Hello, guys! Ayan ah, maguupdate ako. Thank you very much. At binabasa nyo pa rin to. :)))) Nakakagana talaga magupdate pag nakikita ko yong numbers of likes and comments. Alam ko kasi yong feeling na naghihintay ka sa update nang binabasa mong story eh. Kaya eto na!
Hope you guys will keep on liking and voting this story. Promote na rin. Thanks! Much love. <3
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Chous." nakita kong naghand gesture pa siya sa akin. Ang moody talaga nitong lalaking to. "Akala mo naman, pa-practisin namin tong HASSLE. Haha! Bleh." sabi pa niya. Napataas na lang ako nang kilay at nakaWTF look kanila Resty kasi kahit sila naguguluhan na rito kay Enrico.
"Huh. Ewan ko sainyo. Magpractice na nga kayo." at tinabig ko yong kamay niya. Irita much. Panira ng moment eh. Nawawalan tuloy ako nang ganang kiligin sa kanya.
"Ang taray naman." sabi niya.
"So?" then i raised my eyebrow. Ugh! Umiiral na naman katarayan ko. Inhale, exhale. Pati ako namo-mood swing dahil dito sa lalaking to.
"Jinoke ka lang. NERD. Lalo kang pumapangit pag nagtataray ka. Kausapin mo nga yang kaibigan mo, Joe-ann." sabi pa niya! AKO PA NGAYON! OMG! Hinga malalim. Tumingin na lang ako kay Joe-ann. Ngumiti na lang siya sa akin. And i smiled to her back. Nakakawala nang irita ngiti ni Joe-ann. Kasi alam niya yong pinagdadaanan ko. Silang dalawa ni Dikki. Gusto na nga nila akong batukan kasi imbis na lumayo ako, eto ako lalong lumalapit. Haaaaaay.
"Ano naman gusto mong sabihin ko sa kanya?" sabi ni Joe-ann at ngumiti nang napakaweird kay Enrico.
"Wala. Kausapin mo lang." sabi pa niya. Tas lumapit siya sa bag niya at binuksan ito. Nakatingin lang ako sa kanya at nakasimangot. Ewan, kasi ako ba may mood swing dito o siya? Ang gulo lang talaga eh. "Oh, kain mo na lang yan, Ms. Nerd." Kinuha niya yong kamay ko tas inabot yong isang bar ng Cadbury chocolate. "Practice lang kami." dagdag niya.
Lumapit na siya kanila Resty at nagtono ng bass guitar niya. Medyo di ko na alam at naririnig yong pinaguusapan nila kasi bigla yata akong nabingi at tibok na lang nang puso ko yong naririnig ko. Lumingon ako kay Joe-ann at nakangiti lang siya sa akin.
"Anong nakain nito? Alam mo ba?" tanong ko sa kanya. "Kanina moody. Tas ngayon nagbigay ng chocolate. Yong tulad pa ng bag niya. May factory nga siguro sila ng Cadbury noh?" Tumawa lang si Joe-ann. At napatawa na rin ako sa nasabi ko.
"Kainin na lang natin yang chocolate mo. Fresh from his back. Haha. Akin na. Buksan ko na. Don't worry iingatan kong buksan. Lam ko namang itatago mo yong balot eh. Remembrance." biro ni Joe-ann.
"Adik ka. Ba't mo alam?" at nagtawanan na kami. Hindi naman siguro kami naririnig ng mga mokong kasi mahina na kaming naguusap. At busy silang nagtotono ng instruments nila. Di ko na nga rin alam or narinig anong kanta ipa-practice nila eh. Ang alam ko lang... Parang alam ko yong intro nung kanta...
I WOULD DO ANYTHING FOR YOU. FOSTER THE PEOPLE. Napatingin na ako sa kanila habang kumakain ng cadbury. Kinindatan pa ako ni Paul at si Resty nakangiti. Then someone sings the song....
Si Enrico...
Never want to stand upon myself
Never want to get in the way…
I said itI don't know what the plan is,
But you can share with me.'
Cause I'll be listening here to everything you say
