*23

11 1 0
                                    

Pov Chris

Ik kijk Mano aan. Hij zegt niets en loopt naar Lorenzo toe. 'What the fack is dit broer?' Schreeuwt hij uit. Ik wist wel dat hij boos zou worden, maar ik heb meer recht dan hij. Hij heeft mn fucking vriendin gewoon ontvoerd is hij gek. Ik bal mijn handen in vuisten, de woede raast door mijn aderen en ik moet me inhouden om hem geen vuist te verkopen. 'Mano ze hoort bij Chris, niet bij ons en dat weet je.' Lorenzo's kalme stem doet iedereen opkijken. Hoe doet hij dit toch altijd?

'Die slet hoort hier bij ons, zodat ik haar elke dag kan zien en nemen wanneer ik dat wil. Hij verdient haar niet wat lul je nou!' Bij zijn laatste woord val ik hem aan. 'Noem. Mijn. Vriendin. Nooit. Meer. Een. Slet.' Bij elke vuist die ik hem geef spreek ik een woord uit. Hij noemde Caylin een slet. Mijn Caylin noemde hij een fucking slet.

'Chris stop!!' Caylins stem dringt nu pas tot me door. Ik besef nu pas dat ik Mano een bloedneus en een bloedlip heb geslagen en dat ik bovenop hem zit. Ik adem diep in en uit en ga van hem af.

Pov Caylin

Chris stapt van Mano af en Mano staat meteen op. 'Lorenzo zie je wat hij doet!' Mano is woedend. 'Jij moet je bek houden, noem mijn vriendin geen slet!' Chris staat inmiddels naast mij. 'Als je vriendin geen slet is waarom heb ik haar dan al twee keer gedaan sinds ze hier is?' Mijn ogen worden groot. Waar heeft hij het over? Chris kijkt me woedend aan, toch kan ik de teleurstelling in zijn ogen zien. Hij gelooft dit toch niet echt?

Iedereen staart me verbaasd aan en uit schok ren ik weg.

Als ik in kamer elf kom gooi ik de deur dicht en sla tegen de muur ernaast aan. De tranen rollen over mijn wangen. Ik leun met mijn rug tegen de muur aan en laat mezelf naar beneden zakken, als ik de grond raak begin ik keihard te huilen. Dus dit is hoe iedereen over mij denkt?

Na een kwartier ben ik gestopt met huilen, maar ik zit nog steeds op de grond. 'Cay?' Chris klopt op mijn deur, ik geef geen antwoord in de hoop dat hij weg gaat, maar helaas. Hij loopt de kamer in en komt voor mij staan. 'Cay..?' Ik kijk hem niet aan. 'Caylin geef nou verdomme antwoord!' Zijn stem klinkt geïrriteerd.

'Wat!' Ik kijk hem nog steeds niet aan. 'Is het waar wat Mano zei?' Nu pas kijk ik hem aan. Ik ben woedend en hij mag het zien ook. 'Je mag de kamer weer verlaten.' Hij kijkt me niet begrijpend aan. 'Als jij denkt dat ik zoiets zou doen Christopher dan mag je de kamer verlaten.' Ik maak me los van het oogcontact en kijk weer naar de grond.

'Caylin ik moet het toch vragen. Mano kan heel intimiderend overkomen en ..' hij stamelt. 'Chris, ik zei dat niemand bij mij is geweest. Mano heeft me niet mogen of durven aanraken. Hij zei die bullshit alleen om je erin te laten trappen en blijkbaar is het hem gelukt ook. Het stelt me teleur dat iedereen in die kamer zo over mij denkt.' Hij zwijgt. 'Als de taxi er is wil ik weg hartelijk dank.' Chris kijkt gepijnigd en loopt dan de kamer uit. Ik kan net zo goed hier blijven als ze toch al denken dat ik een hoer ben.

Het is inmiddels 3 uur in de middag als er op mijn deur wordt geklopt. 'Binnen' zeg ik terwijl ik de tv wat zachter zet. Lorenzo komt mijn kamer binnen gelopen. Ik kijk hem aan maar zeg niks en volg met mijn ogen zijn bewegingen als hij op mijn bed komt zitten.

'Caylin, ik weet dat Mano loog dat doet hij altijd. En ik weet ook waarom je boos bent op Chris. Maar vind je niet dat je wat minder hard voor hem moet zijn?' Begint hij.

'Ik zit hier door hem en door niemand anders. En dan gaat hij ook nog denken dat ik zulk hoerengedrag .. ik bedoel.. dan gaat hij ook nog denken dat ik met die viezerik naar bed zou gaan zelfs als ik tegen hem heb gezegd dat niemand bij me is geweest? Jullie dachten het allemaal. Jullie dachten allemaal dat het waar was.' Hij blijft even stil en ik richt mij weer op de televisie.

'Mano krijgt meiden heel makkelijk in bed met zijn gladde praatjes en je was zo fragiel toen je hier kwam .. dus het had makkelijk gekund..' Lorenzo is altijd eerlijk geweest en dat voelt goed.

'Dat klopt..' ik val stil. 'Nou de taxie is er over een uurtje dus je hebt een uurtje om Mano in elkaar te slaan als je dat wilt.' Hij glimlacht en ik geef hem een speels duwtje en lach met hem mee.

'Caylin kan ik je nog wat vragen?' Ik kijk hem aan en knik van ja.

Hij aarzelt maar begint dan toch. 'Heeft Cataleya een vriend?' Ik kijk hem aan en een glimlach verschijnt op mijn gezicht 'Neee ze is volkomen single! Waarom?' Hij geeft een nerveus lachje en ik moet mijn lach onderdrukken.

'Denk je dat ze .. uh nouja.. dat ze me leuk vindt?' Ik proest het uit van het lachen. Hij is zo verlegen en zo schattig wauw! 'Wat is er? Waarom lach je? Was een domme vraag zeker ..' ik stop met lachen en kom even op adem voor ik begin.

'Nee nee dat is het niet. Maar het is zo grappig om de baas van een hoerenhotel zo verlegen te zien,' ik lach weer. 'Maar ik weet niet honderd procent zeker of ze wat voor je voelt, maar als je het haar vraagt zal ze je dat eerlijk vertellen.' Hij knikt en staat op. 'Wat ga je nou weer doen?' Hij lacht dit keer wat zelfverzekerder. 'Een beeldschone dame voor me winnen.' Hij knipoogt en loopt de kamer uit. Ik proest het weer uit van het lachen. Als ik klaar ben besluit ik Mano te gaan zoeken. Ik moet hem tenminste 1 klap geven dat heeft hij wel verdiend.

Schijn bedriegt Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu