KAÇAK.

kaçış

Sabah gözlerimi gürültülü insan sesleriyle açtım.ve gözlerimin odanın camına yapışmış bir adet kader görmesiyle aniden panik yaparak kaderin yanina vardım.

"ne oluyo kader bu gürültüde ne?"ne dedim gözlerimi ovuşturarak.

"ŞSsss sessiz ol, aşağıdakilere bir bak."Dedi,sessizlik içerisinde.

Aşağıya bakmamla, korkuyla bağırmam bir oldu.
"Lanet olsun buda nes..."

Kader ağzıma ellerini kapatıp,susturdu beni.
"kızım allahtan sessiz ol dedim. anlamıyorum ki yakalanmamızı mı istiyorsun?"
Dedi.tedirgin bir sesle.

Kaderi boşverip aşağıya odakladım. yaklaşık 15, 20 kisi aşağı da bahçenin ortasında, patronumuz da dahil neredeyse tum çalışanları diz çöktürüp, üzerlerine silah doğrultmuşlardı.
"heeey sana sesleniyorum!"

Koluma hayvan gibi yapılan baskıyla ve tabiki kulağımın dibindeki cırlamayla adamlardan gözlerimi anca ayırabildim.

"Ne var ya! Neden dürtüklüyorsun beni?"dedim.sessiz bir bagırmayla.

"kızım kim oldukları hakkında bir fikrin var mi diye soruyorum deminden beri, ama sen dalıp gitmişsin."

Kadere gözlerimi devirmeden edemedim. ne diyordu bu manyak? nereden bileyim ben, hem bilsem bir şeyler yapardım heralde.

"heyy nerelere daldın yine?"

"tamam, tamam kendimdeyim ne bileyim ben, ayrıca herkesi yakalamışlar. baksana"dedim kadere bahçedekileri işaret ederek.

"haklısın. sanırım herkes orada gibi"

Perdenin arkasına biraz daha sinip Aşağıdakilere odaklandım. biz ne yapacaktık? Tüm arkadaşlarımızım başına silah doğrulmuşlardı.
Otel de tadilât nedeniyle, müşteri yoktu.
Yarın açacaktık bu yüzden, tüm elemanlar tam kadro buradaydık.

Kaderin "Kankaaa ne yapıcaz biz? Yer bitirir bunlar bizi."deyişiyle korkan gözlerle ona döndüm.

"ne yapacağımızı Bilmiyorum ama tek bildigim ellerine geçmememiz gerektiği" dememle kaderin dönüp kafama bir tane çakması bir oldu

MANYAK!

"ne vuruyorsun be!"diye cırladım.tabiki beni tınlamadı.

Pencereden uzaklaşıp bana yaklaştı.

"aptal anladık heralde o kadarını.
kalk gidiyoruz"dedi.Ardından ayaga kalktı yatağının altındaki sırt çantalarımızı çıkartıp bana döndü.
"hadi kızım ne bakıyorsun"

çantamı bana fırlatıp.

"al çantanı, gerekli şeylerini. Doldur buna, kaçıyoruz
"dedi. Ben sözleriyle afallayıp bön bön ona bakarken kader işini bırakıp bana yaklaştı. ellerini omuzlarımA koyup
"bak canım,bana bak. gitmeliyiz buradan, bu adamların amacı her neyse iyi bir şey olmadığı kesin. tamam mı?"
benden uzaklaşıp kararlı bir şekilde. "hadi kuzen kaçalım bu ibnelerden" demesiyle, gülerek kendime geldim ve sırt çantamı doldurmaya başladım.
Bir kaç dakikada gerekli şeylerimizi almıştık.

"Kanka hadi gidiyoruz"
diyen kadere sadece başımı sallayarak onay verdim.

"hadi ön kapılar tutulmuş olmalı. arka kapıdan çıkalım."
dedi kader ama arka kapının da tutulduğundan adım kadar emindim.
"o kapıyı da tutmuşlardır. bu pislikler!" Dedim sinirle .

Panikle"Eee nereden kaçacağız?
diyen kuzenime döndüm

Koridor da İlerlemeye devam ederken, aşağı inen merdivenlere yöneldim.