Music that my heart beats.

chapter4: Offwar

 " If you find yourself constantly trying to prove to someone, you have already forgotten your value"

ERIC'S POV

tama nga ako si Ma. Janella Salvador nga ang may gawa ng lahat pero parang sobra naman ata? Pangalan ko na ang nasisira niya, di to basta-basta.

"Ikaw may gawa nito?" -Ako.

"woah. hinay-hinay a pangbibintang wala ka namang ebidensya. At di lang nman ako ang may galit sayo sa school na to MR. PERFECT" - Janell

napakaimposible ng sinasabe niya siya lang naman at ang mga kabarkada ko ang nakakakaalam na tunay na ako.

"panong sila ang may gawa eh. ni isang clue nga hindi nila alam na ang may gawa ng mga prank na yun." -Ako.

"wrong move Mr. Ramirez" -Janell

Sh*t. baket ko ba sinabi yun edi parang inamin ko naren na ako nga may gawa ng lahat ng iyon na ako naman talaga, ngayon ko lang napansin napakaraming estudyante na pala ang nanunuod at nakikinig samin. Bigla ko na lang hinawak si Janell sa braso niya at kinaladkad sa isang room na walang estudyante, isa itong abandoned room at isa sa mga tambakan ng mga walang kwentang mga papeles.

"bitawan mo nga ang kamay ko." -Janell

Binitawan ko ang kamay niya kagaya ng utos niya isa lang aman kase akong masunuring gwapo pero di ako uto-uto. Binitawan ko ang kamay niya sa marahas na paraan.

"aray ha. masakit ko di mo alam" -Janell.

"alam ko kaya ko nga ginawa yun diba?"

"so. bakla ka na ngayon? akala ko impostor ka lang at PLASTIC. Bakla ka na pala?"

Wala na bang gagawin tong taong to. Kundi sirain ang mga araw ko at guluhin ang buhay ko? Sasabihan pa akong BAKLA!

"sinong bakla?"

"Di ka lang pala Bakla, binge ka di anu ba yan. puro DISORDER"

Sh*t lang. sino kaya ang bakla. Nilapitan ko siya.

Lapit -ako

Atras -Janell

Lapit

Atras

Lapit

Atras

Lapit

Atras

Lapit

Hanggang sa wala na siyang maatrasan. Kinorner ko siya pinatong ko ang mga kamay ko sa pader para di siya makaalis at tiningnan ko siya sa mata.

" You know what? Pde kong gawin ngayon ang halikan ka at pde narin nating i-move sa next level, wala namang tao dito kaso nga lang madumi pero pwede narin" -I said it in my very seductive voice.

Tiningnan ko siya sa mata at kasunod nun ay ang mapupulang mga labi niya tsaka binalik ulit ang tingin sa mata niya gusto kong makita ang takot na eksprisyon sa mga mata niya pero ng tingnan ko ang mga yun hindi takot ang nakita ko kundi ang mga nanghahamon na mga mata nito at ang kasabay nun ay kanyang mga ngise sa labi. Her great smirk.

"hahaha. then do it. wala ka talagang patawad noh?"

Nagulat ako sa sinabi niya. Tainangal ko ang mga braso ko na nakaharang sa kanya tsaka lumayo.

"di mo kaya?" -mapanghamon na sabi niya.

"let me clear this Ms. Salvador kaya kita dinala dito hindi dahil dun pero pwede narin kaso wala ako sa mood."

"may mood pa palang dapat iconsider?"

"yes. oh sh*t. anu ba kase talagang problema mo"

"wala naman"

"panung wala. Miss trabaho at pangalan ko na ang sinira mo tapos sasabihin mo wala kang problema sakin!" -sinigawan ko na siya. Pangalan ko na ang nakasalalay dito, napakalaki ng problema ng taong to sa akin at gusto ko nang matapos to. Bago pa masira ang image na pinagkaingatan ko.

