoghurt en loop ik de keuken uit naar de dameslounge.

De dameslounge is leeg op 1 iemand na. Chris. Ik ga naast hem op de bank zitten, maar hij beweegt niet en blijft naar de tv kijken. 'Chris..'

Pov Chris

Ze schuift dichter naar me toe, maar ik blijf focussen op de tv. Ik weet dat ik tegen haar moet praten, maar ik voel me zo dom dat ik geloofde wat Mano zei. Ik weet niet hoe ik haar nu nog aan kan kijken.

'Chris, het spijt me ik had niet zo boos moeten doen..' ik zie in mijn ooghoek dat ze op haar lip bijt. Ik kijk haar aan, haar ogen staan nu vol hoop. 'Het geeft niet Cay. Je had gelijk, ik mocht hem niet geloven, maar ik was zo zo..'

'Zo boos' onderbreekt ze mij. Ik knik. 'Ik snap het Chris. Ik wil gewoon weg van hier en alles vergeten. Ik moet een nieuwe telefoon kopen en ik mis Caeden en de anderen zo erg.' Een traan rolt over haar volle wangen en ik veeg het weg met mijn duim. Ik til haar kin op zodat ze naar me kijkt en geef haar dan een kus op haar volle glanzende lippen. 'Nog een half uur dan komt de taxi en gaan we weg. Je zult hier nooit meer hoeven komen babe.' Ze glimlacht en legt haar hoofd op mijn schouder. Na een paar minuten is ze in slaap gevallen. Ik hou haar vast en ik beloof mezelf dat ik haar nooit meer los zal laten.

Pov Cataleya

Ik zit in de kamer van Melissa terwijl zij wat aan het regelen is in een andere kamer. 'Eghem..' een zware stem doet mij opkijken. In de deuropening staat Lorenzo. 'Owh hey, ik had niet door dat je hier stond.' Ik voel mijn wangen rood worden. 'Geeft niet prinses.' Ik glimlach verlegen.

'Ik wilde met je praten voor je weg gaat..' ik kijk hem aan en klop naast mij op het bankje waar ik zit. Hij komt naast me zitten. Hij ziet er zo .. zo nerveus uit. Wat is er aan de hand?

'Vertel' begin ik als hij na een paar minuten nog niets heeft gezegd. 'Ik uh..' begint hij. 'Jij wat..?' Vraag ik hem.

'Cataleya je bent het mooiste meisje dat ik ken. Vanaf het moment dat ik je zag, was ik verliefd op je.. Toen je me die klap gaf omdat ik in je kont kneep, wist ik het honderd procent zeker, met jou wil ik zijn. Ik weet dat het snel is en ik weet dat je me amper kent. Maar ik heb het gevoel dat ik je al mijn hele leven ken. Ik hoop zo erg dat dit wederzijds is, want jij kan mij gelukkig maken en dat weet ik zeker. Ik.. ik .. ik denk..' hij zwijgt weer. De tranen staan in mijn ogen. Ik blijf stil zodat hij zijn zin toch af maakt.

'Ik denk dat ik van je hou Cataleya Dilliontes ..' ik omhels hem stevig en kus hem op zijn lippen. 'Ik hou ook van jou Lorenzo..' wat is zijn achternaam? 'Derané' beantwoord hij mijn gedachtes. 'Ik hou ook van jou Lorenzo Derané.' Hij glimlacht en geeft me een korte kus op mijn lippen. 'Wil je bij me blijven Leya?' Ik knik hevig. 'Bij jou wel, maar niet met dit hotel. Ik kan dit niet.. ik gun het geen enkele vrouw om dit mee te maken. Het is gezellig hier met de meiden, maar een hoerenhotel? Echt waar?' Hij glimlacht.

'Zeg me wat je wilt en ik doe het..' een brede grijns verschijnt op mijn gezicht bij die woorden en ik vertel hem mijn idee. Ik vraag me af wat Caylin hiervan gaat vinden..