Then She Happened

5: Heartaches & Realizations

I tried to talk to her again. I tried to keep my cool dahil ayokong magalit sa harapan niya pero once again, I saw her with that boy. They were laughing their asses off because of some goofy joke.

I went straight to her para makapag-usap na kami ng matino dahil feeling ko iniiwasan niya din ako since I walked out. Since I first saw her with Wengya.

"We need to talk," I sincerely asked na ni-reply-an niya ng isang titig na nagsasabing 'hindi'.

"We. Need. To. Talk," I repeated full of conviction pero ayaw niya pa rin.

"Dude, she doesn't want to talk to you so let her be," the stupid boy (na hindi ko alam na nandun pa pala) said.

And then boom! That's the last draw. Sumabog na ako sa harapan nila. Wala na akong pakialam sa paligid ko.

Hindi ko na alam ang mga sinabi ko sa kanya. Parang may sariling utak ang bunganga ko.

"T@ng1n@! Magsama kayo ng mokong na yun! Ah, I have an idea, why don't you just LEAVE ME?! I don't give a damn about you anymore! Go on, my life will be happier without you, anyway."

Of course, she was shocked with what I've said, ako din e.

Lumapit ako sa kanya para mag-sorry pero lumayo siya sa akin.

Hahawakan ko sana siya para makapag-usap na kami ng matino pero lumayo lang siya ulit na parang nandidiri sa akin.

After that, tumakbo siya palayo sa akin. Wala akong nagawa kundi tumingin lang sa kanya at sa pag-alalay sa kanya ng lalaking kinaiinisan ko.

Wala na. Hate na hate niya na ako.

And I can remember myself asking that time, "What have I done?

Laking gulat ko nung biglang bumalik ang lalaking sanhi ng pagsabog ng feelings ko.

Kinwelyuhan niya ako.

Susuntukin ko na sana siya pero na-isip ko ang malungkot na mukha ni nerd panda ng dahil sa akin... yung mukha niyang malapit nang umiyak.

Wala na, galit na galit na siguro siya sa akin.

Sinuntok na ako ng ilang beses pero nakatulala lang ako, guilty.

Kung dati siguro na makita ko siyang galit sa akin at umiiyak, back before hindi ko pa nakikita ang halaga niya, I will laugh triumphantly. Pero iba na.

Kailangan kong makita si nerd panda. Kailangan kong mag-sorry.

"Puch@! She look so helpless. I can't bear to see her in that state. Oo, nakilala natin siya bilang isang matapang na tao but behind that fearless facade is a fragile person. Alam mo yan kasi best friend ka niya! Pakshet, akala ko ba hindi mo siya hahayaang masaktan like what you've said to her? Ghad, I can't believe she fell for a b@st@rd like you," sabi niya pero hindi ko masyadong narinig yung last sentence na sinabi niya dahil napakahina at parang nafru-frustrate na siya.

Napakunot ako ng noo. "A-ano?" Uhhh, to be honest, I heard him pero hindi ko alam kung tama ba yung pagkakarinig ko.

"Why am I even talking to you?!"

"Ano ulit yung sinabi mo?" I asked once again.

"Akala ko ba wala ka nang pakialam sa kanya? Tss, wala kang dapat malaman," he said and looked at me coldly before walking away pero napatigil siya ng marinig sa akin ang salitang once in a blue moon ko lang sabihin.

"Please."

Napatingin siya sa akin at nung makita niyang sincere ako sa sinabi ko, medyo kumalma siya at sinagot ang tanong ko.

"I once caught her staring at you with a smile and immediately concluded that she's in love with you. Sinabi ko yun sa kanya at nung una, ayaw niya pang umamin pero kalaunan, sinabi niya na din sa akin. That's when we became friends. Lahat ng hindi niya masabi sayo, sa akin niya sinasabi. Almost everything about you, sa akin niya ikinukwento."

"Staring? In love?" I repeated his words.

"Yes. You're one lucky bastard. She's in love with you pero sad to say, wala ata siyang halaga sayo. Best friend? tss. Best friend my @ss."

Bigla ata akong nagising sa nangyari.

Natulala nalang ako habang parang sirang plaka na nagre-replay sa utak ko ang sinabi ng lalaking yun sa akin.

With what he had said, nag-flashback sa utak ko lahat ng dahilan kung bakit lagi ko siyang kasama. Kung bakit mahalaga ang nerd panda na yun sa akin, opposite sa sinabi ng mokong na 'to.

At nasambit ko nalang out of nowhere ang, "Kaya pala."

Kaya pala ako nainis noong ngumiti siya sa iba.

Kaya pala masaya akong kasama siya.

Kaya pala hindi buo ang araw ko kapag hindi ko siya nakakausap.

Kaya pala gustong-gusto ko siyang pinapangiti.

Kaya pala... kaya pala...

Ang tanga-tanga ko lang kasi ngayon ko lang ito na-realize.

Ghad! I'm inlove with the nerd panda.