"ayun ba? hahaha. mayado mo naman talagang pinanghahawakan ang pangalan mo. Actually kaya ko lang namn ginawa yun para patas tayo"

Nag-init ang ulo ko sa dahilan niya. Just to be EQUAL to what I have done? she ruined my record and my name!

"kahit kailan hindi magiging patas yun. PANGALAN KO ANG SINIRA MO. kung sa bagay wala ka kaseng pinanghahawakang PANGALAN. PATAPON NA KASE" -Sa sobrang galit ko di ko napigilan na ilabas ang nangingibabaw na emosyon ko.

"HAHAHAHA. PATAPON AKO? OO ALAM KO YUN PERO AKO NAGPAPAKATOTOO HINDI TULAD MO! AANHIN MO ANG PANGALAN MO KUNG ANG KILALA AT MINAMAHAL NILA AY HINDI ANG TUNAY NA IKAW? KUNG TOTOONG MAHAL KA NILA AT TANGGAP KA NILA DI MO KILANGNG MAGPANGGAP"

Nakikita ko ng galit sa kanyng mga mata. Nagalit siguro siya sa mga sinabi ko pero kung tutuusin my point siya. Nathimik ako sa mga sinabi niya kase TAMA lahat ng mga iyon.

"natahimik ka kase TOTOO? Yang pangalan na pinanghahawakan mo mawawala di yan. Hindi habang buhay nasa sayo yan. Ni minsan ba naisip mo kung masaya ba ang MAGTAGO AT MAGPANGGAP?"

Naging masaya nga ba ako? Nagiging masaya lang naman ako kapag kasama ko yung mga taong nakakakilala sakin at kapag yung mga oras na hindi ko kailangan magpanggap na mabait na responsable. Nagiging MASAYA LANG AKO PAG AKO NA TALAGA YUN, YUNG TOTOONG AKO.

"Hindi lang buhay ko ang patapon pati ang buhay mo. Mas patapon nga yung iyo kase walang patutunguhan"

Tiningnan ko siya, walng kahit emosyon ang makikita sa mukha niya kahit sa mga mata niya.

"tama ka nga siguro" -ayun lang ang nasabi ko.

"tigilan na natin to. para tayong mga tang@. Wala naman tayong mapapala kung lagi tayong ganto. Kakalabanin mo ako at ako naman gaganti sayo, walang katapusan"

Hahahaha. narealize niya rin yun? Mukha nga naman kase kaming tang@ ay siya lang pala. Bat ko naman sasabihi na tang@ ako eh. ang talino ko kaya.

"so it's FINAL OFF WAR NA TAYO" -Ako.

"ayaw pa daw?"

"hindi naman sa ganun"

"OFF WAR. Simula ngayon wala akong pakialam sayo at wala kang pakilam sayo. Wala narin ako pakialam sa paglilinis mo ng pangalan mo"

"Woah. Di naman ata pwede yun ikaw ang nagsira nun kaya ikaw din ang umayos" -ako.

"di ko na problema yun. Matalino ka naman sabi nila. Pero sabi lang nila yun kase di naman halata. Kaya ikaw na bahala"

Pagkasabi niya nun ay lumabas na siya ng room na yun. Anu pa nga bang magagawa ko? Sa tingin niyo? Siya nga naman kase si Ma. Janella Salvador ang babaeng di marunong matakot kahit kaninu. Problema oh. Sakit sa ulo. Panu ko naman kaya malilinis ang pangalan ko? Anu ba to. lumapit lang sa akin ang babaeng yun nagiging tang@ na ako tulad niya. Nakakahawa pala ang katangahan? Kase ito ako ang buhay naebedensya na ang KATANGAHAN AY NAPAPASA AT NAKAKAHAWA. Lumabas ako ng room realizing something and that is.

" BEING TRUE IS THE ONLY SOLUTION "

Nakakatawa pero siguro tama siya. Mas masaya magpakatotoo kesa ang magpanggap. anu nga naman mapapala ko sa pagpapanggap? kasiyahan lang yun ng iba at hindi akin.